DAW 2 soeverein naar de titel

DAW 2 soeverein naar de titel in Reserve Derde Klasse

Zondag 6 april 2014 moest het gebeuren. Vier wedstrijden voor het einde van de competitie kreeg ‘t Twêt de eerste kans om kampioen te worden. Geen aantrekkelijker affiche was denkbaar dan de ´titanenstrijd´ tegen nummer 2, Volkel. De heenwedstrijd ging met 1-0 verloren. Winst was noodzakelijk voor de felbegeerde titel. Uitnodigingen waren verstuurd aan ouders, spelersvrouwen, sponsor, verzorgers en keeperstrainer. Kortom: volle bak op de tribune.

De wedstrijd
Voorafgaand aan de wedstrijd vroeg trainer Eric Goedmakers wie er allemaal kampioen was geworden in het seniorenvoetbal. Enkele ouderen gingen alweer op voor hun 5e titel. De jonge hertjes hadden nog geen ster achter hun naam staan. Behalve de strijd om de titel was het ook de strijd voor het ultieme afscheidscadeau voor Frank van Rooij. De trouwe vlagger die jaar in, jaar uit langs de kant heeft gestaan met een vlag in zijn hand.
Het jonge hertje Heeschie brak de wedstrijd open na 90 seconden: 1-0 DAW. Een walk-over lag in het verschiet. Ware het niet dat Volkel de wedstrijd naar zich toetrok en nog in de eerste helft op 1-1 kwam door Theo Peerenboom, de vroege regio-topscoorder van Volkel die in de herfst van zijn carrière in Volkel 2 acteert. Het leek er op dat moment niet op dat ’t Twêt de titel dezelfde dag nog in ontvangst mocht nemen. In de tweede helft kantelde de wedstrijd echter. Door doelpunten van Heeschie, Minty en Helmpie stond het 4-1 in het voordeel van de Schaijkse equipe. Vlak voor het einde prikte Volkel er nog eentje bij: 4-2.

Het feest
Een goed afgeladen kantine, een discotheek (Frenk de Graauw), een podium van De Fuik (jeugdsentimenten), een periodekampioenschap van DAMES 1, gedrukte shirts en losgeslagen Boekel Sport-spelers (de tegenstander van het eerste). Kortom: alle ingrediënten aanwezig voor een mooi feestje. Dat werd het dan ook. Voorzitter Henrie Lamers reikte de felbegeerde, onbetaalbare schaal (€ 35,95 bij Theunisse Sportprijzen) uit aan aanvoerder Mike v. Son. Het werd een mooi feestje op het podium. ‘We are the Champions’ en het beruchte Hofkapel-liedje zorgden voor een mooie sfeer. Dat dacht ook Pistolen Paultje. Hij kuukelde voorover van het podium af en ving zichzelf gelukkig goed op. Met zijn oogkas en kaak. Gelukkig is het er eentje van Raaijmakers, dus veel schade leverde het niet op. Ondertussen vermaakte ook Boekel Sport zich prima met de schaal en ging het feest richting het einde. Althans, in de kantine.
Van het vooraf geplande idee om naar de Mallorcabar te gaan in Den Dungen kwam niks meer terecht. Sommigen haalden de Raaf nog. Anderen hadden hun beste tijd al na het bezoekje aan Van Son gehad. Of na het bezoekje aan Van Son… vooral tijdens het bezoekje aan Van Son. Dank je Bart Remmits voor het betalen van mijn niet-opgegeten maar wel-bestelde friet. Tober besloot de dag met een selfie vanuit zijn bed. Met schaal als belangrijkste voorwerp in zijn bed. Marlon deed verwoede pogingen om niet in beeld te komen tijdens de strike-a-pose van Tober, maar dit lukte slechts gedeeltelijk. Ondertussen doken de eerste berichten op via Kliknieuws van een verwarde man op het traject Schaijk – Nuland. Later bleek het om een bekende te gaan. Eric besloot om de terugreis naar het vertrouwde Nuland te maken op de fiets van Minty. Niet alleen keepers zijn gek.

The Day-after
De jeugd had er niet op gerekend dat we de dag na het kampioenschap ook wat gingen ondernemen. Reacties als: ‘Hoezo, wà gaan we dan doen?’ voerden de boventoon bij alles wat nog geen baardgroei heeft. Gelukkig heeft DAW 2 een mooie mix van jong en oud(er) waardoor de jeugd af en toe een gratis stukje opvoeding krijgt. Tussen 12.00 – 12.30 uur had ’t Twêt afgesproken bij Van Son’s Eethuis om de gerenoveerde snackbar eens goed te gaan bekijken. Opvallend was dat hier de jeugd weer als laatste op kwam draven. Als de oorlog uitbreekt, hebben we hier in Schaijk een groot probleem. Uiteindelijk arriveerde ook Eric bij Van Son, op de geleende fiets. Na het verorberen van een goede bodem ging ’t Twêt verder richting De Raaf. Maar niet voordat de portemonnee van Rosie werd opgehaald bij de zoon van de voorzitter. Deze had de portemonnee ’s ochtends tijdens het bezorgen van kranten gevonden in de buurt van het Europaplein.
In De Raaf wachtte Rietje Voet ons al op. Buiten werd een mooi terrasje opgebouwd. Ondertussen was Heeschie nog steeds bezig met het regelen van een vrije werkdag. Gelukkig kwam dat allemaal goed nadat de vader van Marc had gebeld met de Albert Heijn. Als je Mark bij de AH tegenkomt, zou het kunnen dat je hem met extra veel pakken melk ziet sjouwen. Hoe dat komt, moet je maar even aan Mark zelf vragen. Uiteindelijk werd het ook deze dag een mooi feestje. De pizza’s van de naastgelegen pizzeria werden als hongerige wolven naar binnen gewerkt. Jesse en Helmpie wierpen zich op als uitstekende entertainers, door achter de draaitafel plaats te nemen. Vooral Helmpie voelt zich in de omgeving van de Raaf uitstekend thuis. De avond werd vervolgens afgesloten door een briljante act van Heeschie met een biljartkeu. Het filmpje is opvraagbaar bij DAW 2 (het is een echte aanrader, zelden heb je iemand zo uit zijn plaat zien gaan).

Het succes verklaard
Succes heeft bepaalde oorzaken.

1. 18 tegendoelpunten uit 19 wedstrijden (waarvan 5 keer een ‘clean sheet’): dat betekent minder dan één tegendoelpunt per wedstrijd. Belangrijke factor dit seizoen: Roan Albers. Onverstoorbaar kapte hij spitsen uit, met als hoogtepunt de stift over de spits van Estria 2. Verder bestaat het achterste gedeelte uit mannen die over het algemeen genomen reeds heel wat jaren in de selectie vertoeven.
2. Een voetballend middenveld. Maar helaas niet allemaal met voetbalintelligentie. Want anders plan je geen zakenreis naar Spanje tijdens het weekend van het kampioenschap. Toch Geert?
3. Scorend vermogen. En dat met diverse doelpuntenmakers. 62 doelpunten in 19 wedstrijden is meer dan 3 doelpunten gemiddeld. En met de look-a-like van Cristiano Ronaldo boezem je de tegenstander sowieso al angst in voordat het eerste fluitsignaal heeft geklonken. Althans, dat denkt Tim zelf.
4. Mooie mix van jeugd en ervaring. Van jonge, wulpse schoothondjes tot een man geboren in 1978. Het maakt allemaal onderdeel uit van ’t Twêt.
5. Jägermeister. Het mag duidelijk zijn waarom. Dit geluksdrankje maakt al jaren onderdeel uit van het overwinningsritueel van ’t Twêt. Overigens, de opvolger van Frank heet Patrick Droomers en drinkt geen Jägermeister. Er resteren voor hem nog vier maanden om zich aan te passen.
6. Peter Peters. Zonder sponsor vaart niemand wel. Dus ook wij niet: Peter Peters, nogmaals bedankt!
7. Trouwe achterban. Behalve ouders en Johnnie L. was ook Akram ‘Zalando-man’ Abdoali het hele seizoen langs de kant te vinden om gratis commentaar te geven op de wedstrijden.
8. Overige selectieteams, inclusief A1. Iedereen bedankt voor het meedoen, maar ook mee denken.
9. De begeleiding. Altijd alles tot in de puntjes geregeld. Behalve het spelerspasje van Bert bij Estria-uit. Henk, Ton, Arthur, Frank en Eric: bedankt voor dit mooie jaar.

En nu? Nu gaan we het seizoen afmaken, hopelijk op dezelfde voet. En vooral hopen dat de overige seniorenteams een goed slot van de competitie hebben. Sommige DAW-teams strijden nog om klassebehoud. Doe allemaal je best: dan zien wij jullie op 4 mei op jullie feestje!!