• Gepubliceerd in Korfbal

Na drie jaar plannen maken, geld inzamelen en voorbereidingen treffen, was het vrijdagavond 24 juni 2016 dan eindelijk zover voor korfbalclub EMOS uit Schaijk: het langverwachte 50-jarige jubileumweekend begon. Het was de start van een wervelend feest waar ook de rest van Schaijk van mocht genieten en dat zondagmiddag pas ten einde kwam.


Uitbundige blauwe bloemstukken, bruisende blauwe welkomstdrankjes en een bestuur dat zich had uitgedost in blauwe blazers: de clubkleur was tijdens de receptie in elk detail terug te vinden. Een gigantisch houten bank werd onthuld en deed dienst als receptieboek waar alle gasten hun naam op mochten schrijven. Plotseling stond de fanfare als verrassing op de stoep stond en met de zon in het gezicht – want die was verrassend genoeg goed vertegenwoordigd – genoten alle aanwezigen van deze muzikale toegift.


Binnen in de feesttent konden de genodigden lekker neuzen in het museumhoekje: krantenknipsels en foto’s waren op grote borden geprikt en op de tafel lagen trofeeën, programmaboekjes en ander historisch materiaal klaar om bewonderd te worden. De kinderen deden zich buiten te goed aan het springkussen of de sjoelbak, terwijl de liefhebbers voor een frisse neus op het terras aan hun drankje konden nippen.


Een officieel moment
Informeel samen zijn was de insteek, maar bij een receptie hoort ook altijd een officieel gedeelte. EMOS spaarde voor een digitaal scorebord en ontving het laatste deel als jubileumcadeau van Andries Peters. Hiermee ging een langgekoesterde wens van de club in vervulling. De tijd van bordjes omklappen en weer terugwaaien is voorgoed voorbij! Henrie Lamers feliciteerde namens voetbalvereniging DAW de buurvrouw en Wethouder Piet-Hein Jonkergouw benadrukte de belangrijke sociale rol die EMOS in het dorp vervulde.


Niet lang daarna werd onder het motto van ‘beter goed gejat van DAW, dan slecht verzonnen’ de allereerste Clubvrouw van het Jaar benoemd: Mieke Geurts. “Zonder Mieke, geen EMOS”, zoals voorzitter Marjon Vos het krachtig verwoordde. Ook Jeanne van Breda werd in het zonnetje gezet. Zij was net zo lang lid als de club oud is en ontving daarom een prachtige halsketting. Andere jubilarissen waren Marja Megens, Lambert van Breda en Rietje Timmers, die allemaal 40 jaar lidmaatschap op hun naam hebben staan.


Expeditie Emos
De volgende ochtend stonden ruim 120 leden klaar voor Expeditie EMOS. Geïnspireerd op Expeditie Robinson, namen 28 groepen het tegen elkaar op om sleutels te verdienen. Met een zelfgemaakte vlag en bandages om hun hoofden geknoopt, zagen de teams er strijdlustig uit. Dat was ook wel nodig, want hun kennis, kracht en strategisch inzicht werden duchtig op de proef gesteld.


Zo moesten de teams levensgroot vier op een rij spelen, ieder teamlid door een ander vak van een verraderlijk spinnenweb halen en vliegensvlug vragen beantwoorden vanaf een glijbaan. Een verkeerd antwoord en je moest naar beneden glijden om genadeloos in een bad met vlaflip te belanden. De opblaasbare survivalbaan was vooral een fysieke uitdaging: klimmen, glijden en door tunnels kruipen. Ook het softballen met zeepbanen en waterbadjes als honken waren een lichamelijke beproeving met veel hilarische glijpartijen tot gevolg.


Ook het vermogen om samen te werken werd flink getest. Samen tien seconden een levende piramiden zijn, gezamenlijk in een rupsband een parcours afleggen of in een bad met gouden eieren samen zoeken naar kleine voorwerpen. Tussen de bedrijven door was er tijd voor een suikerspin, zelfgemaakte popcorn, broodje knak of fruitig tussendoortje als watermeloen en sinaasappel. Aan het eind van de middag regende het helaas te hard, waardoor het finalespel niet meer konden worden gespeeld. Maar dat kon de pret van de hele dag gelukkig niet drukken.


Feesten!
Aan het begin van de avond schoven alle leden aan voor een heerlijke barbecue die – doordat het onverminderd door ging met regenen – hals over de kop in de tent werd gehouden. Tijdens deze barbecue werden Mieke Geurts en Rietjes Timmers opnieuw in het zonnetje gezet. Ditmaal vanwege hun inzet voor de jeugd. Niet lang daarna barstte het feest los, maar voordat iedereen zich volledig aan het feest kon overgeven, nam voorzitter Marjon Vos nog eenmaal het woord.


Als dank voor alle inzet, kregen alle leden een EMOS-baseballcap cadeau. Maar vooral nam Marjon de microfoon ter hand om te onthullen dat DAW en EMOS voor een fusie willen gaan, met als harde voorwaarde dat de gemeente meehelpt twee kunstgrasvelden voor de korfbalclub te realiseren. En ook dat alle leden hier tijdens een extra ingelaste ALV over mogen stemmen. DAW-voorzitter Henrie Lamers sloot het nieuws af met een prachtige metafoor waarin hij de samenwerking tussen de twee clubs omschreef als het buurjongetje en buurmeisje dat samen in de zandbak speelden, verliefd werden en nu samen in het huwelijksbootje stappen.


Daarna werd de avond volledig overgenomen door Mari en de Maries, die de sfeer er goed inkreeg en zelfs een heus EMOS-lied introduceerde. Je kon die avond niet meer om het lied heen en menig bezoeker zal ’s ochtends vast wakker geworden zijn met het refrein nog galmend in het hoofd: ‘EMOS wordt kampioen, daar valt niks aan te doen’. Voor de hongerige party animals was er na afloop nog een lekker broodje met ei en ham. Yummie!


Jubileumtoernooi
Degene met een kater hadden pech: de volgende ochtend stond er een heus jubileumkorfbaltoernooi op de planning. Korfballers en niet-korfballers vormden samen teams dus ditmaal stonden er ook veel voetballers, vrienden, familie en kennissen in het veld om samen een pot te korfballen. Dit ging volgens de principes van het beachkorfbal: vier tegen vier in één vak en wanneer je de bal onderschept, verdien je het recht om aan te vallen door de bal eerst naar één van de vier hoeken van het veld te brengen. Je wint als je vaker scoort dan de tegenpartij.


De regen gooide helaas vaak roet in het eten en halverwege de dag moesten de velden zelfs verlegd worden, omdat deze waren veranderd in een glibberige modderpoel. Maar iedereen bleef goedgemutst en vond zijn heil tijdens de fikse buien in de tent met een warm broodje saté in de hand. De reacties op het toernooi, dat qua sfeer en opzet veel leek op het alom bekende Durdouwerstoernooi, waren lovend. “Waarom doen we dit niet elk jaar?”


Een club met een toekomst
Korfbalclub EMOS kan terugkijken op een fantastisch jubileumweekend. Een weekend waar ieder lid zich flink voor heeft ingezet om het mogelijk te maken en een weekend waar heel Schaijk van heeft mee kunnen genieten. En ook een weekend waarin met veel ambitie naar de toekomst gekeken wordt. EMOS wil bouwen aan haar toekomst, zodat de club – zoals de voorzitter het al hoopvol zei – over 50 jaar nog steeds bestaat!