DAW 5 eenvoudig langs Margriet 7
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Ook als alle ogen gericht zijn op de topper in de spannende, enerverende, nooit te beginnen vervelende, boeiende competitie komt er met enige vertraging toch maar weer een verslag van de match op d’n heuvel. Zogezegd was ditmaal Unibet, Voetbal Insite en So You Think You Can Not Play Soccer niet geinteresseerd in de wedstrijd tussen DAW 5 en het niet te onderschatten Margriet 7. Gezien de wisselende prestaties van de Ossenaren was het maar af te wachten welke pionnen het brein van de technische afdeling uit de bunker van de Generaal Kuipers zouden komen.
Allereerst wil ik de gebr. Vis bedanken namens ’t vijfde waar zij nog niet zo heel lang geleden ook deel van uit maakten om hun vrije zondag op te offeren en de manschappen van Kolonel Willy aan te sterken, zodat de verkenners, mineurs en woudlopers van de grote Generaal bij elkaar te kunnen houden, zodat zij op volledige oorlogssterkte aan konden treden.
Kortom er moest aan het doelsaldo gewerkt gaan worden tegen de gasten uit Oss. Het grootste strijdplan had de Generaal thuis op de keukentafel heftig door genomen met ‘ons vrouw’, waarvoor de maquette verpulverd door de hele keuken, woonkamer, trap, douche en washok lag. Het was duidelijk dat de strijd niet in enkele seconden gebeurd zou zijn, want die van ’t vijfde worden door de Generaal gedrilld tot echte mannen die door gaan tot de laatste druppel, onder het motto ‘dan maar kapot’. En zo zou het dan ook zijn.
In de goal werd dan ook wederom een beroep gedaan op Stefan ‘de man die de showduik niet heeft uitgevonden, want waarom zou je duiken als in een hele wedstrijd geen enkele aanvaller ziet’ van Summeren (het valt niet mee je in het verhaal te betrekken als de tegenstander niet over de middellijn komt, dus bij deze en misschien over 14 dagen opnieuw een kans om een heldenrol te bemachtigen).
Vervolgens werden er plaatsen gereserveerd voor iedereen die ouder was dan 18 en jonger dan 35. Zogezegd Generaal Knoeperd koos van jonge fitte mannen en niet voor de ‘mennekes en de veteraan’ en liet Nicky ‘gelukkig geloofde de coach mijn smoesje vorige week, zodat ik vorige week niet mee hoefde te doen, want ik ben nog steeds bang voor die mannen van deso’ Lucassen deze week opnieuw zijn degen kruisen met zijn directe tegenstander Bas Verwijlen, ook wel sportman van de gemeente Oss, de schermer die tot de kwartfinale reikte op de Olympische Spelen, kortom een boeiende strijd zou je denken. Natuurlijk niet, want met een botte bijl versla je zo’n buigend stangetje zeer eenvoudig gezien de demonstratie die de Lucano liet zien. Hierbij is alles over Margriet zo ongeveer wel verteld, zodat ik me kan richten op de wedstrijd, want in dit hoofdstuk komt geen tegenstander meer voor. Vanaf de eerste minuut was DAW nog niet wakker, wat een sterk punt was in eerdere wedstrijden bleek nu niet het geval, want de scherpte ontbrak. Was er ondanks alle inspanningen van de coach toch sprake van onderschatting? De coach en zijn witte knecht zagen het aan en begonnen al druk te discussieren. Ondertussen was de wijze raadgever Hommel bijgesloten voor de nodige nutteloze opmerkingen die zeer gewaardeerd werden door de menigte. Veel haalde het niet uit allemaal, want ondanks alle drukke gebaren langs de zijlijnen raakte niemand onder de indruk en leek DAW toch wat te ontwaken. Wellicht had Ruud ‘ik stond wel één op één met de keeper, maar dit zou wel erg gemakkelijk zijn geweest om op deze manier een 1-0 voorsprong te pakken, dus ik leg hem wel breed, oftewel geef de bal aan de tegenstander, sorry jongens’ Zegers zijn wekker op snooze gezet want hij faalde jammerlijk toen hij de bal ontving van de verdediger die het leder recht in zijn voeten kopte op de penaltystip. Zou je voetbal dan toch verleren? Ondanks deze grote fout ging DAW rustig verder met waar het mee bezig was. Verveeld ging de bal naar links, naar rechts, naar voren, naar achteren, weer naar voren en knal de bal lag weer op het veld bij EMOS. Gebeurde er dan echt niets hoor ik u denken, natuurlijk wel. Want wie anders dan onze topscoorder, de hoop in mistige dagen, de tovenaar van Herpen vond niet in buitenspelstaande Rick “broem broem, ga je mee naar Scania-land, broem broem, het land van pracht en praal, broem broem, ga je mee naar Scanie-land dan krijg je een pompoen’ Vos maar wel Rob ‘nee geen Ron, want volgens mij hoort dat assistje ook bij mij te staan in de statistiekenlijst’ Appelhof en die benutte die kans wel. Kat in het bakkie hoor ik u denken, maar hier over later meer. Want als de wiede weerga gingen de stropers van d’n Heuvel door en het prooi werd gevangen. De defensie van de Ossenaren werd tegen de ballenvanger van Emos gedrukt en Ron ‘ja die broer van mij heeft echt lang werk met het maken van die aanbouw bij mijn nieuwe huis, zo kan ik nooit een feestje geven voor dit gezellige team bij mij thuis, dus Bjorn als je dit leest aub even doorwerken en niet al die tijd van je liggen verklooien een rand en bijzaken’ vd Heijden pofte de bal droogjes in de linker bovenhoek, nog niets eens zo hard geschoten, wel zeer geplaatst en ook wel beheerst. De marge van twee doelpunten was een feit en de strijd ging rustig verder en niet veel later werd de strijd beslist op sublieme wijze. Op aangeven van Teun ‘ik wil iedereen mijn excuses aanbieden van mijn zangkunsten van twee weken geleden, het zat niet erg mee, vanwege een opkomende verkoudheid, maar ik zal het goed maken met jullie, want tijdens de laatste wedstrijddag voor de winterstop, wanneer het eerste ruim aan kop gaat zal ik ze een serenade brengen op de middenstip’ Tutter maakte de ballerina onder de leden van DAW, Mark ‘hoeveel doelpunten moet ik maken zodat die trainer van het eerste me een keer vraagt zodat ik mee mag trainen en me kan bewijzen, want die technische commissie kent mij geloof ik niet helemaal’ Smits een ware omhaal, a la Marco van Basten op het EK’88 en kablam de 3-0 was een feit. Kat in het bakkie zou je zeggen, maar hier kom ik in de tweede helft op terug, want de eerste helft bloedde dood en de thee kon worden opgezocht in de rust. Na de rust zakte het nieuwe oranje compleet in, de bodemgrens was nog niet bereikt dit seizoen bleek wel, want na onder andere de wisseling van de sterspeler, was het totaalvoetbal, de rust, de beleving, eigenlijk alles verdwenen uit het spel van runners-up. Zoals de coach vertelde in het interview na afloop was het huilen met de pet op, overigens vertelde zijn vrouw dit ook. Toch moesten er nog zeker een minuut of 45 worden afgelegd tot het einde van de wedstrijd. Er zou aan een monsterscore worden gewerkt, maar dit bleek een illusie. De score werd nog wel uitgebreid met een enkele treffer, wat overigens het hoogtepunt van de middag zou worden, ivm de mist is dit niet door iedereen gezien, maar uit zeer betrouwbare bronnen is vernomen dat de zeer mooie aanval werd opgezet van achteruit. Rick ‘ik bleef weer niet zitten in de kantine’ vd Burgt speelde de bal breed naar de aan de linkerkant opgekomen Luuk ‘ik bleef weer niet zitten in de kantine’ Willems die de bal liet vallen voor de goed ingeschoven Nicky ‘ik bleef weer niet zitten in de kantine’ Lucassen en die vond op zijn beurt weer de nog in de zestien meter geparkeerde Mark ‘ik bleef weer niet zitten in de kantine’ Smits. Deze bleef zeer rustig, at zijn Mc Chicken rustig op en bewaarde het overzicht. Bij de tweede paal kwam Ricky ‘hoezo kat in het bakkie, je bedoelt poes van ons Loes in de bankie’ van Boekel aangestiefd en haalde knalhard uit. Via de lat en de bal kwam de bal terug het veld in, echter lag daar de verslagen doelman nog op de grond. Via het achterhoofd van de goalie ging het leder alsnog over de doellijn en was de 4-0 eindstand een feit.Ontevreden liep de coach met zijn spelers naar de kleedcabines maar wel 3 punten op zak en liet de kantine deze week maar voor wat het was. Teleurgesteld thuis op de bank zittend kwam hij werd hij weer rustig genietend van zijn welverdiende sigaartje en glaasje whiskey en zette hij de teletekst op. Daar zag hij de overige uitslagen wat hem gelukkig stemde. DAW is beide koplopers tot op 3 verliespunten genaderd. Komend weekend is ’t vijfde een dagje vrij en mag Nooit Gedacht, een van de andere titelkandidaten aantreden tegen Ruwaard, in Oss, dat nog aansluiting probeert te houden. Om tot grootsere prestaties te komen zal er komende weken flink getraind dienen te worden onder leiding van Mario, zodat de titelkoers in zicht blijft. Dus Mario kom maar op met die extra sprintjes, pak ze maar aan die jongens!
Allereerst wil ik de gebr. Vis bedanken namens ’t vijfde waar zij nog niet zo heel lang geleden ook deel van uit maakten om hun vrije zondag op te offeren en de manschappen van Kolonel Willy aan te sterken, zodat de verkenners, mineurs en woudlopers van de grote Generaal bij elkaar te kunnen houden, zodat zij op volledige oorlogssterkte aan konden treden.
Kortom er moest aan het doelsaldo gewerkt gaan worden tegen de gasten uit Oss. Het grootste strijdplan had de Generaal thuis op de keukentafel heftig door genomen met ‘ons vrouw’, waarvoor de maquette verpulverd door de hele keuken, woonkamer, trap, douche en washok lag. Het was duidelijk dat de strijd niet in enkele seconden gebeurd zou zijn, want die van ’t vijfde worden door de Generaal gedrilld tot echte mannen die door gaan tot de laatste druppel, onder het motto ‘dan maar kapot’. En zo zou het dan ook zijn.
In de goal werd dan ook wederom een beroep gedaan op Stefan ‘de man die de showduik niet heeft uitgevonden, want waarom zou je duiken als in een hele wedstrijd geen enkele aanvaller ziet’ van Summeren (het valt niet mee je in het verhaal te betrekken als de tegenstander niet over de middellijn komt, dus bij deze en misschien over 14 dagen opnieuw een kans om een heldenrol te bemachtigen).
Vervolgens werden er plaatsen gereserveerd voor iedereen die ouder was dan 18 en jonger dan 35. Zogezegd Generaal Knoeperd koos van jonge fitte mannen en niet voor de ‘mennekes en de veteraan’ en liet Nicky ‘gelukkig geloofde de coach mijn smoesje vorige week, zodat ik vorige week niet mee hoefde te doen, want ik ben nog steeds bang voor die mannen van deso’ Lucassen deze week opnieuw zijn degen kruisen met zijn directe tegenstander Bas Verwijlen, ook wel sportman van de gemeente Oss, de schermer die tot de kwartfinale reikte op de Olympische Spelen, kortom een boeiende strijd zou je denken. Natuurlijk niet, want met een botte bijl versla je zo’n buigend stangetje zeer eenvoudig gezien de demonstratie die de Lucano liet zien. Hierbij is alles over Margriet zo ongeveer wel verteld, zodat ik me kan richten op de wedstrijd, want in dit hoofdstuk komt geen tegenstander meer voor. Vanaf de eerste minuut was DAW nog niet wakker, wat een sterk punt was in eerdere wedstrijden bleek nu niet het geval, want de scherpte ontbrak. Was er ondanks alle inspanningen van de coach toch sprake van onderschatting? De coach en zijn witte knecht zagen het aan en begonnen al druk te discussieren. Ondertussen was de wijze raadgever Hommel bijgesloten voor de nodige nutteloze opmerkingen die zeer gewaardeerd werden door de menigte. Veel haalde het niet uit allemaal, want ondanks alle drukke gebaren langs de zijlijnen raakte niemand onder de indruk en leek DAW toch wat te ontwaken. Wellicht had Ruud ‘ik stond wel één op één met de keeper, maar dit zou wel erg gemakkelijk zijn geweest om op deze manier een 1-0 voorsprong te pakken, dus ik leg hem wel breed, oftewel geef de bal aan de tegenstander, sorry jongens’ Zegers zijn wekker op snooze gezet want hij faalde jammerlijk toen hij de bal ontving van de verdediger die het leder recht in zijn voeten kopte op de penaltystip. Zou je voetbal dan toch verleren? Ondanks deze grote fout ging DAW rustig verder met waar het mee bezig was. Verveeld ging de bal naar links, naar rechts, naar voren, naar achteren, weer naar voren en knal de bal lag weer op het veld bij EMOS. Gebeurde er dan echt niets hoor ik u denken, natuurlijk wel. Want wie anders dan onze topscoorder, de hoop in mistige dagen, de tovenaar van Herpen vond niet in buitenspelstaande Rick “broem broem, ga je mee naar Scania-land, broem broem, het land van pracht en praal, broem broem, ga je mee naar Scanie-land dan krijg je een pompoen’ Vos maar wel Rob ‘nee geen Ron, want volgens mij hoort dat assistje ook bij mij te staan in de statistiekenlijst’ Appelhof en die benutte die kans wel. Kat in het bakkie hoor ik u denken, maar hier over later meer. Want als de wiede weerga gingen de stropers van d’n Heuvel door en het prooi werd gevangen. De defensie van de Ossenaren werd tegen de ballenvanger van Emos gedrukt en Ron ‘ja die broer van mij heeft echt lang werk met het maken van die aanbouw bij mijn nieuwe huis, zo kan ik nooit een feestje geven voor dit gezellige team bij mij thuis, dus Bjorn als je dit leest aub even doorwerken en niet al die tijd van je liggen verklooien een rand en bijzaken’ vd Heijden pofte de bal droogjes in de linker bovenhoek, nog niets eens zo hard geschoten, wel zeer geplaatst en ook wel beheerst. De marge van twee doelpunten was een feit en de strijd ging rustig verder en niet veel later werd de strijd beslist op sublieme wijze. Op aangeven van Teun ‘ik wil iedereen mijn excuses aanbieden van mijn zangkunsten van twee weken geleden, het zat niet erg mee, vanwege een opkomende verkoudheid, maar ik zal het goed maken met jullie, want tijdens de laatste wedstrijddag voor de winterstop, wanneer het eerste ruim aan kop gaat zal ik ze een serenade brengen op de middenstip’ Tutter maakte de ballerina onder de leden van DAW, Mark ‘hoeveel doelpunten moet ik maken zodat die trainer van het eerste me een keer vraagt zodat ik mee mag trainen en me kan bewijzen, want die technische commissie kent mij geloof ik niet helemaal’ Smits een ware omhaal, a la Marco van Basten op het EK’88 en kablam de 3-0 was een feit. Kat in het bakkie zou je zeggen, maar hier kom ik in de tweede helft op terug, want de eerste helft bloedde dood en de thee kon worden opgezocht in de rust. Na de rust zakte het nieuwe oranje compleet in, de bodemgrens was nog niet bereikt dit seizoen bleek wel, want na onder andere de wisseling van de sterspeler, was het totaalvoetbal, de rust, de beleving, eigenlijk alles verdwenen uit het spel van runners-up. Zoals de coach vertelde in het interview na afloop was het huilen met de pet op, overigens vertelde zijn vrouw dit ook. Toch moesten er nog zeker een minuut of 45 worden afgelegd tot het einde van de wedstrijd. Er zou aan een monsterscore worden gewerkt, maar dit bleek een illusie. De score werd nog wel uitgebreid met een enkele treffer, wat overigens het hoogtepunt van de middag zou worden, ivm de mist is dit niet door iedereen gezien, maar uit zeer betrouwbare bronnen is vernomen dat de zeer mooie aanval werd opgezet van achteruit. Rick ‘ik bleef weer niet zitten in de kantine’ vd Burgt speelde de bal breed naar de aan de linkerkant opgekomen Luuk ‘ik bleef weer niet zitten in de kantine’ Willems die de bal liet vallen voor de goed ingeschoven Nicky ‘ik bleef weer niet zitten in de kantine’ Lucassen en die vond op zijn beurt weer de nog in de zestien meter geparkeerde Mark ‘ik bleef weer niet zitten in de kantine’ Smits. Deze bleef zeer rustig, at zijn Mc Chicken rustig op en bewaarde het overzicht. Bij de tweede paal kwam Ricky ‘hoezo kat in het bakkie, je bedoelt poes van ons Loes in de bankie’ van Boekel aangestiefd en haalde knalhard uit. Via de lat en de bal kwam de bal terug het veld in, echter lag daar de verslagen doelman nog op de grond. Via het achterhoofd van de goalie ging het leder alsnog over de doellijn en was de 4-0 eindstand een feit.Ontevreden liep de coach met zijn spelers naar de kleedcabines maar wel 3 punten op zak en liet de kantine deze week maar voor wat het was. Teleurgesteld thuis op de bank zittend kwam hij werd hij weer rustig genietend van zijn welverdiende sigaartje en glaasje whiskey en zette hij de teletekst op. Daar zag hij de overige uitslagen wat hem gelukkig stemde. DAW is beide koplopers tot op 3 verliespunten genaderd. Komend weekend is ’t vijfde een dagje vrij en mag Nooit Gedacht, een van de andere titelkandidaten aantreden tegen Ruwaard, in Oss, dat nog aansluiting probeert te houden. Om tot grootsere prestaties te komen zal er komende weken flink getraind dienen te worden onder leiding van Mario, zodat de titelkoers in zicht blijft. Dus Mario kom maar op met die extra sprintjes, pak ze maar aan die jongens!