• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Drie maanden zonder voetbal laat zijn sporen na. En dat was te zien in onze kleedkamer afgelopen zaterdag uit bij Boekel Sport. Links en rechts puilde er het een en ander boven de broeksriemen uit en zuchtend en steunend werd bij de meesten het tenue aangehesen. De warming up werd met het nodige gekraak en gerochel afgewerkt en toen moesten we toch echt beginnen. En hoewel de voorbereiding het ergste deed vermoeden, begonnen we zeker niet onverdienstelijk. Er werden al snel de nodige kansen gecreeerd tegen een zeer verdedigend Boekel. Maar zoals wel vaker werden deze ook zeer overtuigend gemist.

Vanuit het middenveld stuwde Ton van Tuyl ons meerdere malen sterk naar voren en ook zelf kwam hij 3x in scoringspositie, maar de scherpte ontbrak. Met hetzelfde probleem kampten René, Henri en Marcel H. die in zeer kansrijke positie hoog over, ver naast of zelfs langs de bal knalden. En zo had iedereen zijn eigen probleempjes....

Een kleine 10 minuten voor de rust kwamen we dan toch op voorsprong. Met een mooie voetbeweging zette Ton een man of 3 op het verkeerde been en kon ongehinderd de 0-1 binnenschieten. Een mooie goal. De laatste 10 minuten voor rust kwam echter ook Boekel wat meer uit hun schulp en mocht Arthur nog een keer of 3 handelend optreden. Hij deed dat met verve.

In de rust ging het vooral over de vele gemiste kansen en dat we al met 0-7 hadden moeten voorstaan, maar de tweede helft zou zeker beter gaan. We kwamen echter bedrogen uit. Er werden wat wissels doorgevoerd en met goede moed werd aan de tweede helft begonnen. En hoewel we nog steeds de bovenliggende partij waren, was de eindpass vaak niet nauwkeurig genoeg en werd er op de meest rare en gevaarlijke plekken balverlies geleden. De spits van Boekel had al enkele keren zijn vistiekaartje afgegeven, maar ook de vers ingevallen Antwan stond steeds op de juiste plek. De 0-1 leek niet echt in gevaar te komen, omdat Boekel de gehele tweede helft maar een keer of 4 over de middenlijn kwam. Echter bij één van die uitvallen werd de spits net buiten de 16-meter onrechtmatig gestuit. De vrije trap die daarop volgde verdween snoeihard in de kruising. Antwan was kansloos....: 1-1.

Hoewel we in de resterende 8 minuten nog 3 opgelegde kansen kregen (lat, paal en uitstekende doelman) bleef de 1-1 op het bord staan. Zo kwam weer een eeuwenoude voetbalwet bovendrijven. Als je zelf niet scoort, krijg je de kous op de kop!

Zaterdag thuis tegen UDI'19. Hopen dat we dan het net wat gemakkelijker vinden....
Tagged under Senioren