• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Het 4e was tot op het bot gemotiveerd om ook deze zondag weer 3 punten in ‘de tes’ te proppen. Er was één week eerder namelijk al gewonnen van de Ruwaard en wanneer ook vandaag het totaal aantal DAW-doelpunten uit zou stijgen boven dat van de tegenstander, zou men zo maar kunnen gaan spreken van een winning-streak.

De eerste helft begon wat lafjes, de DAW’ers waren te voorzichtig het kleedhonk uit gekomen wat de Ossenaren het gevoel gaf dat ze er wel eventjes over heen zouden kunnen. (“That’s what she said!”) Toen de bekende patronen echter weer boven kwamen drijven was het voor de mannen van ‘Waar is ’ Willy van der Zanden een stuk eenvoudiger om de tegenstander in het harnas te jagen. De positieve effecten van het teamuitje van 2 weken geleden waren nog steeds goed voelbaar. Door het vuur en daar voorbij werd er voor elkander gewerkt. Dit alles leidde, natuurlijk, tot de openingstreffer aan Osse zijde. En fraaie actie en een geplaatst schot van Egbert-Jan waren de defensieve linie van DAW te veel. Maar wat deert het als je Ton ‘Proater’ Reijnen in je team hebt zitten. De beste man zorgt in 3 minuten voetbal voor meer dreiging dan de season-finales van Prison Break, Lost en Homeland bij elkaar. (Ook voor series gaat u naar Visschers DVD-paleis, Visschers DVD-paleis: niet goed, vette pech!) Na een fraaie actie door de Schaijkse Bram Moszkowicz (ervan uitgaande dan zijn duifje de Eva Jinek van ’t Moesland is) belande de bal op de paal en pal voor de voeten van Bas ‘Mertens’ Martens die vervolgens niet kon missen. (“That’s what she said!”) Niet veel later kwam ook de 1-2 op het scorebord toen Japie ‘Jan’ Jans ‘& De Kinderen’ de toegekende penalty koelbloedig binnen schoof. “Als ‘ie zit is het een goei.” (“That’s what she said!”) aldus Japio. De penalty was overigens gegeven nadat de voorstoppert van CITO een uurtje of 4-5 te laat was met het inzetten van zijn, niet te milde tackle. Vanaf dat moment zou de wedstrijd escaleren tot een slagersfest waar de gehele voetballende tak van de familie van Dongen 10 dagen geil van zou zijn. De ene donkerrode tackle was nog niet gedegradeerd tot slechts een vrije trap of de volgende zag je van 40 meter al weer aan komen driessen. Zoals gezegd behoorde de scheidsrechter tot de ongewervelde en keek dit alles met lede ogen aan. In de tussentijd miste Das Tormachien nog een klein kansje waar de offensieve linie van CITO een kansje of 10 onbenut liet. Dit alles leidde tot een ware heksenketel tot aan het laatste fluitsignaal. Tot ieders verbazing stond er nog steeds 1-2 op het bord en was de winning streak een feit, hoezee.

In de kleedkamer vond er nog een fijne overhandiging plaats: vertrekkend Duitse superspits ‘Torhunter’ werd stijlvol bedankt met een gesigneerde bal en 3 flessen zuip. (Nogmaals bedankt heren) In de toekomst zullen de lieve lezers van de allesomvattende DAW-site het moeten doen met de, ook niet te versmaden verslagen van Ton ‘PR’ eijnen daar ik per direct gestopt ben als actief lid. (“That’s what she said!”) Ik begrijp dat dit een flinke shock kan zijn voor zo’n beetje ieder DAW’ert. Van de andere kant begrijp ik het ook wel als jullie er geen zak om zullen geven.

Tot op de velden,
Tormachien

Tagged under Senioren