• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Afgelopen week was het dan uiteindelijk toch zover, een angst werd werkelijkheid. De tranen vloeiden rijkelijk, gesnotter was er ten overvloedde, want de leidende positie op de ranglijst werd afgegeven aan de Udenaren. Das Funfde, voorafgaand aan de start van de competitie toch de torenhoge favoriet voor de titel, was kansloos vorig weekend en zag zichzelf zakken op de ranglijst naar de runner-up.

Het bordes kan weer even uit de hoofden worden gezet, want op paasmaandag stond de topper tussen de grootmachten Nooit Gedacht tegen Das Funfde op de Toto formulieren. De nummers 2 en 3 van de ranglijst. Das Funfde mocht met een volledig fitte, afgetrainde selectie richting Geffen. Coaches Kuijpers en Vos hadden een extra dag om de succesformule een nieuw elan te geven. Het notitieblokje, een potje tipex, de Ipad, een potlood, het clipboard, een magneetbord, een stift, een gum, en het menselijk brein werd gecombineerd op de dol dwaze zondag. Uiteindelijk werd er toch weer teruggevallen op het oude en vertrouwde kladblokje met de balpen. Met een doktershandschrift versterkt met enkele kraaienpoten en doorgestreepte namen verscheen er uiteindelijk toch weer een Superelf op Koninklijk Wit. De zoon van de voorzitster van de Das-Funfde-Supporters-Verein mocht zijn superdoelmanspak weer gaan aantrekken.

De voorzitster van DFSV had afgelopen zaterdag de presentatie en prijsuitreiking van de spandoeken-verkiezing verzorgd in de kantine op Sportpark D’n Heuvel. Het was een spannende strijd geweest tussen de familie Vos en Van Summeren. Van de tientallen inzendingen werd uiteindelijk een heuse top vijf gemaakt. Zogezegd was al direct duidelijk dat de eer naar een van beide families zou gaan. Toch verdienen ook de nummers vijf, vier en drie een eervolle vermelding in deze prestigieuze strijd. Op de vijfde plaats is geeindigd de inzending van EMOS, enkele spelersvrouwen welke actief zijn binnen de korfbalvereniging hadden hun krachten gebundeld en een grote tekstuele aanmoediging op doek geplaatst. De tekst “Hup Ron, Hup Rob, nu even winnen met dat voetbal en vanavond weer d’r op!” De jury vond de tekst gedurfd en voor deze lef werden ze dan ook beloond met een medaille met het cijfer vijf. Op de vierde plaats, toch zeer zeker niet een misselijke plaats, is geeindigd de inzending van de Coach zelf. Ditmaal geen tekst maar een grote afbeelding, of beter gezegd een portret. Samen met duiflief, waren de creabea’s actief geweest op een oud hoeslaken. Op het vergeelde doek was de kop met de grote oren van de coach geschilderd met de cup met de grote oren links en rechts van hem. Boven zijn hoofd de tekst “Cube4” en onder zijn nek de tekst op een geschilderde sjaal “Das Funfde 4 Cube and Live”. De top drie werd bereikt door een inzending van Leon van de Rande, voor zoonlief had ie eventjes een middagje vrijgemaakt om een spandoekje te gaan maken. Zoals dat bij Robbie een beetje hoort werd het formaat van de spandoek lichtelijk overdreven. De ervaren schilder nam zijn restanten verf waar hij al maanden of zelfs jarenlang vanaf wil. Want wie wil er nog blauwe, oranje en groene kozijnen, De achtergrond werd blauw geschilderd, een grasveld verscheen aan de onderkant, waardoor de oranje gekleurde tekst er werkelijk uitknalde. U raadt natuurlijk al wat er op het doek te lezen viel. Maar voor de neutrale lezer alsnog de tekst; “Gras is Groen, Das Funfde wordt Kampioen, Daar kan niemand iets aan Doen, Dus dames geef de Randes allemaal een Zoen!” Vervolgens zaten er een gespannen familie op de knieen en de ander had een microfoon in haar hand. Ma Vos zat gespannen geknield en vol bewondering naar Ma van Summeren te kijken tot ze de uitslag door de speakers ging schreeuwen. De jury bestaande uit Ma van Summeren deelde zonder aarzelen mee dat, de trommelgeroffel ondersteunde de spanning, de winnaar van de Das Funfde Fandoek Competitie is geworden.... Familie Van Summeren! De beschrijving van beide spandoeken blijven volgens afspraak met de nummers één en twee nog summier omdat deze als een verrassing en/of rode lap moeten gaan dienen in de resterende wedstrijden. Volgens insiders zou de familie van Summeren hebben gekozen voor een geschilderd doel met de hulk tussen de palen met het gezicht van Stefan en de tekst “Nobody can beat the beast!” Het nummer twee spandoek zou een eerbetoon zijn aan het slangenmens. Een grote voetbal, prachtig klassiek met zwart en witte vlakken, met daar bovenop een cobra met een prachtig rode haardos. De tekst “The Flexible, The Horrible, The Red Cobra!” en “You can try, but with one draai, then I am away, and scoor a doelpuntje huppakee!” Het resultaat zullen we hopelijk nog zien in het heetst van de strijd richting het einde van de competitie.

Maar we waren gebleven bij de opstelling van Das Funfde op Sportpark De Biescamp, zoals hier boven al kort was beschreven stond Stefan “SMS Save on” between de palen als laatst te nemen hindernis. Hiervoor werd weer een ouderwets degelijke muur gezet. De poortwachters werden door Ron “Ik vind dat de dames van EMOS ook gebruik moeten gaan maken van de kantine” op hun plek gezet. De poortwachters waren Bonger, Swa & Co, een bijna Duitse degelijkheid te noemen achterin bij Le Cinq. De middenlinie bestond uit de oud-gedienden Roba, Zegers, “shirtmaatje 164 en broekmaat XXL” Ven en singer/songwriter Tutter. De voorhoede werd gevormd door de loopwonderen ’t Reptiel Vos en Robbie “zo’n schuttersput tijdens de warming-up zorgt ervoor dat ik helemaal in mijn element ben” Zijnet. Een magisch duo dat zou gaan schitteren deze middag, althans dat was het plan.

Nadat de tacticus zijn speelhelft had gekozen voor de eerste 45 minuten, zijn angst opzij had gezet voor de ijskoude wind was het fluitsignaal van de leidsman het sein om de wedstrijd los te laten gaan.

De eerste vijf minuten waren voor de rood-witten, Das Funfde leek ontspannen, ietwat te ontspannen, en liet tegen alle afspraken in de Nooit Gedachters aan de bal. Gelukkig wisten de gastheren zelf niet wat ze overkwam en deden er dan ook totally nothing mee. Van achteruit werden derde ballen naar voren gestampt. Resultaat nul en Das Funfde ontwaakte langszaam uit hun dutje. De bal ging van voet naar voet binnen de Schaijkse gelederen. De ontbrekende aanvallende kwaliteiten van Ronnie “ik heb de pul Baileys al klaar staan”, werden op waarde geschat door de Geffenaren, want dribbelend, zwalkend en waggelend stak de niet te stoppen schilderszoon het middenveld over. De bal leek bijna aan een touwtje te zitten en na de kaats met zijn Johannes de SnakeMate stond de man met het kapsel van Robben en een baard van een Pirlo oog in oog met de al op de grond liggende doelman. Ronnie stak twee handen de lucht in, slaakte een kreet en liet de doelman de bal uit het netje halen.

Het gejuich was wat timide, zou het komen door de druk waaronder een enkele PSV’er gebukt gaat of zou het gewoon de drank van de vorige avond zijn. In ieder geval het feest op de tribune barstte los, de polonaise werd ingezet door de twee bekendste families van Schaijk, welke binnenkort worden gevolgd in de reality-soap op LanderdTV in het programma ‘Liefde, Moeders en Das Funfde’. Natuurlijk ging het spelletje gewoon door. De Geffenaren mochten weer aftrappen en vroeger hoe lang het nog duurde tot de thee, de scheidsrechter keek op zijn klok en gaf aan nog 34 minuten. Weinig hoopvol en teneergeslagen liep de aanvaller maar weer richting Der Mauer. In de verder gezapige wedstrijd gebeurde vrij weinig wonderlijks, totdat wederom Ronnie “ik regel de Das Funfde BBQ 2012-2013” Reijnen (voor uitleg kan geinformeerd worden bij Teun Loeffen, DAW 8, succes want op zondagavond in de kantine kwam er niet veel nuttigs meer uit) de bal opeiste. Hij gaf de bal een zwieperd en belandde op het hoofd van de man met de lenigheid van een boa, de giftigheid van de cobra, de snelheid van een schildpad, de rust van een schildpad, het enthousiasme van een schildpad, de kracht van een schildpad, maar de precisie die gelijk staat aan de woorden van hullie moeder. De bal werd tegendraad binnen geknikt. De doelman sprong in de lucht en zag de bal over zich heen en achter zich tegen de touwen verdwijnen. Een twee tegen nul voorsprong. Geen vuiltje aan de lucht voor Das Funfde. De wind blies nog altijd ongenadig hard over het hobbelige veld, waardoor het veldspel af en toe, zo tussen de wonderschone acties door, niet om aan te gluren was. Verder dan een paar mooie reddingen van de Geffense doelman valt er niet te vermelden betreffende de eerste vijf en veertig minuten. Waardoor de scheidsrechter de verstandige beslissing nam om met z’n allen uit de wind te gaan zitten met een bakje thee.

Na de rust kwamen de verse krachten vanuit de sneeuw, Tiroler Bult en Dikke Aus Tirol, het veld in. Het gebeuren op het veld mocht amper nog voetbal genoemd worden, maar gezellig was het wel. Waarna ook Nel “ik ben vanochtend twee keer van de trap afgevallen” het veld mocht betreden ondanks zijn slappe excuus voor zijn late verschijning. Nel, zonder blauwe plekken, gebroken ribben, etc., etc., wellicht is het een idee om eens met assistent trainer Vos te gaan babbelen voor meer geloofwaardigere smoezen en excusen om onder ‘verplichtingen’ uit te kunnen komen. Ondanks al deze randzaken kwamen er toch nog wat kansjes aan beide kanten. Een verdwaald schot zorgde ervoor dat Stefan “the Hero of the Zero” wakker geschud werd door moeders om redding te brengen. Het afstandschot dwarrelde richting de rechterbovenhoek, maar de attente doelman parreerde kinderlijk eenvoudig. Vervolgens was het enkel nog Das Funfde dat voor gevaar stichtte. Zelfs een doelpunt werd gemaakt. De Grote Vos frommelde wat en legde het leder panklaar voor Robbie Zijnet die in de eerste helft nog jammerlijk faalde met zijn rechterpoot, naar eigen zeggen het welbekende chocoladebeen. Dit werd in één actie plots allemaal te niet gedaan, want de Verlosser, het Voetbalgeweld (in positieve zin), de Reddingsboei, de Soldaat in Oranje, stifte/lepelde/scheenbeschermerde de bal over de verdediger en doelman met behulp van een straffe tegenwind in het doel. Indien dit de bedoeling was geweest een treffer die de geschiedenisboeken in zou kunnen gaan als mooiste treffer aller tijden in het seizoen 2012-2013 in de History of Das Funfde, gezien de omstandigheden blijft de treffer alsnog genomineerd. De factoren wind en veld, bepaalden een hogere moeilijkheidsgraad was de uitleg van de jury. De verdediger van Nooit Gedacht was hierbij de aanleiding tot de aanval. De beste jongenman, was geheel vrij gelaten om de opbouw te mogen verzorgen. In niemandsland stond de omgeschakelde Vos, die met zijn gedachten al bij de verjaardagsparty van vrouwlief, nog gefeliciteerd namens de voetbalvrienden, later op de dag zat. Hij schrok wakker toen er een bal tegen zijn knieen aangetrapt werd en richting het doel mocht lopen, met als afloop de treffer van De Bunker. De laatste kans en bijna niet te missen voorafgaande kansen waren ook weer voor de oranjehemden. Helaas niet meer treffers, maar wederom de nul. Dus de overwinning was een feit.
Komende zondag, wanneer de paaseieren zijn veroberd staat de volgende wedstrijd op sportpark d’n Heuvel op het programma. De tegenstander zal dan het Osse Ruwaard zijn. Uit werd op basis van een magistrale tweede helft de drie punten meegenomen richting Schaijk. Sinds die nederlaag hebben ze enkel nog van Udi verloren, wat de lijstaanvoerder is. De overige wedstrijden werden volgens ingewijden met speels gemak gewonnen, ook tegen gerenomeerde elftallen als Blauw Geel, Prinses Irene, Nooit Gedacht evenals de stadsderby’s tegen Oss’20 en Top. De heren van Kuijpers zijn dus gewaarschuwd.

Tagged under Senioren