• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Hoewel het al enige tijd geen voorpagina nieuws meer blijkt te zijn voor de meeste dagbladen is het succes van Das Funfde, dat in ’t Verenigd Koninkrijk al de bijnaam The Horribles hebben gekregen. Het elftal boezemt al tijden angst in bij elke tegenstander. Ook mogelijke horden in de komende jaargang van de Champions Leageau zouden al geimponeerd zijn. Hetzelfde geldt voor de Spaanse grootmachten, waar de bijnaam El grande Triunfadores wekelijks de koppen van Marca vult. Maar natuurlijk typisch Nederlands dat de grootse prestaties direct als vanzelfsprekend worden ervaren. Toch stond donderdagochtend in de Telegraaf een artikeltje te lezen over Das Funfde. Beter gezegd, paginagroot werd er gewijd aan de persconferentie van afgelopen woensdag. De kop luidde “Coach Kuijper legt uit”. Trouw meldde “Hoe kweek je begrip voor succes”, het FD “Succes is niet te koop”, het AD “De straten zijn leeg, coach Kuijper spreekt” en natuurlijk pakt ook ’t lokale Schaijks Blédje groots uit “Das Funfde neemt tijd voor supporters”.  

De persconferentie.
In de spikssplinter nieuwe kantine was de zogezegde persconferentie georganiseerd om alle vragen van de pers, maar ook van de vaste supporters, te beantwoorden. Coach R. Kuijpers, Assistent R. Vos, Aanvoerder R. Vd Heijden en Reserve-aanvoerder G. Van Boekel zaten voorin de zaal achter de microfoons. Allereerst kwamen er vragen geadresseerd aan de leiding over gekozen tactieken, fitheid van de spelers en het wisselbeleid gesteld door de pers. Een standaard rideltje, waar de heren zich natuurlijk goed op voorbereid hadden. Vervolgens kwamen de lastige vragen, veelal van de supporters die eindelijk serieus antwoord zouden krijgen van de Technische Staf van Das Funfde, na maandenlang als leuk ervaren te zijn werden ze nu als belangrijke gasten gezien. De fans genoten er overduidelijk van en kregen antwoorden als “Een strak zwart tenue met felgekleurde schoenen eronder” op de vraag aan de aanvoerder wat hij privé het liefste draagt, en “ongeveer 93 glazen” over het aantal glazen dat de reserve aanvoerder dacht te hebben vernield in een poging een nieuw record neer te zetten. Verder kwam er natuurlijke de spandoekenactie ter sprake. Fan van het eerste uur Ma van Summeren vroeg natuurlijk wat de helden er van vonden en welke hun voorkeur had als eindwinnaar na het commentaar dat ze had gekregen nadat haar eigen werk als eindwinnaar was gekozen. Assistent Vos was direct enthousiast en antwoordde dat hij zo’n sfeeractie onder de supporters geweldig vond. Het is toch een droom voor elk elftal om zo’n supportersschare achter je te hebben. Hij vond de top 2 dicht bij elkaar zitten, maar besloot hij de eindwinnaar had toch natuurlijk zijn tante moeten zijn. Hier was Coach Kuijpers het niet helemaal eens, hij was van mening dat Ma van Summeren waar hij jarenlang vele lekkere warme worstenbroodjes heeft gegeten, toch echt een terechte winnaar vonden. Gelukkig kon de aanvoerder tussen beide komen en antwoordde gelukkig met een simpel antwoord waarbij alle supporters begonnen te glunderen. Hij antwoordde “Het is natuurlijk een eer om aanvoerder te zijn van dit elftal, gesteund door zo’n die-hard fans, die zo veel tijd en energie willen steken in bijvoorbeeld deze spandoeken” gevolgd door “Voor mij zijn het allemaal winnaars, maar als ik namens mezelf spreek lijkt het me machtig mooi om te zien dat ook de supporters de krachten bundelen, dat ze samen een spandoek maken voor het gehele elftal, het is moet geen onderlinge wedstrijd zijn, maar het gaat erom dat we er samen een groot feest van kunnen en moeten maken”. Natuurlijk prachtige woorden, waar de reserve aanvoerder zich keurig bij aansloot. Natuurlijk kwam vervolgens de vraag vanuit het publiek wat de reserve aanvoerder nog graag verbeterd ziet worden rond het veld. Hij vond een aantal cheerleaders wel iets hebben en stelde voor om zelf in de jury te gaan zitten om de aanmeldingen te filteren tot het beste cheerleaderteam van Schaijk. Mocht je je hiervoor willen opgeven, dit kan via het emailadres Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Voor de beelden van de persconferentie kan ik u doorwijzen naar LTV, waar vrijdagavond 12-4-2013 om 20.30 uur de persconferentie wordt uitgezonden. Deze zal de komende vijf weken dagelijks herhaald worden, dus geen probleem als je vrijdagavond al plannen hebt. 

De wedstrijd tegen Blauw Geel.
Natuurlijk was de spanning om te snijden op de vroege ochtend. Nog twee weken tot de kraker, tot die tijd geen puntverlies, zodat de uitgangspositie perfect zou zijn. De altijd humeurige coach Kuijpers was ’s ochtends van huis gegaan met de papiere versie van de opstelling en genoot in de rit naar sportpark d’n Heuvel van de opkomende zon. Vanaf de andere kant zag hij ook zijn assistent Vos aan komen trippelen. Gezamelijk discussierden ze onder het genot van een mok met warme chocolademelk met extra slagroom er rustig op los zo op de vroege ochtend met als verrassend eindresultaat een basiself en wat wissels. Het roulatiesysteem van de heren kende weinig surprises en de heren die het vanaf de eerste minuut mochten laten zien wisten dat verzaken zou betekenen dat je mocht gaan douchen  en dat je kans op speelminuten in de race naar de titel zou verkleinen. De concentratie was groot, serieuze blikken in de kleedkamer vierden hoogtij, en de spanning droop in de vorm van zweetdruppels over de vertrokken gezichten. Er mocht niet verloren worden in deze lastige match in en tegen Veghel. Dit was dan ook duidelijk te zien aan de eerste minuten van deze wedstrijd. De supporters van de Trots van Schaijk konden het Prins Willem-Alexander sportpark maar moeizaam vinden, vanwege de drukte op de weg, de onduidelijke aangegeven route of gebrek aan interesse. In ieder geval de eerste vijftien minuten was het sfeervak van de OrangeProud nog leeg. De sfeercommissie was in de zestiende minuut in aantocht, de rook van de stadionfakels en het volume van het gezang, gaf direct de kracht voor de openingstreffer. De tegenpartij leek op eigen terrein geintimideerd door de goldenretrievers van de supportersverenings De Trouwe Honden van Das Funfde, Pa en Ma Vos. Helaas bij afwezigheid van de voorzitster Ma Van Summeren en penningmeester Pa van Summeren, die beide zonder afmelding verstek hadden laten gaan aan deze verre uitwedstrijd. Volgens insiders zouden de twee al voorbereidingen zijn aan het treffen voor 28 april 2013, natuurlijk niet voor de koniginnenacht, de jaarmarkt, maar voor de inhuldiging van de kampioenen. Logisch is natuurlijk wel dat de ongeoorloofde afwezigheid, zoals ze nog van vroeger op school zullen kennnen, ookwel spijbelen genoemd, niet zo maar even weggewuifd kan worden. Hier zal hard tegen opgetreden moeten worden om het niet uit de hand te laten lopen. De sanctie zal na overleg met het hoofdbestuur van DAW nog kenbaar worden gemaakt. Aangezien het niet de eerste keer is voor de beide kemphanen wordt een grote boete verwacht en zal niet nogmaals een preek met dringende toon als oplossing worden gekozen. Helaas waren zij dus niet op het sportpark om de eerste treffer van deze ochtend te aanschouwen. Op het middenveld werd de bal onderschept door de kolenwagen van Das Funfde, Remco “Count Fleet” van Nistelrooij , die direct na de balverovering, direct de zwakte van de Veghelnaren blootlegde. De eerste middenvelder werd simpel afgekapt en het bos ingestuurd, waarop de volgende op sierlijke wijze door een veelgetrainde voetbeweging kansloos werd gelaten leek de doorgang richting de Veghelse defensie vrij. De laatste man stapte uit en leek er niet te staan door de VK 1602 Leopard tank van Das Funfde. Mijn de staart tussen zijn benen leek de verdediger opzij te gaan voor de klasse van de verdediger van de titelfavoriet. Nadat ook de voorstopper uit wilde stappen om aan de handrem te moeten trekken speelde het genie de bal naar rechts, waar tacticus Rob “doe mij maar maatje 164 voor zo’n kampioenshirt” vd Ven de vrijheid had om de bal strak laag voor te geven op, de topscoorder van de competitie met maarliefst zijn 25 treffer, Johan “Jago” Vos. Een enorme domper voor de zeer gemotiveerde Veghelse voetballers, welke tegen beter weten in toch dachten aan een stunt op deze eerste tropische dag van 2013, aldus Pietje Paulusma. Toch leek er van enige onderschatting sprake, want de Veghelnaren kregen direct na de aftrap hun kansje, maar deze werd gepareerd door Stefan “Jorge Campos” Van Summeren. De angst leek van Das Funfde af te vallen en het werd eenrichtingsverkeer richting het doel van de arme keeper. In zijn gastoptreden bij afwezigheid van hun vaste doelman hield hij de ene naar de andere bal tegen en zou hierdoor dan ook uitgroeien tot man of the match bij de supporters van de geel-blauwen. Ondanks vele gecreerde mogelijkheden bleef het scorebord steken op een 2-0, aangezien Johan “de Red Bullit’ Vos met een enorme kanonskogel de doelman onder schot nam. De goalie werd kansloos gelaten door ’t slangenmens beste vriend Pol “huppakee” Gras in de zandvlakte. De doelman tastte hiermee volledig mis en er werd om gelachen door beide partijen. Waar vanuit andere voetbalkampen werd gesproken over een moeizame sfeer op het veld tegen de blauw-gelen, was er sprake van een vrij faire match, waarbij het de scheidsrechter dan ook niet moeilijk werd gemaakt. Zogezegd werden er enorme kansen gecreerd door de oranjehemden, ik ben er echter nog steeds niet over uit of er bij het afronden telkens die dekselse doelman een sta in de weg, of waarschijnlijker, lag het toch aan de niet afgestelde vizieren van de schutters. Vaag blijven me bij een lekkere boogbal in de handen van de doelman, een strakke voorzet die gemist werd door inlopende mensen en een bal wat wel of een niet een balletje breed had moeten zijn maar in het zijnet belandde.Na de rust waar er enkele wisselingen werden doorgevoerd veranderde er helaas niet erg veel. Er werd verder op de helft van de tegenstander gespeeld, maar het falen in de afwerken ging nog steeds van een leien dakje. Natuurlijk werd er nog wel gescoord, het was de angst van elk drugskartel, de behoeder van het kwaad, Rob “De plaag voor elke verdediger” vd Rande, werd op aangeven van zijn collega aanvaller Theun “Seabiscuit” Laurant Verstegen Ruijs. Het duo penetreerde de zestienmeter en leken de tegenstanders te vergelijken met lantaarnpalen. Van dichtbij was ditmaal de doelman wel kansloos en mocht voor de derde maal de bal uit het netje vissen. De scoringsdrift van Torr!Rande was nog ongekend. De ene actie naar de andere zorgde voor dreiging en de verdedigers hadden letterlijk hun handen vol. De scheidsrechter floot en wees naar de stip, nadat de verdediger de boswachter in opleiding één had laten worden met het gras. Rob “van de R naar de O tot de B” van de Rande dacht wanneer de bal op de stip ligt kan ik niet falen en trapte de bal op goal onder het motto van de pingel is zelf versierd dus dan verneuk ik hem ook zelf. Het doelsaldo van Das Funfde? Pfff.. boeiend, wacht dacht je van mijn gooi naar de topscoorderstitel van Das Funfde en dan ben je direct Regiotopscoorder bulderde de spits. Hij liet het er niet bij zitten, want na wederom voorbereidend werk van Theun “ik ben mijn stem al aan het opwarmen voor een serenade onder het balkon” Laurant Verstegen Ruijs was het Rob “Mariano Bombarande” vd Rande die de gastheren alsnog de nekslag toe diende. Met een verwoestende knal zag de linkspoot zijn inzet verdwijnen in de linkerbovenhoek. De overwinning was veilig gesteld en de ergenis bleek toch bij een enkele blauwgeelhemd zichtbaar te worden, want op onbeschofte wijze werd de publiekslieveling van Das Funfde tegen zijn knie geschopt, zonder het leder in de buurt, waardoor de scheidsrechter het ook niet waar had genomen, wat vervolgens betekende dat helaas de strijd gestaakt moest worden door de aanjager van de aanstaande kampioen. Ook deze 45 minuten werden er weer volop kansen verprutst en viel men weer van het ene moment in het andere moment waar de wenkbrouwen gefrontst konden worden. De uitschieters waren voor de als rechtshalf/rechtsbuiten ingevallen Bart “ging nie verkeerd” Bongers die een hoekschop nam en vervolgens nog eens een corner. Eindresultaat nul. En niet te vergeten de eretreffer voor de Veghelnaren die zeer content waren met hun doelpunt.Het was weer een gezellig dagje uit, deze first tropical Sunday of 2013 werd grootst gevierd toen twee uur later het nieuws verscheen dat Udi de punten aan Ruwaard gunde, waardoor nog met 3 wedstrijden te gaan de voorsprong 5 punten is. Kortom nog twee winstpartijen en de cup met de grote oren is weer thuis!

Tagged under Senioren