• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Afgelopen zondag wachtte DAW 4 een haalbare kaart. Op zichzelf een tamelijk wonderlijke stelling, gelet op de voorgaande vijf nederlagen en het imponerende doelsaldo van 1-32. De vijand was medelaagvlieger Schijndel 4.

Nadat tot onze grote opluchting bekend geworden was dat we niet op het weinig uitnodigende 'kunstgras' aan hoefden te treden, kropen we door een grote heg heen om de plaats des onheils te bereiken. Onze reputatie was ons al vooruit gereisd en ons werd daarom het meest afgelegen veld toevertrouwd. Dat mocht de pret niet drukken en op een stijf uitverkocht veld 4 ging DAW4 als een bezetene van start. Schijndel 4 mocht tot aan de middellijn rustig rond tikken, maar had zelfs daar al grote moeite mee. Een verwarde pass achterin belandde bij en dankbare Japie, die hem in de derde versnelling zette. Een hijgende Petje wist met een laatste inspanning een soort 'ja, hier!' te produceren en dat werd zowaar opgepikt door onze Chef Special. Met een achteloos tikje breed bracht hij Petje in stelling, die beheerst de 0-1 tussen de palen schoof. De gastheren waren hier behoorlijk van onder de indruk en dat leidde tot opnieuw een kolderieke breedtepass. Toen geen van de drie overige verdedigers aanstalten maakte om zich over de bal te ontfermen, gaf mr Bookmaker het maar een kans. Hij stormde richting het witte leder, maar werd daarbij op het laatste moment onreglementair bejegend. De daaruit volgende, meer dan terechte penalty, werd helaas door Japie 'wat neeskens kan, kan ik niet' Jans' op de lat geschoten. Binnen twee minuten wist Schijndel 4 optimaal te profiteren, nadat Petje bewees dat doelpunten maken hem beter ligt dan uitverdedigen. 1-1, Halbzeit.

In het tweede bedrijf ging DAW4 op zoek naar de eerste apfelkorn van het seizoen. De kansen stapelden zich op en een doelpunt kon niet lang meer uitblijven. Een steekbal van mr Bookmaker bereikte een furieus opkomende Ferry, die de bal beheerst voor de pot gooide. Japie twijfelde geen seconde en prikte direct de 1-2 binnen. Daarna was het nog 35 minuten lang 'Apocalypse now meets Pearls Harbour meets A bridge to far'. Daw4 kwam niet meer onder de druk uit en moest zich beperken tot waar het goed in was: ballen op een lelijke manier uit het strafschopgebied werken. Een hoofdrol werd vervuld door invalkeeper Schamp, die een Oscarnominatie in de wacht sleepte met zijn vertolking van 'Au, ik word geschopt', het dusver onontdekte werk van Shakespeare. De scheidsrechter gaf de belager van Schamp een gele kaart en dat kon de beste man slecht verteren. OP Toivoneneske wijze wist Baleer daarvan te profiteren en een tweede gele kaart was en feit. DAW4 zou de gelederen gesloten houden, al maakte Dirk Bomgers, ook bekend van het met een auto mollen van het fietsenrek, het nog even spannend met een te korte terugspeelbal. Een alerte Schamp stampte de bal richting De Reek en niemand zocht hem meer te gaan zoeken. Het laatste fluitsignaal was een feit en de tas met drie punten kreeg een mooie plek in de bus van de Schamp.

Tagged under Senioren