• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Hoewel het de media nooit bereikt heeft, rommelde het deze week binnen de gelederen van het altijd onverstoorbare DAW 4. De aanleiding was de schaamteloze seizoensopening met 1 punt uit vijf wedstrijden en een doelsaldo van 3 – 18. Klap op de vuurpijl was de 7-0 nederlaag bij Schadewijk 2 en daarmee was de maat vol. Veteraan Japie Jans en coach Willy van der Zanden werden een weekend op non-actief gesteld, om de woedende achterban enigszins tegemoet te komen.

Met een opstelling die op zeventien plekken gewijzigd was, begon het getergde DAW 4 vol passie en overgave aan het duel met Odiliapeel 2. Ut twet van de Peel had al tien keer zoveel punten verzameld als de oranjehemden en we konden dus vol aan de bak. Een gewaarschuwd elftal telt voor twaalf en met die overtalsituatie werden de groen-witten het vuur aan de schenen gelegd. De Pelenaren moesten de bal dan ook met Pavlov-reflexen rond laten gaan, om balverlies te voorkomen. Met de discipline van het Eerste Legioen van de Noord-Koreaanse infanterie, een gezelschap dat in tijden van weleer ook grote populariteit genoot door hun spetterende vertolking van “Rivers of Babylon”, stormden de huurlingen van DAW 4 over de kunstmat. Beide keepers hadden in de tussentijd overigens alle tijd om er een boek bij te pakken, want de kansen waren nog spaarzamer dan het aantal oprechte, open en eerlijke antwoorden van onze premier in de Tweede Kamer. Na ruim twintig minuten gaf Tim Groep Vissen een steekbal op mister Bookmaker, die helaas een halve teenlengte te kort kwam om de vijandelijke keeper te verrassen. Aan de overkant kreeg de Peel door wat slordigheidjes aan Schaijkse kant ook een aantal mogelijkheden, maar die hielpen ze vakkundig zelf om zeep. Zodra ze toevallig toch eens tussen de palen mikten, was daar de onpasseerbare Van Casteren om het vege lijf te redden. Na driekwartier stond er zodoende een weinig verrassende 0-0 op het bord.

Na de Halftime Show was DAW 4 vastberaden om de drie punten naar zich toe te trekken, maar binnen een minuut na de aftrap keek Das Vierte al tegen een achterstand aan. Slordig balverlies in het centrum leidde een snelle counter van Odiliapeel in en drie balcontacten later lag de bal in het net: 0-1. Uiteraard was er nog tijd genoeg en DAW ging dus niet bij de pakken neer zitten. Dat kon ook niet, aangezien er geen pakken op het kunstgrasveld te vinden waren. De strijd werd heviger en over en weer waren er wat gele kaarten te bewonderen. Ook Dennis the Menace deed een poging om met zijn unieke ‘zweeftackel met dubbele Rittberger’ in het boekje van de scheids terecht te komen, maar dat succes was hem niet gegund. Na acht minuten in de tweede helft greep de interim Technische Commissie van het vierde in en zij bracht Jeroen “Lars senior” van Leijsen binnen de lijnen. Na vijf minuten sjouwen, duwen, trekken en rennen kwam Jeroen door een steekbal van Bart ‘so you don’t want to be rechtsback’ Janssen vrij voor de goal te staan en hij profiteerde beheerst met een bekeken bal in de korte hoek: 1-1! Dat kon de nummer vier van de ranglijst natuurlijk niet over hun groen-witte kant laten gaan en DAW kreeg steeds meer moeite om onder de druk uit te komen. In de tegenaanval kreeg het daardoor wel wat meer ruimte, maar helaas werden de counterkansen niet met het gewenste tactisch vernuft uitgespeeld. De laatste tien minuten kwam DAW 4 nauwelijks nog van de eigen helft af en de tactiek nam de vormen aan van een Forest Green dat op bezoek was bij Grimsby Town: lang, hoog, langer en hoger. Na ongeveer negentig minuten klonk er een apart fluitsignaal, maar uit de bijbehorende excentrieke non-verbale communicatie van de leidsman was af te leiden dat de wedstrijd daarmee beëindigd was: 1-1.

Opnieuw geen overwinning voor DAW 4, maar wel een gelijkspel met perspectief. Over twee weken wacht UDI’19 en de statistieken wijzen uit dat het vierde nog nooit van een negentiende elftal verloren heeft. Komt dat dus allen zien!

Tagged under Senioren