• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Slechte wedstrijden heb je in soorten en maten. Afgelopen zondag wist het anders altijd zo sprankelend spelende DAW 4 daar een compleet nieuwe onderlaag aan toe te voegen. Of dat met het veld te maken heeft zullen we nooit weten. Feit is wel dat de tikkie-takkiespelers van Das Vierte werden verbannen naar de savanne achter de tribune, omdat de tegenstander van onze Dames nu eenmaal per se achter een omheining wilde voetballen. Daar uw verslaggever zich nooit verlaagt tot het maken van makkelijke grappen, laat hij zich niet verleiden om dit verzoek nader te duiden.

Nadat risicofactoren Van Summeren en Janssen al ruim voor de gong in de kantine gesignaleerd werden, stond niets een voltallige selectie nog in de weg. Helaas! Afgestudeerd nachtvisser JVL had kennelijk net wat teveel tijd nodig gehad om die laatste snoek aan het spit te rijgen en verscheen daardoor ruim te laat op defilé. Das Vierte was hierdoor compleet ontregeld en begon als een versplinterde Chinese vaas aan de wedstrijd. De concentratie was ver te zoeken en met name Hens van Hal richtte zich liever op het spotten van vlindertjes in allerlei soorten, maten en kleuren. Met name de blauwe vlinder scheen de moeite waard te zijn. De laaggeklasseerde vijand uit Zeeland profiteerde al snel. Een Festilentenaar kwam op de rechterflank net zoveel oranjehemden tegen als Louis Armstrong, toen hij als eerste mens een voet op de maan zette. Lim van der Tinden wist knap voor zijn man te komen en roste de bal bij de eerste bal vol overtuiging tegen de touwen: 0-1 voor Zeeland. Niet veel later was het weer prijsschieten voor de schijnZeeuwen. Bij een makkelijk gegeven voorzet van links stonden twee voorhoedenaren compleet vrij voor het doel van goalie Janssen en daarvan wist één van hen te profiteren: 0-2... Een schandalig debacle tekende zich af, maar dat was buiten de veerkracht van Das Vierte gerekend. Op aangeven van Dennis ‘the rocket’ Geurts stoomde goalgetter Jans ongehinderd af op de Zeelandse poortwachter. In al zijn enthousiasme verspeelde hij de bal aan één van de vele graspollen, maar hij kreeg alle gelegenheid om dat te herstellen. Na een eenvoudige kapbeweging wist hij de bal met een viervoudige carambole in het doel te werken: 1-2! Nog voordat de zakjes rooibos, Green Tea lemon en Forest Fruit in het bijna kokend water verdwenen, kwam ook de gelijkmaker op de borden. Leijs van Larsen stuurde Robinho van den Heuvel de diepte in. De pass van Leijs van Larsen werd totaal verkeerd ingeschat door de Zeelandse gelegenheidsgoalie. In een niemandsland te vergelijken met Antarctica werd hij door een beheerste schuiver verrast: 2-2!

Het tweede bedrijf had weinig meer met voetbal van doen. Beide ploegen kregen voetballend niet veel meer voor elkaar en dus besloten zij het maar over een andere boeg te gooien. Over het hele veld werden stevige duels uitgevochten, maar tot gele of rode kaarten leidde dat niet. De beste kans voor Das Vierte kwam op naam van Robinho, maar die – naar eigen zeggen – ‘slappe kut!’ wist helaas niet meer dan een rollertje te produceren. Ook studentikozo Van Summeren kreeg een goede mogelijkheid, maar die vond het meer de moeite waard om een niets vermoedend hondje bij het vangnet de schrik van zijn hondenbestaan te bezorgen. Niet veel later rukten spontaan alle ambulances en traumaheli’s in heel de regio uit. Reden: Robinho werd in de vijandelijke 16 ‘bestormd’ door de tegenstander en afgaand op het geluid brak hij daarbij zijn ruggenwervel op zeventien plekken. Nadat Robin ruim twee weken na Pasen een heuse herrijzenis uit de hoge hoed toverde en ook de plaatselijke EHBO uit Harlingen weer onverrichterzake naar huis gestuurd was, kende Das Vierte een moeizame slotfase. Nadat eerst mister Bookmaker al op onheuse wijze aan de handrem getrokken had, besloot ook Luuk ‘slap geziever 4 Life’ Willems erg letterlijk aan de handrem: hij veranderde een voorzet van rechts tamelijk opzichtig met zijn hand van richting, maar dat was de arbiter kennelijk ontgaan. De toch al enigszins bedorven sfeer werd er hierdoor niet beter op, hoewel de Grote JVL er alles aan deed om die sfeer weer goed te krijgen. Hij omhelsde zijn rossige tegenstander met de grootste passie en hartstocht en niets stond een romantische wandeling in het bos nog in de weg. De leidsman kon dit toonbeeld van vriendschap en sportiviteit echter niet waarderen en niet veel later besloot hij om het dan ook maar helemaal voor gezien te houden.

Tagged under Senioren