• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Iedereen kent ongetwijfeld de legendarische scène uit Sesamstraat waarin meneer Aart zijn botte vuist ongenadig hard in de blauw geveerde bips van Pino boort. De onbeduidende reden voor dit huiselijk geweld was naar verluidt een verloren weddenschap met Koekiemonster. De ontzetting in Sesamstraat was groot. ‘Doe niet zo ruw Aart!’ aldus Ienieminie. En zo was het bruggetje naar onze tegenstander van afgelopen zondag geslagen: Ruwaard.

Vanuit Schaijk pakken velen de A59 naar Oss om Ruwaard te bereiken, maar ‘Tom-Thomas’ van Boekel dacht daar anders over. Een zondag blijft immers een zondag en zo’n rustdag leent zich bij uitstek voor een stukje toeren door de polder. Na een burgerlijk ritje door Berghem, Megen, Haren, Keent en langs de uiterwaarden van de Maas, arriveerde hij ruim drie minuten voor aanvang van de wedstrijd aan de Bergsche Hoeve. Gelukkig kwam een troostend muziekje de laatkomers al tegemoet, want DJ Burgt had zojuist de hele ‘Hollandstalige Kutplaten Top 300’ aangezet. Zelfs Ruwaard 2-veteraan Henk Damen ontvluchtte bij het horen van de eerste noten het sportpark.

Das Vierte begon prima aan de wedstrijd en binnen een kwartier stond de 0-1 al op het bord. Met de drive van een opgevoerde Honda passeerde Bart ‘El Studentico’ Derks zijn tegenstander en hij slingerde de bal goed voor de pot. Daar belandde de bal op het hoofd van Mas Bartens, die boven ieders verwachting goed voor zijn man kwam en knap binnen knikte: 0-1! De start was veelbelovend en dat maakte – in combinatie met de Siberische kou – dat Das Vierte zich in diepe winterslaap liet sussen. Zo kon het gebeuren dat Ruwaard 2 direct terug kon slaan: bij een makkelijke voorzet van rechts werd één van de Ruwaarders compleet over het hoofd gezien en zo kon kinderlijk eenvoudig koppend de gelijkmaker aangetekend worden: 1-1. Daarna sloeg het noodlot toe voor de oranjehemden. In minder tijd dan een hyena gemiddeld nodig heeft om een schaap met drie poten te vangen, belandden namelijk zowel Teun Zwaans als Mas Bartens met hamstringblessures in de lappenmand. Daarmee was de gifbeker voor de rust nog niet leeg. Over links stormde een niet te stoppen attaqueur van Ruwaard op over de flank en zijn voorzet werd bij de tweede paal binnen gelopen: 2-1.

Veerkracht is het toverwoord bij Das Vierte, dus niet ontmoedigd stormden we na de theepauze weer het veld op. Ook dit keer bleek het elastisch vermogen van de ploeg weer ongekend, want het veldspel werd al snel een paar niveautjes opgekrikt. DAW 4 deelde wat speldenprikjes uit en de gelijkmaker stond al om de virtuele hoek te wachten. Niet veel later kwam hij inderdaad de bocht om. Na een flitsende aanval over tal van schijven belandde de bal op randje zestienmeter voor de voeten van DJ Burgt. Die vond de doelman nog op zijn weg, maar in de rebound was een alerte Bart ‘rechtsback-addict’ Janssen er bij de kippen bij om de gelijkmaker aan te tekenen: 2-2! November is de slachtmaand en dat lot leek aan Ruwaard besteed. Das Vierte was in deze fase heer en meester en niets stond een nieuwe driepunter nog in de weg. Althans... Een vijandelijke voorzet van links werd achterin niet goed verwerkt en in de scrimmage schoten de Ruwaarders het leder op de uitgestoken hand van DJ Burgt. De daarop volgende (terechte) strafschop werd tegen de touwen gewerkt en zo kon onze Armada weer opnieuw beginnen: 3-2.

Das Vierte bleef zoeken naar de aanval, maar niet veel later kreeg het gretig aanvallend ensemble van maarschalk Van der Zanden uit een tegenstoot de onverbiddelijke deksel op haar falie. Goalie Sjoerd den Brok leek nog redding te brengen, maar ondanks het ogenschijnlijk atletisch vermogen van een geblesseerde Ron Brandsteder wist een Ruwaardspeler de bal toch nog tergend langzaam over hem heen te koppen: 4-2. Wat volgde was een curieuze slotfase, waarin Das Vierte via een niet gekregen strafschop en een kans van Mister Bookmaker nog terug in de wedstrijd had kunnen komen, maar waar Ruwaard er uit de vele tegenaanvallen ook zomaar nog 8-2 van had kunnen maken.

De druiven waren zuur en niets kon ons nog troosten. Niets? Op de terugweg reed Tom-Thomas van Boekel keurig via een ellenlange combinatie van woonwijken terug naar Schaijk. En zo was de wonderlijke geografische cirkel toch weer rond.

Tagged under Senioren