• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

De vraag hield voetbalanalytici en –historici jarenlang verdeeld: zou Leo van Mun eerder Das Vierte op het hoofdveld inplannen dan dat hij zijn 020-petje in zou ruilen voor een Feyenoord-muts? Afgelopen zondag werd het langverwachte antwoord gegeven: Das Vierte mocht tegen SCMH 2 aantreden op het Center Court van DAW: veld 1! Geheel in lijn met de veldindeling mochten de gladiatoren van 4 zich ook nog eens omkleden in kleedlokaal 1 en met de sfeer kon het dus niet op.

Tijd heelt vele wonden, maar niet allemaal. Zo waren de schoenen van Mas Bartens nog altijd niet om aan te gluren en was de muziekkeuze van DJ Burgt nog steeds ooronterend. Gelukkig zaten beiden op de bank, zodat Das Vierte vol overgave aan de wedstrijd kon beginnen. DAW begon hoekig en stoffig aan de wedstrijd, als ware het een Harley die al 17 jaar in de garage heeft gestaan. De ploeg pikte het echter al snel op en met een goede organisatie kon het de Mariaheideniaanse vijand redelijk eenvoudig van het lijf houden. De enige keren dat SCMH echt gevaarlijk werd was bij corners en bij een zeldzaam slordigheidje van goalie Sjoerd den Brok. Naar mate de eerste helft vorderde kwam Das Vierte steeds beter in de wedstrijd en bij vlagen legden de oranjehemden aardige combinaties op de mat. Helaas kwam het nooit tot een bevrijdende eindpass, waardoor ook de vijandelijke keeper nauwelijks op de proef gesteld werd. Aan een brilstand bij de thee was dus niet te ontkomen en dat motiveerde 3 van onze 7 supporters om met de staart tussen de benen op huis aan te rennen.

In de loop van de tweede helft werd steeds duidelijker dat de volgevreten diva’s van Das Vierte de winterstop niet uitsluitend voor fysieke inspanningen hadden benut. De conditie van de oranje vedetten was ver te zoeken en het gehijg op het veld nam vormen aan van die van een afgeladen volgepropte hondenkennel. In combinatie met de grootte van het veld, de aftocht van de geroutineerde oude garde binnen het team en het inbrengen van Luuk ‘zievertes’ Willems maakte dat het al snel niet meer te belopen was. SCMH kreeg zeeën van ruimte en met nog ongeveer 25 minuten op de klok viel de onontkoombare 0-1. Niet veel later kon Mariaheide nog eens opstomen over de linkerflank. Sjoerd had in het Magazine ‘Over hoanen en kiepen’ gelezen dat hij het best de vorm van een O aan kon nemen om zijn tegenstander te intimideren. Dat lukte, maar dat leidde er wel toe dat de bal pijnlijk door zijn benen ging: 0-2! Das Vierte was rijp voor de slacht, maar SCMH liet de teugels gelukkig wat vieren. Zo kon Mas Bartens zowaar de aansluitingstreffer tegen de touwen knikken, maar om nog altijd onduidelijke redenen besloot hij de bal met zijn rug te ‘koppen’ en daarin bleek hij niet zo bedreven. Niet lang daarna kreeg Rick ‘de slidende metervreter’ van den Helm nog de kans om met zijn laatste stukje puf één op één met de keeper de aansluitingstreffer op het bord te zetten. Helaas gooide een polletje roet in het eten, waardoor de bal via zijn scheenbeen pijnlijk naast het doel verdween.

De gemiddelde snelheid van de oranjehemden zakte terug tot onder het meteorologisch vriespunt en dus kon SCMH in de slotfase ook nog vrolijk de 0-3 aantekenen. Een grotere afgang bleef Das Vierte gelukkig bespaard. Neemt niet weg dat ‘Les Oranges’ vrij beroerd uit de startblokken zijn gekomen, maar dat maakt de oranje vedetten niet minder strijdbaar. Volgende week wacht alweer de terugwedstrijd van de Landerd Cup: Festilent 3-uit. Komen kijken is op eigen risico.

Tagged under Senioren