Wanneer je naar de films Lord of the Rings, Wild Wild West of Bambi en de Vermiste Konijnenkeutel kijkt, heb je meerdere keren het idee dat de hoofdrolspelers zich in the middle of nowhere en dichtbij het einde van de wereld bevinden. Datzelfde gevoel overkwam de legendes van Das Vierte, toen zijn hun auto’s achter Oss de polder in stuurden. Via uitgestrekte weilandjes, verlaten wegen en middeleeuwse gehuchten gingen we op zoek naar Tatort: sportpark De Akkeren in Lith.

Eenmaal aangekomen in Lith mochten we het opnemen tegen het op één na beste elftal van de optelsom van Norbert en Litta: NLC 2. De thuiswedstrijd werd eerder dit seizoen al gewonnen, dus aan vertrouwen ontbrak het niet. Das Vierte liet zich ook niet van de wap brengen door de inconsequente leidsman en ook niet door de wedstrijdbal, die na ieder lullig tikkie breed in het plaatselijke kanaal belandde. Integendeel: de Das Viertenaren begonnen sterk aan het duel en de thuisploeg stond al snel onder druk. Na zo’n tien minuten werd de achterhoede van NLC opnieuw opgejaagd door een bezeten JVL. Dat was men niet gewend en met de dunne poep van een verkouden kanarie in zijn broek gaf een geschokte verdediger de bal in blinde paniek in de loop mee aan Mister Bookmaker, die dankbaar profiteerde: 0-1! Niet lang daarna kon Das Vierte de uitstekende openingsfase bekronen met de 0-2. Na een vlotte en goed lopende aanval over meer schijven dan er in een sjoelpakket zitten, bracht Rickett van de Helm de bal voor het doel. Daar nam Mister Bookmaker hem van dichtbij uit de lucht op zijn lederen pantoffel. Zonder het zelf te weten lag de vijandelijke goalie als een halve Onana helaas per ongeluk in de weg.

Na ruim twintig minuten ging de Schaijkse toorn een beetje liggen en kon ook de thuisploeg in het duel komen. De Grote JVL gaf op een gevaarlijke plek onnodig een vrije trap weg en uit die vrije trap wisten de NLC-ers bij de eerste paal het net te vinden: 1-1. Hierna kantelde het duel en was NLC tot aan de thee de iets betere ploeg. Tot grote kansen leidde dat niet. De teleurgestelde scheidsrechter floot daarom maar snel voor de rust: 1-1.

Na de thee ontwikkelde zich een redelijk gelijk opgaande strijd, waarin geen van beide ploegen echt de overhand had. Ook twee overtalsituaties door gele kaarten leidden niet tot grote kansen. Alles wees er dan ook op dat de punten verdeeld gingen worden. Daar dachten Leijs van Larsen en Dennis The Menace anders over. Leijs van Larsen gaf een kwartiertje voor tijd een uitstekende voorzet op maat en met de sprongkracht van het aller-fitste paard van Jeroen Dubbeldam verrees The Menace hoog boven alles en iedereen. Hij kopte de bal geweldig tegendraads binnen en alle Das Viertenaren en het meegereisde uitpubliek reageerden buiten zinnen: 1-2! MAAR: toen het spel alweer bijna drie minuten onderweg was, besloot de grensrechter van NLC om toch nog maar zijn vlag de lucht in te steken. Een actie die op de ladder van sportiviteit nog lager scoort dan Joël Veltman die tegen Sparta de bal niet uitspeelde en een actie die net zo niveauloos en lachwekkend is als de hele KNVB bondscoach-soap sinds het aantreden van Hans van Breukelen. Dat maakte helaas niets uit, want de wanhopige scheidsrechter – die gelet op de korte familiaire lijntjes in een gehucht als Lith waarschijnlijk van 97% van alle spelers in het team óf de oom óf de vader is – besloot de cabaretshow compleet te maken door de goal inderdaad af te keuren.

Niet veel later viel aan de overkant wel de 2-1 voor de thuisploeg, die uiteraard niet afgekeurd werd. Bij die eindstand bleef het ook, waardoor Das Vierte aanstaande zondag met een extra oor aan de start verschijnt. Een oor dat eraan genaaid is door een fraai staaltje polderse onsportiviteit. Gelukkig was dit schandalig 1-2tje tussen grens en scheidsrechter toch nog érgens goed voor, want in de catacomben ontwikkelden zich na de wedstrijd al snel half erotische scènes tussen de twee lachende tortelduifjes. Dat hadden ze samen toch maar mooi voor elkaar gekregen.
Tagged under Senioren