• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Na het onthutsend gelijkspel tegen SIOL 2 van vorige week en de ruime zege van UDI restte de matadoren van Das Vierte dit weekend maar één ding om de Cup dit seizoen nog op het bordes te kunnen presenteren: winnen. Dat moest dan gebeuren tegen Festilent 3. Op papier geen eenvoudig karwei, maar aangezien je papier al kunt maken van plantenvezels en wat wespenspuug trokken wij ons daar niets van aan. Terecht, zo bleek al snel.

Het bleef lang onzeker of Das Vierte wel met de gewenste veertien legendes-in-wording op pad kon. Jesse ‘Gè makt mij’ de ‘pilskes nie’ Louw verscheen namelijk (zo brak als een Tinus, red.) pas in de echo van de gong in de kantine. In die staat verzorgde hij tijdens de warming-up ook meteen het ochtend entertainment, zodat Corry en de Rekels op de valreep afgezegd konden worden.

Das Vierte bleek al vroeg in de wedstrijd de bovenliggende partij tegen een ploeg die net zo zwak was als hun 8-0 nederlaag uit de eerste wedstrijd al deed vermoeden. De eerste doelpoging kwam dan ook van de oranjehemden: Mister Bookmaker nam de bal uit de lucht op zijn slof, maar zijn inzet ging over. In het vervolg van de eerste helft was het hoofdzakelijk eenrichtingsverkeer, maar tot meer dan wat speldenprikjes kwamen onze totaalvoetballers niet meer.

Na een theeloos intermezzo van een kwartier stormden onze Cupfighters weer gretig de wei in. Het spelbeeld bleef onveranderd en de openingstreffer kon dan ook niet uitblijven. Die kwam er gelukkig ook en die kwam op naam van wie anders dan Dennis ‘the Menace’ Geurts. Hij stoomde op door het midden, maar leek uiteindelijk te ver van zijn koers af te wijken. Dat bleek geen probleem, want uit moeilijke hoek joeg hij het witte leder vanuit de hoek van de zestienmeter toch langs de keeper in de verre hoek: 0-1! Dat gaf de oranje burger moed en al rap bleek dit de opmaat voor nooit vertoonde taferelen. Eerst was het de beurt aan een Noorse gele cavia, die een dubbele salto deed terwijl hij hardop het Griekse alfabet voorlas. Nóg onwaarschijnlijker werd het toen laatste man Stef ‘loop eens niet door mijn’ Hof mans het op zijn heupen kreeg en bij zijn tweede wonderlijke solo zowaar het vijandelijke strafschopgebied bereikte. De overtreffende trap – binnenkort waarschijnlijk in het nieuws als de UEFA het mirakel aanmeldt tot uitverkiezing als Achtste Wereldwonder – volgde toen Luuk ‘zievertes’ Willems een afvallende bal met rechts in de linkerbovenhoek krulde. De doelman, die bij het zien van de vermoedelijke schutter vol vertrouwen een potje patience had opgestart, viel van verbazing van zijn net neergezette strandstoel: 0-2!

In de slotfase van deze zeer matige wedstrijd werd Das Vierte steeds slordiger en de gastheren kregen zowaar nog wat kansjes om iets terug te doen. Dat lukte, toen een afvallende bal van buiten de zestienmeter zomaar in het doel verdween: 1-2. De laatste tien minuten was het vrouwen en kinderen eerst. Die waren er niet en daarom beperkte Das Vierte tot eenvoudig verdedigen. Zo werden de drie bekerpunten veilig gesteld, waardoor we weer een paar meter opgeschoten zijn op onze hypothetische Road To The Final.

Tagged under Senioren