• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Nadat de stofwolken van de Songfestivalliaanse ontknoping van het 11-11 bal waren opgetrokken, gingen alle niet tot Prins der Moeslanden gepromoveerde vedetten van Das Zehnte weer over tot de orde van de dag. Die orde van de dag was een thuiswedstrijd tegen koploper Herpinia 6. Een beladen pot, op meer fronten dan je in Syrië op een dinsdagavond kunt tellen. Zo stond niet alleen de titelrace op het spel, maar kon Das Zehnte met een overwinning ook de eerste DAW-periodetitel en bijbehorende 100 munten verzilveren.

 

Das Zehnte opende het bal: Merk kwam voor de keeper te staan, liftte de bal subtiel over de uitkomende goalie, maar deed dat zó subtiel dat een verdediger de bal al boek lezend voor de lijn een lel kon geven. Zoals wel vaker met topaffiches, was ook deze wedstrijd blij vlagen het onderbreken van je borduurwerk niet waard. Reden waarom zelfs een ongevaarlijk schotje van Fixet recht op de keeper de selectie van uw verslagschrijver heeft gehaald. Even later floot onze leidsman terecht voor hands van een Herpenaar en werd daarvoor bedankt met een ontroerend en poëtisch: ‘Nee man, ik raak hem godverdomme hier!’, al wijzend op zijn onderarm. Bij navraag bleek het Herpiniaans spelregelboekje na 87 jaar nog steeds bij de drukker onder de printer te liggen.

 

Toch opende Herpes de score. Dat vier keer half ingrijpen niet hetzelfde is als twee keer echt ingrijpen, kwam Das Zehnte duur te staan. De rossoneri haalden de achterlijn en bij de tweede paal kon simpel worden afgerond. Hoewel kokkieloze Peppie als een marshall met glowsticks op Schiphol aan de scheids duidelijk maakte dat het buitenspel was, bleef het doelpunt in de boeken: 0-1. Gelukkig wist Das Zehnte het tij nog rapper te keren dan de Noordzee op een maandag in de herfst. Nick du Soleil joeg de bal haarscherp en strak over de grond de 16-meter in, waarna onze geringde Peer hem overtuigend binnen werkte: 1-1! Das Zehnte leek door te drukken, maar de schrale oogst was een afstandsschot van Du Soleil dat net over zeilde. In de slotfase kwam de oranjeblauwe armada zelfs nog goed weg. Na balverlies van Nick du Soleil in het centrum kwam een Herpesserd 1 op 1 met D’n Steef te staan, maar met een Bengaalse tijgerige jump voorkwam hij de 1-2. Ook ons Haske wist bij een gevaarlijke indraaiende corner zijn in adamskostuum gehulde kupke koel te houden. Halbzeit.

 

In het tweede bedrijf gebeurde nog minder dan tijdens de herhaling van ‘Teleac testbeeld – The movie’ uit 1994. Totdat onze leidsman van afstand een overtreding in de zestienmeter spotte en Das Zehnte een pingel toekende. Na een kinderlijke theatervertoning van Gilles de la Tourette uit Herpen streek De Ruud, in het kader van de Heldenweek, over zijn hart. Hij smeekte de leidsman op zijn roestige knieën om dé kans op de periodetitel terug te draaien. Aldus geschiedde. Na afloop gaf De Ruud sip snikkend toe dat hij bang was dat hij door het winnen van 100 munten over zijn taks van drie bier heen zou gaan.

 

Na een geplaatste kopbal zonder vaart van Bas ‘Mona’ Keijzer was het slotakkoord voor de bezoekers. Door een semi-ingreep in de Schaijkse defensie waren de Schaijkse poorten geopend, maar dankzij een onklopbare Steef werd de kans van Gilles in een vloek en een zucht onschadelijk gemaakt. Ook bij een scrimmage in de slotfase lag The Rock op de goede plek.

 

Zo bleef het 1-1, waarmee Das Zehnte de periodetitel aan DAW 9 moest laten, maar nog wel in de running blijft voor de almachtige en felbegeerde Scudetto. Tijdens de loterij na afloop maakte ons lijk zijn tweede reïncarnatie van de dag, aasde Pep Guerdiola in zijn uppie op 20 frikandellen en was onze hoofdprijs een ingevroren kip. Schrale troost was dat onze penningmeester zich na zeventien prijsloze rondes bereid toonde om ons te verwennen met een schaal hapjes. Tot ieders teleurstelling kwam er geen geniepig en geheimzinnig declarabel bonnetje uit zijn lage pet, waardoor Das Zehnte de sterk afgekoelde vettigheid zelf af moest tikken.

 

Al met al genoeg ingrediënten voor een beroerde maandagochtend. Onze leidsman begon zijn dag daarentegen met Gilles en zaligheid. Desondanks ging hij al om 09.13u ziek naar huis, nadat zijn chef voor de vierde keer een bak meel door zijn koffie had geroerd.

 

Disclaimer

Wegens medische beperkingen van de auteur kan over de volgorde van gebeurtenissen en de juistheid en volledigheid van het verslag niet worden gecorrespondeerd.

Tagged under Senioren