DAW 2 rijgt ook Udi'19 aan het spit
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Na een mooie overwinning op het tweede elftal van Juliana Mill was deze week Udi’19/Beter Bed 4 de tegenstander. Het team dat vorig jaar Herbstmeister werd, na onder andere een overwinning op ‘t tweede, maar het dit jaar een stuk minder doet moest worden verslagen om de aansluiting te houden met de top van het klassement. Kortom een mooie mogelijkheid om lekker te voetballen, werken aan het doelsaldo, de krant te halen op sportief vlak en niet te vergeten een jagertje te pakken.
De eerste helft werd overweldigend begonnen door de oranjehemden. Er werd verrassend fel gestart en de oudere gelouterde mannen uit Uden wisten niet wat ze overkwam. Enkele keren knipperen met ogen verder was de score dan ook al geopend. Er werd vloeiend gecombineerd in de voorhoede en uiteindelijk was het dan Tim die een assist kon bijschrijven op zijn curriculum vitea. Na schitterend voorbereidend werk zag hij zag vriendje Rens bij de tweede paal helemaal vrijstaan en deze nam de bal ineens uit de lucht en bolde het net. Na de aftrap van panini-plaatje Stewart en zijn kompaan voorin moest er gekozen worden voor het sluiten van de verdediging of de voorsprong uit te gaan breiden. De keuze werd simpel gehouden door het enthousiasme voorin van Rens, Peter en Tim. Want nog geen drie minuten later was het weer raak. Na een foutieve pass in de defensie van een ervaren rot met minimaal 10 jaar Udi 1 ervaring die onderschept werd door Tim kon hij wederom Rens in scoringspositie brengen. Hij gaf de bal mee aan Rens en deze mocht zijn doelpuntentotaal (deze middag) gaan verdubbelen. Zonder te kijken, waarschijnlijk van angst, werd de bal achter de kansloos keepende spits van de Udenaren. Na tien minuten leek de wedstrijd dan ook al gespeeld. Gelukkig voor de meegreisde toeschouwers bleef het toch een wedstrijd, want ook de ervaren mannen in het rood, wit en blauw deden nog mee. Na ruim vijftien minuten spelen was het dan eindelijk het eerste wapenfeit van Udi te noteren. Na een hoekschop was het de spits die knap richting doel kopte, echter Stefan kon het nut van keeperstraining laten zien en tikte hem over. De opvolgende corner was het panini-plaatje zelf dat de afgeslagen bal op doel schoot en wederom was het Stefan die redde na zich te strekken. Daarna zochten de oranjehemden weer de aanval. Na ongeveer 28 minuten werd de voorsprong verder uitgebreid. Na de zoveelste keer de vijandelijke zestien te hebben bestormd was het Peter dat de koppositie van het topscoordersklassement zocht. Echter kon de doelman zijn vingertoppen er tegenaan krijgen en was Japie zeer attent en zag zijn schot met buitenkant rechts tussen de tweede paal en doelman verdwijnen. Na de drie nul leek het een eentonige wedstrijd te worden, maar daar dacht Ernest anders over, want na een zeer scherpe, perfect uitgevoerde counter van Udi rondde de werknemer van NAC dit zelf af. Gelukkig was er ruime marge opgebouwd in het eerste half uur, want de gastheren leken het vertrouwen terug gewonnen te hebben. Maar door het aanvallende spel dat ze moesten gaan spelen, wat ze zichtbaar niet gewend waren, kwam er ruimte voor de aanvallers van ’t tweede. Nog ruim voor het rustsignaal was het Peter die diep werd gestuurd en op de doelman leek af te stevenen. Maar de laatste verdediger stopte Peter onreglementair en de scheidsrechter kon eigenlijk niets anders als een strafschop geven, echter deed hij dit toch en legde de bal vijf centimeter buiten de zestien meter. Deze vrije trap leek Ron wel een mooie gelegenheid om zijn seizoensaantal op te krikken en na het onbestraft te vroeg inlopen van enkele Udi spelers legde Tim de bal breed en kon Ron het stuk leder in de korte hoek plaatsen. De marge was weer 3 doelpunten en dit werd nog voor rust vergroot tot vier na een treffer van een Udenaar in het oranje. Peter slalomde door de defensie en mocht deze keer wel door en rondde simpel af. Een onverwachte, maar schitterende ruststand.
Na rust was alles anders. Waar voor rust bijna de helft van de kansen een doelpunt betekende was het na rust het omgekeerd. Nu gelde des te meer enorme kansen, maar geen enkel doelpunt werd aan het vijftal toegevoegd. Echter deden de veteranen nog wel wat. Met enige hulp van DAW werd de eindstand 3 tegen 5 en is het niet nodig om over de gemiste kansen te gaan praten, want belangrijker zijn het goede spel, de velen gecreëerde kansen en de aansluiting met de andere drie koplopers.
De eerste helft werd overweldigend begonnen door de oranjehemden. Er werd verrassend fel gestart en de oudere gelouterde mannen uit Uden wisten niet wat ze overkwam. Enkele keren knipperen met ogen verder was de score dan ook al geopend. Er werd vloeiend gecombineerd in de voorhoede en uiteindelijk was het dan Tim die een assist kon bijschrijven op zijn curriculum vitea. Na schitterend voorbereidend werk zag hij zag vriendje Rens bij de tweede paal helemaal vrijstaan en deze nam de bal ineens uit de lucht en bolde het net. Na de aftrap van panini-plaatje Stewart en zijn kompaan voorin moest er gekozen worden voor het sluiten van de verdediging of de voorsprong uit te gaan breiden. De keuze werd simpel gehouden door het enthousiasme voorin van Rens, Peter en Tim. Want nog geen drie minuten later was het weer raak. Na een foutieve pass in de defensie van een ervaren rot met minimaal 10 jaar Udi 1 ervaring die onderschept werd door Tim kon hij wederom Rens in scoringspositie brengen. Hij gaf de bal mee aan Rens en deze mocht zijn doelpuntentotaal (deze middag) gaan verdubbelen. Zonder te kijken, waarschijnlijk van angst, werd de bal achter de kansloos keepende spits van de Udenaren. Na tien minuten leek de wedstrijd dan ook al gespeeld. Gelukkig voor de meegreisde toeschouwers bleef het toch een wedstrijd, want ook de ervaren mannen in het rood, wit en blauw deden nog mee. Na ruim vijftien minuten spelen was het dan eindelijk het eerste wapenfeit van Udi te noteren. Na een hoekschop was het de spits die knap richting doel kopte, echter Stefan kon het nut van keeperstraining laten zien en tikte hem over. De opvolgende corner was het panini-plaatje zelf dat de afgeslagen bal op doel schoot en wederom was het Stefan die redde na zich te strekken. Daarna zochten de oranjehemden weer de aanval. Na ongeveer 28 minuten werd de voorsprong verder uitgebreid. Na de zoveelste keer de vijandelijke zestien te hebben bestormd was het Peter dat de koppositie van het topscoordersklassement zocht. Echter kon de doelman zijn vingertoppen er tegenaan krijgen en was Japie zeer attent en zag zijn schot met buitenkant rechts tussen de tweede paal en doelman verdwijnen. Na de drie nul leek het een eentonige wedstrijd te worden, maar daar dacht Ernest anders over, want na een zeer scherpe, perfect uitgevoerde counter van Udi rondde de werknemer van NAC dit zelf af. Gelukkig was er ruime marge opgebouwd in het eerste half uur, want de gastheren leken het vertrouwen terug gewonnen te hebben. Maar door het aanvallende spel dat ze moesten gaan spelen, wat ze zichtbaar niet gewend waren, kwam er ruimte voor de aanvallers van ’t tweede. Nog ruim voor het rustsignaal was het Peter die diep werd gestuurd en op de doelman leek af te stevenen. Maar de laatste verdediger stopte Peter onreglementair en de scheidsrechter kon eigenlijk niets anders als een strafschop geven, echter deed hij dit toch en legde de bal vijf centimeter buiten de zestien meter. Deze vrije trap leek Ron wel een mooie gelegenheid om zijn seizoensaantal op te krikken en na het onbestraft te vroeg inlopen van enkele Udi spelers legde Tim de bal breed en kon Ron het stuk leder in de korte hoek plaatsen. De marge was weer 3 doelpunten en dit werd nog voor rust vergroot tot vier na een treffer van een Udenaar in het oranje. Peter slalomde door de defensie en mocht deze keer wel door en rondde simpel af. Een onverwachte, maar schitterende ruststand.
Na rust was alles anders. Waar voor rust bijna de helft van de kansen een doelpunt betekende was het na rust het omgekeerd. Nu gelde des te meer enorme kansen, maar geen enkel doelpunt werd aan het vijftal toegevoegd. Echter deden de veteranen nog wel wat. Met enige hulp van DAW werd de eindstand 3 tegen 5 en is het niet nodig om over de gemiste kansen te gaan praten, want belangrijker zijn het goede spel, de velen gecreëerde kansen en de aansluiting met de andere drie koplopers.