Getergd DAW 4 stunt weer in de beker!
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Zondag ging DAW 4 nog met 0-5 onderuit tegen het matige Estria 2. Met de wedstrijd tegen Grave voor de boeg kreeg DAW 4 tussentijds de kans om de neuzen weer dezelfde kant op te krijgen met de bekerwedstrijd tegen HVCH 3. Ben jij ook benieuwd hoe dat afliep??
Na de deceptie van zondag mochten de gebalsemde cupfighters opnieuw op veld 3 aantreden. Ditmaal zou echter alles anders zijn! Het eerste direct in het oog springend verschil was het feit dat nu de lampen aan stonden en dat was maar goed ook. Op deze winderige mystieke woensdagavond in november leek er iets bijzonders in de lucht te hangen! Na lang zoeken hebben we niks gevonden en zijn we maar gaan voetballen. DAW 4 speelde in vergelijking met zondag als herboren! Fluwelen combinaties, een strakke verdediging, veel druk naar voren en er werd strijd geleverd als uit de tijd dat Hannibal met zijn olifanten de Alpen trachtte te bedwingen om aldus de Romeinen een pak slaag toe te dienen. Waar Hannibal nooit een voet in Rome zou zetten, hadden de gladiatoren van DAW 4 meer succes. Al vanaf de eerste seconde speelde DAW 4 agressief en aanvallend voetbal en wist het de tegenstander die toch een klasse hoger speelde, aardig onder druk te zetten. Al vrij snel leidde dat tot een verdiende openingstreffer. Een afvallende bal – niet in de zin van Sonja Bakker – werd door onze Pablo Aimar met een fraaie buitenkant voetbeweging in de verre hoek geschoten, 1-0! Niet lang daarna was DAW opnieuw trefzeker, toen Ton Reijnen een bal die over iedereen heen ging bij de tweede paal een bal in de korte hoek binnen kon schieten, 2-0! Met deze comfortabele voorsprong op zak leek alles voorspoedig te voorlopen. Echter, zoals ook Hannibal in zijn barre tocht plots geteisterd werd met in ravijnen vallende olifanten en sneuvelende manschappen, kreeg ook DAW wat tegenslag te verwerken. Zo belandde een knap afstandsschot gedragen door de wind in de kruising achter doelman Pepijn van de Ven en konden de verkoudenaren, alias Heeschenaren vlak daarna uit een corner helemaal vrijstaand de gelijkmaker aantekenen. DAW liet de koppen echter niet hangen en nog voor de rust werd er alweer orde op zaken gesteld! Bram Vos kreeg de bal op aangeven van stand-in player Japie Jans en werkte de bal enigszins fortuinlijk via 17 polletjes en een kuiltje tegen de touwen, 3-2! Ondanks nog wat kleine hachelijke momentjes over en weer, waaronder enkele vermeende handsballen, mocht DAW 4 met een even knappe als verdiende 3-2 voorsprong gaan rusten. En dat deed het. Vanzelfsprekend.
Het tweede bedrijf werd er door DAW 4 vanaf de aftrap gewaakt voor verslapping. Het bleef de duels op alle posities stevig aangaan en het ging op zoek naar een nieuwe treffer. Op een voor DAW 4 kenmerkende manier kwam de 4-2 op het bord. Een blessure simulerende Bram ‘Aimar’ Vos stuurde invaller Theun ‘tutter’ Laurant weg, die de voorsprong beheerst wist uit te breiden. Nog steeds was de gretige koek bij DAW 4 niet op. De felheid had veel weg van iets wat heel fel is en de bezoekers werden erg heesch van het telkens weer roepen om een vrije trap. In onvervalst Frans zorgde DAW ruim twintig minuten voor tijd voor de heuse Vorentscheidung, toen na een goede combinatie op rechts Mark van der Linden Ton Reijnen bediende. Oog in oog met de vijandelijke goalie werd geen fout gemaakt en zo kwam de verrassende 5-2 op het bord! Even later had hij ook de 6-2 aan kunnen tekenen, toen hij op aangeven van Japie Jans op de vijandelijke 16 af mocht stevenen, deze keer kreeg de doelman er echter nog zijn hand tegenaan en ook de rebound trof geen doel. Toch zou DAW 4 de eerste set nog uitserveren, toen Stijn ‘een teamgenoot wordt mijn zwager, maar ik ben wel man of the match!’ van Schaijk Theun Laurant de diepte in stuurde. Theun kon de uitstormende doelman nog net ontwijken en kon zo vrij de 6-2 aantekenen, spektakel! Als ware krijgsheren knokte DAW 4 zich vervolgens naar het eindsignaal. Nog even ontstond er een klein opstootje toen top bekerhooligan Willy Z. zich met het spel ging bemoeien. Met een heuse schwalbe en de nodige verbale verwensingen spoedde deze echte “cupfighter” zich wederom binnen de lijnen, zoals dat ook in de bekerwedstrijd in Ottersum het geval was. Het relletje werd echter snel gesust, waarna DAW de wedstrijd vakkundig uit kon spelen. Hierdoor verdwijnt DAW 4 opnieuw in de koker met voorverwarmde balletjes, we zijn benieuwd!
Komende zondag wacht de cruciale uitwedstrijd tegen Grave 2, aanvang 12.00u. Komt dat allen zien en schreeuw de oranje leeuwen mee naar een belangrijke overwinning! Mochten er nog mensen zijn die het leuk vinden om de DAW 4-5 groep op woensdagavonden te trainen, schroom niet contact op te nemen, de vacature is nog altijd vrij!
Opstelling DAW: Pepijn van de Ven; Stijn van Schaijk, Ricky van Boekel, Tom Kusters, Maarten Neelen; Bud Polman (46. Mark van der Linden), Eric Verstegen, Bram Vos (69. Ralf (of Niels) Visschers), Ton Reijnen; Kay van Son (55. Theun Laurant), Japie Jans.
Doelpunten: 1-0 Bram Vos (11e), 2-0 Ton Reijnen (18e), 2-1 HVCH (29e), 2-2 HVCH (36e), 3-2 Bram Vos (41e), 4-2 Theun Laurant (59e), 5-2 Ton Reijnen (66e), 6-2 Theun Laurant (79e).
Over de volgorde en beschrijving van de gebeurtenissen kan niet worden gecorrespondeerd, Kay en Japie bedankt voor het meedoen!
Na de deceptie van zondag mochten de gebalsemde cupfighters opnieuw op veld 3 aantreden. Ditmaal zou echter alles anders zijn! Het eerste direct in het oog springend verschil was het feit dat nu de lampen aan stonden en dat was maar goed ook. Op deze winderige mystieke woensdagavond in november leek er iets bijzonders in de lucht te hangen! Na lang zoeken hebben we niks gevonden en zijn we maar gaan voetballen. DAW 4 speelde in vergelijking met zondag als herboren! Fluwelen combinaties, een strakke verdediging, veel druk naar voren en er werd strijd geleverd als uit de tijd dat Hannibal met zijn olifanten de Alpen trachtte te bedwingen om aldus de Romeinen een pak slaag toe te dienen. Waar Hannibal nooit een voet in Rome zou zetten, hadden de gladiatoren van DAW 4 meer succes. Al vanaf de eerste seconde speelde DAW 4 agressief en aanvallend voetbal en wist het de tegenstander die toch een klasse hoger speelde, aardig onder druk te zetten. Al vrij snel leidde dat tot een verdiende openingstreffer. Een afvallende bal – niet in de zin van Sonja Bakker – werd door onze Pablo Aimar met een fraaie buitenkant voetbeweging in de verre hoek geschoten, 1-0! Niet lang daarna was DAW opnieuw trefzeker, toen Ton Reijnen een bal die over iedereen heen ging bij de tweede paal een bal in de korte hoek binnen kon schieten, 2-0! Met deze comfortabele voorsprong op zak leek alles voorspoedig te voorlopen. Echter, zoals ook Hannibal in zijn barre tocht plots geteisterd werd met in ravijnen vallende olifanten en sneuvelende manschappen, kreeg ook DAW wat tegenslag te verwerken. Zo belandde een knap afstandsschot gedragen door de wind in de kruising achter doelman Pepijn van de Ven en konden de verkoudenaren, alias Heeschenaren vlak daarna uit een corner helemaal vrijstaand de gelijkmaker aantekenen. DAW liet de koppen echter niet hangen en nog voor de rust werd er alweer orde op zaken gesteld! Bram Vos kreeg de bal op aangeven van stand-in player Japie Jans en werkte de bal enigszins fortuinlijk via 17 polletjes en een kuiltje tegen de touwen, 3-2! Ondanks nog wat kleine hachelijke momentjes over en weer, waaronder enkele vermeende handsballen, mocht DAW 4 met een even knappe als verdiende 3-2 voorsprong gaan rusten. En dat deed het. Vanzelfsprekend.
Het tweede bedrijf werd er door DAW 4 vanaf de aftrap gewaakt voor verslapping. Het bleef de duels op alle posities stevig aangaan en het ging op zoek naar een nieuwe treffer. Op een voor DAW 4 kenmerkende manier kwam de 4-2 op het bord. Een blessure simulerende Bram ‘Aimar’ Vos stuurde invaller Theun ‘tutter’ Laurant weg, die de voorsprong beheerst wist uit te breiden. Nog steeds was de gretige koek bij DAW 4 niet op. De felheid had veel weg van iets wat heel fel is en de bezoekers werden erg heesch van het telkens weer roepen om een vrije trap. In onvervalst Frans zorgde DAW ruim twintig minuten voor tijd voor de heuse Vorentscheidung, toen na een goede combinatie op rechts Mark van der Linden Ton Reijnen bediende. Oog in oog met de vijandelijke goalie werd geen fout gemaakt en zo kwam de verrassende 5-2 op het bord! Even later had hij ook de 6-2 aan kunnen tekenen, toen hij op aangeven van Japie Jans op de vijandelijke 16 af mocht stevenen, deze keer kreeg de doelman er echter nog zijn hand tegenaan en ook de rebound trof geen doel. Toch zou DAW 4 de eerste set nog uitserveren, toen Stijn ‘een teamgenoot wordt mijn zwager, maar ik ben wel man of the match!’ van Schaijk Theun Laurant de diepte in stuurde. Theun kon de uitstormende doelman nog net ontwijken en kon zo vrij de 6-2 aantekenen, spektakel! Als ware krijgsheren knokte DAW 4 zich vervolgens naar het eindsignaal. Nog even ontstond er een klein opstootje toen top bekerhooligan Willy Z. zich met het spel ging bemoeien. Met een heuse schwalbe en de nodige verbale verwensingen spoedde deze echte “cupfighter” zich wederom binnen de lijnen, zoals dat ook in de bekerwedstrijd in Ottersum het geval was. Het relletje werd echter snel gesust, waarna DAW de wedstrijd vakkundig uit kon spelen. Hierdoor verdwijnt DAW 4 opnieuw in de koker met voorverwarmde balletjes, we zijn benieuwd!
Komende zondag wacht de cruciale uitwedstrijd tegen Grave 2, aanvang 12.00u. Komt dat allen zien en schreeuw de oranje leeuwen mee naar een belangrijke overwinning! Mochten er nog mensen zijn die het leuk vinden om de DAW 4-5 groep op woensdagavonden te trainen, schroom niet contact op te nemen, de vacature is nog altijd vrij!
Opstelling DAW: Pepijn van de Ven; Stijn van Schaijk, Ricky van Boekel, Tom Kusters, Maarten Neelen; Bud Polman (46. Mark van der Linden), Eric Verstegen, Bram Vos (69. Ralf (of Niels) Visschers), Ton Reijnen; Kay van Son (55. Theun Laurant), Japie Jans.
Doelpunten: 1-0 Bram Vos (11e), 2-0 Ton Reijnen (18e), 2-1 HVCH (29e), 2-2 HVCH (36e), 3-2 Bram Vos (41e), 4-2 Theun Laurant (59e), 5-2 Ton Reijnen (66e), 6-2 Theun Laurant (79e).
Over de volgorde en beschrijving van de gebeurtenissen kan niet worden gecorrespondeerd, Kay en Japie bedankt voor het meedoen!