• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
De eerste uitwedstrijd van ’t tweede in 2010 leverde een drietal punten op. Het zonovergoten Gennep, waar de enige competitiewedstrijd uit de competitiewedstrijd van DAW 2 en Vitesse ’08 2 werd gespeeld, was het toneel van wat een prachtig schouwspel zou moeten gaan worden. Helaas liet de altijd zeer betrouwbare www.buienradar.nl enkele personen in de steek en veranderde “de Heijkuul” in een woest landschap met tropische buien met enkele kleine plagende windstoten. Dit alles kon de honger naar de bal voor de beide elftallen niet stillen en er mocht dan ook afgetrapt worden.
 
Op het zware drassige veld, door enkelen moeras genoemd, tegen de passaatwinden op Limburgse weilanden in begon ’t tweede aan een moeizame eerste helft. Dankzij een sterk opzettende wind waren het voornamelijk de gastheren die het spelbeeld in de eerste fase van de wedstrijd bepaalden. Dit leidde tot weinig kansen, omdat beide teams niet in de buurt van de doelmannen kwamen. Door toch (proberen) blijven te voetballen van achteruit brachten de oranjehemden zich enkele keren in problemen. Na een onbestrafte overtreding van een Gennepnaar waarbij de omschakeling duidelijk effectiever was als bij de Schaijkse spelers kon een van achteruit meegelopen Vitessenaar aanleggen voor de één tegen nul. Deze deed dat zeer nauwkeurig en de Schaijkse formatie stond tegen een achterstand te kijken. Daarna werd er direct op zoek gegaan naar de gelijkmaker en deze kon enkele minuten later worden gemaakt, na een diep gegeven pass op de vliegensvlugge linkerverdediger die de bal mee smokkelde en een centrale verdediger en rechtsback verward achterliet en de volgende verdediger opzocht, voorbij ging en dit nogmaals herhaalde bij een terugzakkende centrale middenvelder. Hij ging ze stuk voor stuk op zeer eenvoudige wijze voorbij en kon de trekker overhalen, omdat geen medespeler de bal van zijn voet pakte. De keeper was kansloos, maar helaas mislukte deze poging tot ongenoegen van de meegereisde fans. Even later kwam dan toch een aanvaller voor het doel van de uitstekende Gennepse goalie, echter strandde deze poging ook door toedoen van de doelman. Tegen de wind in drongen de jongens (met enkele veteranen) van ’t tweede aan, maar de stand bij rust was nog altijd in het voordeel van de thuisspelende ploeg.
 
Na rust moest het dan gaan gebeuren, de achterstand moest worden omgebogen naar minimaal een gelijkspel of naar het maximale resultaat. Onder toeziend oog van enkele Boxmeerders die van wonderschoon voetbal houden werd kort na rust de aansluitingstreffer genoteerd door wie anders dan Peter. Na oogstrelend combinatiespel, waarbij Tom de bal met links snoeihard voorgaf hoefde Peter enkel tegen de op maat gegeven bal te lopen voordat deze in het netje belandde. Het verzet van de gastheren werd minder en de overwinningsdrang bij de lijstaanvoerder groeide. Daarna was het de familie Appelhof dat zich liet gelden, of beter gezegd Roba, de veteraan van de familie in ’t tweede had na de vorige wedstrijd waarin hij dacht gescoord te hebben, nog meer de drang om te scoren als ieder ander op het veld en dit zou die wel even laten zien. Voorafgaand aan de wedstrijd waarin hij had toegezegd tweemaal te gaan scoren, zag je iedereen denken en zuchten. Tegen iedere verwachting in maakte hij zijn woorden meer dan waar, want na wederom enkele vlotte combinaties was het Peter die de rechterflank bestreek en bijna op de achterlijn de bal van de “lekker uitverdedigende” centrale verdediger, bekend onder zijn teamgenoten als ‘de lange’ ontfrutselde. Bij de tweede paal was de meegelopen Toma die de bal tegen de touwen aan wilde gaan werken, maar in een uiterste poging was het Roba die voor de keeper kwam en de bal een laatste zekere zetje gaf. De meer dan verdiende voorsprong was een feit. Het verzet leek al verbroken maar voor de zekerheid was het Devia enkele aanvallen later die de voorsprong onoverkoombaar wilde laten maken. Want vanaf een meter of veertig, misschien lichtjes overdreven, poeierde hij op goal. De doelman stond circa 1 minuut en 17 seconden te wachten voor de bal in zijn handen leek te komen, maar door Roba die zojuist een polletje voor de doelman had gemaakt stuiterde het leder vreemd op en tastte de verder nogmaals uitstekende doelman mis. De bal ging richting het netje waar zoals de gehele middag Roba stond te wachten voor de intikker. Kortom de 3-1 was een feit, want de doelpuntenmaker is ondergeschikt aan het resultaat, toch? Roba haalde zijn welverdiende gram, maar vond het toch niet genoeg, want ongeveer tien minuten voor tijd, werd in de powerplay nog gescoord door de baas van pumba. Op aangeven van Peter kon Roba vrij uithalen en dat kon je deze middag wel aan hem overlaten, want het betekende een zuivere hattrick voor de brok ervaring op het middenveld. Daarnaast had de Schaijkse doelman de lat wat hoger gelegd in de tweede helft, want in het slotoffensief van Vitesse ’08 zweefde Stefan naar de linkerkruising om een afstandschot uit de tweede lijn te pareren. Na direct zijn hoogtevrees te hebben overwonnen in de enige poging de bewoners van “de Heijkuul” werd de wedstrijd op een eenvoudige manier uitgespeeld en waren de drie punten in de attachékoffer van de leider, trainer en vlagger van ’t tweede die nu volzit met punten en nog meer boots.
 
Meegereisde (en in het bijzonder, de trouwe) supporters bedankt en hopelijk tot zondag op “d’n heuvel” waar de drie punten moeten worden gehouden ten koste van HBV 2.
Tagged under Senioren