Weer geen winst voor DAW 4 na penaltyregen

Deze zondag stond voor DAW 4 de verre uitwedsrijd bij Hapse Boys 3 op het programma. Een belangrijk potje, zeker nu koploper GVV’57 2 het deze week op moest nemen tegen het lastige FC Uden 2. Na een prachtige toertocht langs diverse idyllische paadjes, huizen, bomen, koeien en straatlantaarns in Boxmeer, kwamen we uiteindelijk aan in Haps.

Daar lazen we het vermakelijke affiche: Hapse Boys 3 – DAW 4, scheidsrechter: Speler Hapse Boys 6. De toon was gezet. Maar goed, ook scheidsrechter “hee Jeroen jongen!!” verdiende een eerlijke kans.
 
Toen de koeien, paarden en lama’s van het veld gejaagd waren en de met lijnen opgesierde steppe in Haps dan toch leeg was, kon de Jeroen-show beginnen. DAW begon niet al te best en het Halfvastenfeestengehalte lag vooral in de beginfase erg hoog. Naar mate DAW wat meer aan het veld gewend was geraakt, kon het de tamelijk belabberde tegenstander toch met succes onder druk zetten. Rushes van Deguusman, Depolman en Dereijnenman zorgden af en toe voor gevaar, terwijl ook Debassieman zijn kansjes kreeg. Haps stelde daar vrij weinig tegenover. Halverwege de eerste helft kwam een mat DAW 4 dan toch terecht op voorsprong. Na een goede actie van wervelwind Deguusman, werd hij op onterechte wijze tegen de Steppe gewerkt door een Haps-verdediger, penalty! Deballeerman schoot onberispelijk binnen en bezorgde DAW daarmee de voorsprong, 0-1! Niet veel later kreeg ook Nick ‘bassie’ van Leeuwen nog een goede mogelijkheid, helaas kon hij de hoge bal van dichtbij niet inkoppen. Toen ‘hee Jeroen jongen!!’ begon te beseffen dat zijn blad bier in gevaar kwam, besloot hij ook aan de andere kant maar snel een penalty te geven vanwege (niet opzettelijk) hands. De stand werd hierdoor weer gelijk. DAW speelde niet al te best en hanteerde een te laag tempo, waardoor zelfs het kwalitatief zeer beroerde Hapse Boys 3 vrolijk mee kon blijven doen. Nadat Nick van Leeuwen nog even de paal geraakt had en Balleer Verstegen op extreem hoge topsnelheid toch net te laat was om de uitkomende Hapsdoelman te snel af te zijn, werd er met een gelijke stand gerust.
 
In het tweede bedrijf stroopte DAW de mouwen op en begon het erg fanatiek. Met breekijzer Bastiaan Peters voorin werd de druk op Haps nog wat opgevoerd en kwam DAW met de wind in de rug steeds vaker in de buurt van het Hapse doel. Het overwicht werd na een klein kwartiertje omgezet in een voorsprong, toen Depolman goed doorging aan de rechterkant, de achterlijn haalde en de bal nog voor het doel wist te brengen. Bij de tweede paal was Ton Reijnen alert en uit moeilijke hoek prikte hij de bal nog via de keeper binnen, 1-2! Hierna werd het een erg open wedstrijd, met kansen over en weer. Helaas was de Jeroen-show nog steeds niet helemaal voorbij en niet veel later besloot hij op debiele wijze WEER een penalty aan Haps te geven, wederom voor hands. Meer aangeschoten zul je een handsbal niet snel aantreffen, maar dat maakte ‘hee Jeroen jongen!!’ niks uit. De penalty werd wederom verzilverd en DAW kon weer opnieuw beginnen. Nu ook Haps voor de overwinning wilde gaan, werd het een open duel met veel ruimte voor DAW. Hauptsturmfuhrer Vonn Boekel was echter op zijn post en zaagde keurig alles ruim voor de 16-meter af. Uit een scrimmage voor het doel kwam DAW bijna op 2-3, maar in vier instanties werd de bal op ongelofelijke manieren van de lijn gehaald… Ook Nick van Leeuwen kreeg daarna nog wat kansjes, maar nam daarbij helaas te veel tijd in beslag. Uit de counter zorgde ook Haps nog voor het nodige gevaar, gelukkig was het niveau dusdanig droevig dat we ze gerust met drieën tegelijk op het doel af kon laten lopen, in afwachting van wie van de drie de bal uiteindelijk op de lama aan de overkant van de weg zou schieten. PvdD stemmers wees gerust: het beest bleef ongedeerd! DAW kwam ondanks een laatste inspanning van Bud Polman en de teenbeweging van Ton Reijnen niet meer tot scoren, waarna er letterlijk een koude douche werd opgezocht, 2-2…
 
Nadat we vanwege de Siberiaanse watertemperatuur van lokaal 6 verhuisd waren naar lokaal 3, werden we daar door enkele enorm hilarische Hapse jongentjes opgesloten in lokaal 3. Nu we alle tijd hadden maakte dat niet veel uit en konden we mooi even naar Uden telefoneren: FC Uden had gewonnen van Grave, jeuj! Nadat we klaar waren begon het opgesloten zijn toch wel te vervelen en moesten willekeurige voorbijgangers het ontgelden met voorbij vliegende handvegers, blikken en zelfs een heuse trekker paste door het luik! Daarna werd de Hapse kantine gebeld en in het vooruitzicht dat spoedig ook de spiegel door het luik heen zou vliegen, werden we toch weer vrijgelaten, bedankt! Een treurige kater dus, die we op de terugweg – in achtervolging van Spiderman – hebben geprobeerd weg te eten bij de Mac. Helaas. Volgende week de uitwedstrijd bij Grave, komt dat allen zien!
 
Opstelling: Sjoerd den Brok – Stijn van Schaijk, Ricky van Boekel, Mark van der Linden, Maarten Neelen – Bud Polman, Ton Hommeles (46. Bram Vos), Eric Verstegen, Ton Reijnen – Nick van Leeuwen, Guus Pennings (56. Bastiaan Peters).
 
Doelpunten: 0-1 Eric Verstegen (27e/pen), 1-1 Hapse Boys (36e/pen), 1-2 Ton Reijnen (55e), 2-2 Hapse Boys (66e/pen).
 
Bastiaan bedankt voor het meedoen!