‘Hiejet’, ‘heit’, ‘heis’, ‘wèrrum’, ‘plekweer’, ‘smèrig warm’, ‘benauwd’ en ‘godsgruwelijk heet’. Als ware Hollanders betaamt werd er weer volop geklaagd tijdens de eerste voetbalzondag met een temperatuur van boven de 5 graden. De mussen vielen van de uitbouw van de kantine en de ijsjes smolten met stokjes en al voordat ze de diepvries ook maar uit waren.  Dit alles mocht onze koene strijders van DAW 5 er niet van weerhouden om gemotiveerd, geïnspireerd en gelaxeerd het hoofdveld te betreden voor de nietsbeslissende wedstrijd tegen CITO 5.


U las het goed, voor het eerst sinds de het bronzen tijdperk speelde de goedgeurende groep van Rob ‘Loves it when a plan comes together’ Kuijpers op het hoofdpodium van sportpark D’n Heuvel. Op deze verdorde toendra die nog droger was dan de humor van ondertekende wisten de heren van DAW 5 een goed gevulde overwinning af te tikken tegen de nr. laatst van de competitie. Maarliefst 5-0 zou het worden maar om nu te spreken van een spektakelstuk…

Al vroeg in de match was duidelijk wie er zou gaan winnen; het zwaar gehavende team uit Oss kon met veel pijn en moeite 11 man op het veld krijgen en van die 11 was het leeuwendeel nog geblesseerd ook. Dit resulteerde al snel in de 1-0. Het was uberbutcher Ruud van Dongen die in de kluts beheerst en strak de bal in het dak van de goal schoot. Leuke woordkeus in de vorige zin, want vanaf dat moment zou het van een leien dakje gaan. Slechts ogenblikken daarna zou Teun van Maasdijk, routinier, aantekenen voor de 2-0. Op aangeven van Das Tormachien wist hij de bal met een mooie krul tegen de binnenkant van de paal te trappen. Eerder genoemde krul zorgde ervoor dat de bal keurig binnen de goal belande. Tot aan de rust bleef het een dramatische pot voetbal waaraan zelfs, de van het dat gevallen mussen zich aan ergerde.

Na de rust was er weinig anders, geen tempo, slordige ballen en een inzet van lik-m’n-vestje. Maar na 20 minuten afzien was er dan toch nog een lichtpuntje voor de ‘afgeladen’ tribune. Wie anders dan Das Tormachien schoot de lokale VV naar een zekere 3-0 voorsprong. Op aangeven van Bart ‘Triang-L’ Kusters wist hij de bal, via het been van de ietwat logge verdediger, in de goal te krijgen. Niet lang daarna was het wederom Ruud van Dongen die voor een moment van opleving zorgde. Een veel te harde dieptepass werd door hem gepromoveerd tot een beauty van een goal. A la Marco van Basten schoot hij de bal vanuit een onmogelijke hoek in de kruising. Helaas was op dat moment niemand meer naar de wedstrijd aan het kijken en geld dit huzarenstukje slechts als ultiem voorbeeld van Murphey’s Law. Als slotakkoord mocht Das Tormachien zijn seizoenstotaal op 12 zetten, waarna Rudi Overvliet, die een puike wedstrijd floot, het drama af ronde. Onder het genot van ultraviolette stralen en een koudgetapt potje koolzuur werd er nog lang nagepraat over de zakelijke overwinning. Volgende week thuis tegen DESO, de echte fans weten het al; garantie op een waar doelpuntenfestijn! Met het kampioenschap uit zicht strijden de heren van DAW 5 nog steeds om de Joop Zoetemelk bokaal van de 4de klasse, kortom redenen genoeg om er niet voor thuis te blijven.

Bis schnell


Tormachien
Tagged under Senioren