• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
DAW 4 trad dit weekend aan tegen FC Schadewijk 3. Om uiteenlopende redenen kon DAW 4 niet over haar gebruikelijke vedetten beschikken, waardoor voor deze wedstrijd de hulp ingeroepen werd van een aantal externe surprise acts. Althans, ingeroepen. Surprise act Torfantom bood zichzelf telefonisch aan bij Commandant der Strijdkrachten Willy van der Zanden en werd per direct transfervrij overgenomen van Das Fünfde. Daarnaast had Willy 'veldbestormer' van der Zanden in de 94e minuut van de voorbereiding nog twee extra verrassingen kunnen ritselen, hierover later meer.

Tot groot verdriet van sommigen bleken de Ossenaren toch capabel om 11 man op te trommelen voor deze heerlijke voetbalzondag. Eerder deze week was er namelijk al een bellertje gekomen met 0412 op de caller-id. De snijwaarliefhebbers zouden niet genoeg spelers hebben om aan te treden, maar omdat Willy stellig 'Neen' antwoordde op het verzoek tot uitstel is er met een uiterste inspanning toch nog een bij elkaar geraapt zooitje gevormd door de Schadewijkse coach.
Met Dhr. Hartman als 'man in black with the whistle in the broektes' en met het nog vochtige kunstgrasveld als strijdtoneel kon de match beginnen. Met het vertrouwen van een gewapende olifant die op een geblesseerd mug afstormt, trok DAW 4 met bezieling ten strijde tegen de gehavende withemden. Een doelpunt kon dan ook niet lang uitblijven en binnen vijf minuten was het raak! DAW 4 werd compleet scheel, ziek, blauw en paars getikt en keek na ruim drie minuten al tegen een 0-1 achterstand aan. Ook in het daarop volgende kwartier waren de alom vermaarde voetbaltitanen van DAW 4 herhaaldelijk dan wel bij het kastje, dan wel bij de muur te vinden. Of het lag aan het welbekende en jaarlijks terugkerende zuipfestijn te Zeeland wat het 50% verstrijken van de vastentijd markeert of aan de brandende blikken van de trossen toeschouwers, we zullen het nooit te weten komen. Feit is dat het het Tsjernobyl-voetbal van de Schaijkenaren aan bleef houden. Uiteraard kon de 0-2 niet uitblijven, een fiasco lag voor DAW op de loer.

Gelukkig voor iedereen met een Oranje-Wit hart kantelde de wedstrijd. Nadat 'mister bookmaker' Reijnen de bal van dichtbij op aangeven van the Killer niet genoeg kon drukken met zijn vervloekte suikerbeen, kwam DAW 4 terug tot 1-2. Niemand anders dan Guus 'The mean machine from the Highhei' Pennings prikte met een subtiele voetbeweging in de lucht de aansluitingstreffer binnen. De gasten, wiens vaardigheden met bepaalde vormen van bestek buiten enige twijfel staan, lieten zich hierdoor niet uit het kunstgrasveld slaan en tekenden direct de 1-3 aan. Tenminste, dat zouden ze gedaan hebben, wanneer de niet te missen kans bij de tweede paal binnen getikt zou zijn. Een met de herrijzenis van onze lieve heer te vergelijken mirakel van ongekende omvang voorkwam echter dat Schadewijk het duel voortijdig zou beslissen.Een bescheiden vreugdesprong en wat fraaie combinaties later en het stond voor rust nog gelijk ook! Bas "Er rijmt werkelijk niets op" Martens lachte zijn ballen uit de broek toen hij zag dat het laffe rollertje dat van zijn voet kwam door zowel de handen als de benen van de keeper glipte.
En zo geschiedde dat DAW met een 2-2 ruststand de, niet te versmaden thee op zocht. Tijdens deze heet water / getrokken boomschors-combinatie mochten de 3 konijnen uit de hoge hoed van Willy zich warm gaan lopen. Hidde 'Ik bepaal zelf wel wanneer ik naar' Huizinga werd na rust geofferd voor Das Tormachien (DAW 5) en Stientje mocht het veld ruimen om plaats te maken voor Mike Broeren (DAW 6). Met de frisse fruitigerds in de ploeg werd het goede spel van het laatste kwartier van de 1e helft voortgezet en was het zo waar DAW wat de wedstrijd dicteerde.Deze dictatuur was zo prangend dat de Schadewijkse verdediging het op een 'hotste-knotse' moest zetten om maar enigszins gehoor te geven aan de vlagen van attacisme komend vanuit Kamp-Daw. Toen zelfs in het strafschopgebied de handrem werd gehanteerd (op de altijd immer ongrijpbare Duitse Stormram) kon de leidsman niet anders besluiten dan de bal op de stip te leggen. Kay '11 Meter' van Son wist deze vrije schietkans vanaf de stip optimaal te benutten en zette daarmee zijn ploeg op voorsprong.

Schadewijk was even compleet in de war van deze arbitrale beslissing en had vijf minuten lang veel weg van Swhadckjie. Die vijf minuten waren precies lang genoeg om Dylan 'geen peugeot 206 maar een Mercedes' Bens in staat te stellen ook de 4-2 aan te tekenen. Een stormachtige actie van Das Tormachien en een daarop volgende afgemeten voorzet gingen hieraan vooraf. Even later kon Das Tormachien zijn entree binnen de lijnen al na tien minuten helemaal bezegelen, door de 5-2 aan te tekenen. In een woestijn van rust en eenzaamheid raasde hij als een gedreven stier af op het vijandelijke doel, alwaar hij zijn volledige trucendoos open trok om de goalie huilend en terneergeslagen achter te laten. Enkele kolderieke seconden later bleek het helaas een editie uit bestelling magazine "Torfantom: Hij die van een goal een kans maakt!" te worden en het bleef nog eventjes 4-2.
In de tussentijd had Dylan 'Bijbaan als kapper voor de vrouw met de baard bij Circus' Bens een kwetsuur opgelopen. Hij werd zo hard geraakt dat hij zowat flauwviel van de pijn. De films '127 Hours' en 'Schindlers Fist'* zijn romantische comedy's vergeleken met de tragieken die de geblokte sipts van DAW 4 heeft doorstaan. Toen hij al kermend over de zijlijn kroop zag hij nog net dat Willie 'Mooiste Schaijkse dialect ever' van Rooij hem als ware tag-team-vrind verloste van zijn takenpakket. Niet lang daarna was het diezelfde Willie die de Guuzmania-man op zijn wenken bediende. In tegenstelling tot de daarvoor ingehuurde blonde Torjager schoot hij wel koelbloedig binnen en de Apfelcorn werd achter het Smulhuukste stiekem al uit het ijs getrokken. Het gerinkel van de shotglazen maakte iets los in de Ossenaren. De oud-eerste spelers uit het Mekka van Brabant vonden nog een gaatje voor de aansluitingstreffer en zo stond het 5-3. Met nog een kwartier te spelen spraken de toeschouwers van een hachelijke tussenstand.

Wie anders dan de Duitse leenspits wiens blonde manen golven als een natuurramp die recentelijk nog geschiedde in Nippon, wiens zwoele blik de ijskoude Knut de das om deed en wiens elegante sprint zo onbeschrijfelijk is dat Harry Mulisch stierf in een poging er ook maar 1 woord van op papier te zetten: Das Tormachien was het die de wedstrijd op slot deed. Op aangeven van, wederom Willie, schoot hij ditmaal wel soepel binnen en de 6-3 stond op het scorebord. Ofja scorebord, het bierviltje in het borstzakje van Dhr. Hartman. Het duurde niet lang voor voor scheidsrechter "Soms zit het mee, soms zit tegen, iemand wordt geboren, iemand gaat dood, ja het leven is" Hartman opnieuw naar zijn bierglasdragend karton greep om de Toivonen van De Heuvel te noteren. Dit keer in verband met een portie wangedrag waar de honden nog geen bartkornbrood van lusten, vermoedelijk als gevolg van de hogere sferen waarin hij door zijn fabuleuze doelpunt beland was.

De gemoederen liepen hoog op en spontaan waren de bezoekers het natrappen van hun rossige teamgenoot in de eerste helft vergeten, toen zij vol overtuiging en alsof achtervolgd door een hongerige lynckx die van rechts kwam om een rode prent smeekten. De standvastige arbiter liet zich hierdoor echter niet beïnvloeden en hield het gewoon bij €13,45. Na de nodige jaloerse onvriendelijkheden in de slotfase zag de voetballende bende uit Oss het nutteloze van hun missie in en al rap werd het capitulatieverdrag maar al te graag getekend. DAW 4 kon weer drie punten op het palmares bijschrijven en doet daarmee goede zaken in de strijd om de titel 'Beste middenmoter van het seizoen'. Uiteraard was dit niet mogelijk gebleken zonder de tomeloze inzet van onze gelegenheidsspielmachers: William 'niet van geel maar' van Rooij, Mike 'heeft geen 12 zussen en ook geen 9' Broeren en last but natuurlijk death in Italy not least: Sander 'Tormachien' Ottens: bedankt!

Omdat Mark 'Dikke' Smits op de training erg kwaad is geworden, willen wij hem ook nog even bedanken voor zijn fantastische bijdrage in de thuiswedstrijd tegen DESO 2. Hetzelfde geldt uiteraard voor de Hakkelaar, a.k.a. de familie Lukassen!
Namens gelegenheidsduo Ton 'Is geen smerige maar een' Reijnen en Sander 'Torjagner' Ottens: "Bedankt voor het lezen en nu weer aan het werk."

*Beide af te halen voor het luttele bedrag van €4,99 bij Visschers-DVD paleis, uiteraard met hoesje en ondertiteling!
Tagged under Senioren