Wildemann Willy coacht DAW 4 door Eindhoven
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Nu er zondag 24 april niet gevoetbald hoefde te worden en het zoeken van paaseieren in niet-brakke toestand te makkelijk is, besloot DAW 4 om zaterdagavond met zijn allen op stap te gaan. Uiteindelijk hadden zich 14 oranjehemden aangemeld, maar daarvan verschenen er uiteindelijk slechts zeven aan de start. Veelzeggend natuurlijk, maar dat maakte de avond er niet minder geslaagd op.
Met behulp van navigatiesysteem Joost-Joost vertrok de “DAW 4 On Tour” spelersbus in eerste instantie richting Uden, om daar onze trouwe mascotte en 15e man Koentee op te halen. Voorgesteld werd om “plan Eindhoven” te laten varen en om te bouwen in een “plan Uden”, maar daar stak onze leidsman op zijn kenmerkende onbespreekbare wijze abrupt een stokje voor. Eindhoven it would be en al rap nam Willy-Willy het navigatiestokje over.
Nadat we met behulp van tips als “hier linksaf, daarna meteen de meest linkse baan aanhouden die niet de busbaan is”, bereikten we Eindhoven Centraal Station, zuidzijde. Rekening: 140 euro. Reden genoeg om voor de terugweg Black Cab Richard in te schakelen. Gids Willy liet zich door dit alles niet uit zijn concentratie halen en vertrok direct in de kopgroep richting zijn stamkroeg Wildemann.
Dat bleek een sfeervol tentje te zijn, waarvan de gemiddelde bezoekersleeftijd alleen een jaar of 6 te wensen over liet. Dat kon niet voorkomen dat de senioruitvoering van de butcherfamilie het geluk had getuige te mogen zijn van een vrouwelijk onderonsje, waarbij de één niet te beroerd was om uitgebreid de cupmaat van de ander op te nemen. Don Joost ging al warmlopen, maar een wissel zat er helaas niet in. Desondanks was het genoeg om een extra shotje tequila in de wacht te slepen. Het andere – door mister Wildemann afgestane – shotje belandde bij Hidde “d’n Benjamin” Huizenga.
Wildemann nam direct het kroegentochtstuur in handen en begeleidde ons met grote haast in de richting van kroeg Wilhelmina. De naam van de kroeg was erg toepasselijk, nu de gemiddelde leeftijd naar net onder de 50 lag. Een gemiste kans voor Bram Vos, die ruggengraatloos op het laatste moment had afgezegd, samen met collega afhakers vd Rande, v Boekel, Pennings, Kusters, Bens, Appelhof en v Son. W-W had ondertussen op pagina 24 van zijn dubbele agenda gelezen dat hij weer terug naar de Wildemann moest en daar liet hij geen gras over groeien. De anderen bleven leiderloos achter in de Wilhelmina.
Niet voor lang natuurlijk en nadat Hiddefantoom uitgesjanst was met een grote dikke kampsjaak al verkasten we in richting café Thomas. Daar zouden we ook naar binnen zijn gegaan, ware het niet dat onze benjamin niet boven de meetlat aan de voordeur uit kwam. Het werd dus de Spijker. Daar werd dansicoon Hiddefantoom al snel op zijn gezicht gehamerd, nadat hij door Butcher Senior al dansend tegen een gruwelijk kortlontig vrouwtje geduwd werd. Toch was het er erg gezellig en het lapgeld stroomde de pot uit. Nadat we als allerlaatsten werden binnen gelaten bij de lokale shoarmazaak en daar de nodige rollen en broodjes naar binnen hadden gewerkt, konden we op zoek naar onze coach.
Die was al vanaf stipt half 4 in zijn eentje – gedisciplineerd als hij is – bij het station. Ondertussen was ook Kirsten sPeels op het station aangekomen en na korte onderhandelingen werd besloten om haar netjes thuis te brengen. Op een aanbod van de Droomer om haar laatste 6 eieren mee op te maken ging ze verrassend genoeg niet in. De tocht naar Schaijk werd vervolgd en even na half 6 reden we weer bij de Drie Heere de plak op. Moe maar voldaan.
Met behulp van navigatiesysteem Joost-Joost vertrok de “DAW 4 On Tour” spelersbus in eerste instantie richting Uden, om daar onze trouwe mascotte en 15e man Koentee op te halen. Voorgesteld werd om “plan Eindhoven” te laten varen en om te bouwen in een “plan Uden”, maar daar stak onze leidsman op zijn kenmerkende onbespreekbare wijze abrupt een stokje voor. Eindhoven it would be en al rap nam Willy-Willy het navigatiestokje over.
Nadat we met behulp van tips als “hier linksaf, daarna meteen de meest linkse baan aanhouden die niet de busbaan is”, bereikten we Eindhoven Centraal Station, zuidzijde. Rekening: 140 euro. Reden genoeg om voor de terugweg Black Cab Richard in te schakelen. Gids Willy liet zich door dit alles niet uit zijn concentratie halen en vertrok direct in de kopgroep richting zijn stamkroeg Wildemann.
Dat bleek een sfeervol tentje te zijn, waarvan de gemiddelde bezoekersleeftijd alleen een jaar of 6 te wensen over liet. Dat kon niet voorkomen dat de senioruitvoering van de butcherfamilie het geluk had getuige te mogen zijn van een vrouwelijk onderonsje, waarbij de één niet te beroerd was om uitgebreid de cupmaat van de ander op te nemen. Don Joost ging al warmlopen, maar een wissel zat er helaas niet in. Desondanks was het genoeg om een extra shotje tequila in de wacht te slepen. Het andere – door mister Wildemann afgestane – shotje belandde bij Hidde “d’n Benjamin” Huizenga.
Wildemann nam direct het kroegentochtstuur in handen en begeleidde ons met grote haast in de richting van kroeg Wilhelmina. De naam van de kroeg was erg toepasselijk, nu de gemiddelde leeftijd naar net onder de 50 lag. Een gemiste kans voor Bram Vos, die ruggengraatloos op het laatste moment had afgezegd, samen met collega afhakers vd Rande, v Boekel, Pennings, Kusters, Bens, Appelhof en v Son. W-W had ondertussen op pagina 24 van zijn dubbele agenda gelezen dat hij weer terug naar de Wildemann moest en daar liet hij geen gras over groeien. De anderen bleven leiderloos achter in de Wilhelmina.
Niet voor lang natuurlijk en nadat Hiddefantoom uitgesjanst was met een grote dikke kampsjaak al verkasten we in richting café Thomas. Daar zouden we ook naar binnen zijn gegaan, ware het niet dat onze benjamin niet boven de meetlat aan de voordeur uit kwam. Het werd dus de Spijker. Daar werd dansicoon Hiddefantoom al snel op zijn gezicht gehamerd, nadat hij door Butcher Senior al dansend tegen een gruwelijk kortlontig vrouwtje geduwd werd. Toch was het er erg gezellig en het lapgeld stroomde de pot uit. Nadat we als allerlaatsten werden binnen gelaten bij de lokale shoarmazaak en daar de nodige rollen en broodjes naar binnen hadden gewerkt, konden we op zoek naar onze coach.
Die was al vanaf stipt half 4 in zijn eentje – gedisciplineerd als hij is – bij het station. Ondertussen was ook Kirsten sPeels op het station aangekomen en na korte onderhandelingen werd besloten om haar netjes thuis te brengen. Op een aanbod van de Droomer om haar laatste 6 eieren mee op te maken ging ze verrassend genoeg niet in. De tocht naar Schaijk werd vervolgd en even na half 6 reden we weer bij de Drie Heere de plak op. Moe maar voldaan.