Estria 2 opnieuw te sterk voor DAW 4
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Twee dagen na de glorieuze stapavond in Eindhoven – zie daarover het vorige verslag – waarbij de teamgeest van DAW 4 een ongekend hoogtepunt bereikte, stond op knollentuin 2 de thuiswedstrijd tegen Estria 2 op het programma. De statistieken van de bookmakers gaven weinig hoop: de drie voorgaande onderlinge duels gingen verloren, met een doelsaldo van 3 voor en 13 tegen.
Das Vierte liet zich hierdoor natuurlijk niet ontmoedigen en begon in maagdelijk wit gehuld enthousiast aan de wedstrijd. Alle ambitieuze intenties ten spijt, na ongeveer twee minuten stond de 0-1 al op het bord. Een waar paascadeautje van de defensie van DAW en invalgoalie Michiel Schamp kon de bal slechts toepasselijk Schampen. Mogelijk had de fictieve Michiel Klemvast het onheil wel af kunnen wenden, maar die was vanwege het feit dat hij niet bestaat niet beschikbaar. Niet lang daarna stond onze rechtsback van dienst even wat minder op te letten en kon een Estriaër vrijuit op de goal af. De afronding was naar behoren en met een boogbal werd Michiel voor de tweede keer kansloos gelaten. Lang zouden de roodwitten daar echter niet van kunnen genieten. Geoliede doelpuntenmachine Kay “the killer” van Son prikte beheerst binnen en de snelle aansluitingstreffer was een feit. De oranje langebalbrigade zou in de eerste helft nog tal van kansen krijgen om de wedstrijd volledig om te draaien, maar The killer, balleer, Don Joost en fierljep Huizenga kwamen helaas allen niet tot scoren. De eerste helft leverde aan beide kanten van het veld een waar kansenfestijn op, waaruit vanuit DAW-oogpunt met name de wijze les te trekken valt dat op buitenspel spelen alleen werkt wanneer de gehele achterste linie dat principe tijdig door heeft. De eerste binnengekomen signalen duiden vooralsnog op een “nee”. De bank van DAW 4 – die geen bank was, maar bestond uit staanplaatsen – sprong tien minuten voor de thee nog even verontwaardigd overeind, toen haar schwalbemacher op stijlvolle manier naar de grond ging, na een contact met de vijandelijke doelman. Fluitenist Overvliet, wiens functioneren weinig te wensen Over(v)liet, wees alle claims echter gedecideerd van de hand en met een 1-2 ruststand verdwenen de spelers in de catacomben.
In het tweede bedrijf vervolgde DAW 4 haar tactiek van veel kansen weggeven, maar de bezoekers verzuimden aanvankelijk – mede dankzij een goed keepende Michiel Schamp – om daar verder van te profiteren. Sterker nog, DAW 4 zou op gelijke hoogte komen! Een lange bal van Tom “ik vind raar doen met mijn haar belangrijker dan een stapavond met het team en daarmee ben ik net zo’n blije afhaker als Guus” Kusters belandde bij The Killer, die de bal knap uit de lucht onderkant lat binnen pantoffelde. Het Doelpunt Van De Week is hiermee bekend. De gatenkaasformatie van DAW opereerde nog altijd trouw op één lijn en daarvan werd door de gasten dankbaar gebruik gemaakt. Geregeld braken ze met drie tot vier spelers tegelijk door en dat resulteerde uiteindelijk in nog drie goals: 2-5. DAW kreeg ook ondertussen ook nog de nodige kansjes om wat aan de score te veranderen, maar vanwege een vrijwel niet te passeren poortwachter in de Estriagoal leverden een kopbal van mister bookmaker, een grote kans van Guus “ik doe ook liever raar met mijn haar dan dat ik naar een stapavondje ga, want ik heb geen eigen mening en doe alles wat Tom Kusters zegt” Pennings, een streep van een vrije trap van Bram “ik doe niet raar met mijn haar want dat is heilig, maar ik zoek samen met Rob Prisonbreak wel een andere slechte reden om er op de stapavond niet bij te zijn” Vos en een hoop individuele acties van Dylan “stapavondafhaker die niet eens de moeite neemt zich af te melden” Bens geen doelpunten op. De eindstand werd daarmee 2-5 en dat brengt het totaal na twee seizoenen op 4 gespeeld, 0 punten, 5 voor en 18 tegen. Hulde.
Das Vierte liet zich hierdoor natuurlijk niet ontmoedigen en begon in maagdelijk wit gehuld enthousiast aan de wedstrijd. Alle ambitieuze intenties ten spijt, na ongeveer twee minuten stond de 0-1 al op het bord. Een waar paascadeautje van de defensie van DAW en invalgoalie Michiel Schamp kon de bal slechts toepasselijk Schampen. Mogelijk had de fictieve Michiel Klemvast het onheil wel af kunnen wenden, maar die was vanwege het feit dat hij niet bestaat niet beschikbaar. Niet lang daarna stond onze rechtsback van dienst even wat minder op te letten en kon een Estriaër vrijuit op de goal af. De afronding was naar behoren en met een boogbal werd Michiel voor de tweede keer kansloos gelaten. Lang zouden de roodwitten daar echter niet van kunnen genieten. Geoliede doelpuntenmachine Kay “the killer” van Son prikte beheerst binnen en de snelle aansluitingstreffer was een feit. De oranje langebalbrigade zou in de eerste helft nog tal van kansen krijgen om de wedstrijd volledig om te draaien, maar The killer, balleer, Don Joost en fierljep Huizenga kwamen helaas allen niet tot scoren. De eerste helft leverde aan beide kanten van het veld een waar kansenfestijn op, waaruit vanuit DAW-oogpunt met name de wijze les te trekken valt dat op buitenspel spelen alleen werkt wanneer de gehele achterste linie dat principe tijdig door heeft. De eerste binnengekomen signalen duiden vooralsnog op een “nee”. De bank van DAW 4 – die geen bank was, maar bestond uit staanplaatsen – sprong tien minuten voor de thee nog even verontwaardigd overeind, toen haar schwalbemacher op stijlvolle manier naar de grond ging, na een contact met de vijandelijke doelman. Fluitenist Overvliet, wiens functioneren weinig te wensen Over(v)liet, wees alle claims echter gedecideerd van de hand en met een 1-2 ruststand verdwenen de spelers in de catacomben.
In het tweede bedrijf vervolgde DAW 4 haar tactiek van veel kansen weggeven, maar de bezoekers verzuimden aanvankelijk – mede dankzij een goed keepende Michiel Schamp – om daar verder van te profiteren. Sterker nog, DAW 4 zou op gelijke hoogte komen! Een lange bal van Tom “ik vind raar doen met mijn haar belangrijker dan een stapavond met het team en daarmee ben ik net zo’n blije afhaker als Guus” Kusters belandde bij The Killer, die de bal knap uit de lucht onderkant lat binnen pantoffelde. Het Doelpunt Van De Week is hiermee bekend. De gatenkaasformatie van DAW opereerde nog altijd trouw op één lijn en daarvan werd door de gasten dankbaar gebruik gemaakt. Geregeld braken ze met drie tot vier spelers tegelijk door en dat resulteerde uiteindelijk in nog drie goals: 2-5. DAW kreeg ook ondertussen ook nog de nodige kansjes om wat aan de score te veranderen, maar vanwege een vrijwel niet te passeren poortwachter in de Estriagoal leverden een kopbal van mister bookmaker, een grote kans van Guus “ik doe ook liever raar met mijn haar dan dat ik naar een stapavondje ga, want ik heb geen eigen mening en doe alles wat Tom Kusters zegt” Pennings, een streep van een vrije trap van Bram “ik doe niet raar met mijn haar want dat is heilig, maar ik zoek samen met Rob Prisonbreak wel een andere slechte reden om er op de stapavond niet bij te zijn” Vos en een hoop individuele acties van Dylan “stapavondafhaker die niet eens de moeite neemt zich af te melden” Bens geen doelpunten op. De eindstand werd daarmee 2-5 en dat brengt het totaal na twee seizoenen op 4 gespeeld, 0 punten, 5 voor en 18 tegen. Hulde.