• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Nadat DAW 4 vorige week de eerste overwinning van het seizoen over de streep wist te trekken, kon het deze week opnieuw voor een unicum zorgen: een uitzege. Dat moest dan gebeuren op de Katwijkse klei van SIOL 2, de trotse lijstduwer van de competitie. Althans, SIOL 2, met enkele “Per seconde wijzer” last minute aanpassingen werd uiteindelijk een bonte verzameling SIOLlenaren binnen de lijnen gestuurd.

Het noodzakelijk kwaad van een voetbalwedstrijd is dat je er niet aan ontkomt om ook een eerste helft te moeten spelen. Dat deden we dus maar. Die kan kort samengevat worden: het baltempo aan DAW-zijde was veel te laag en de combinaties te slordig, waardoor de in kwalitatief opzicht inferieure opponent zonder veel moeite op de been kon blijven. Desondanks had DAW al vroeg in de wedstrijd een penalty moeten krijgen na een gevaarlijke charge op Ton Reijnen, maar die werd door de warrig fluitende leidsman helaas niet toegekend. In het vervolg van de eerste helft waren de beste kansen nota bene voor de gastheren. Gelukkig werd er verzaakt om de bal van gruwelijk dichtbij binnen te koppen en kon Ralf Albers na een half uur op Herculesachtige wijze ingrijpen, toen de scheids van mening bleek dat een SIOLlerd in ‘hijnie’ positie stond en dus ondanks het vlagsignaal alleen op de goal af mocht. Voor DAW 4 was Ferry Appelhof in de eerste helft het dichtst bij een doelpunt, maar zijn kopbal belandde via de handen van de vijandelijke kiepert op de paal en ook in de rebound kwamen we niet verder dan een corner. Met een troosteloze 0-0 op het bord trokken wij vervolgens richting het kleedlokaal, voor een lauw bakje thee.

De tweede helft was gelukkig iets meer om aan te gluren dan de eerste helft en DAW 4 voerde de druk op de spartelende Katwijkers stevig op. Doelman Ralf moest zijn hesifiogolorioloscoop erbij pakken om in de verte te kunnen zien wat er zich zoal afspeelde. Na een kleine twintig minuten in de tweede helft kwam de bal in de rebound bij onze rooie vis terecht, niet te verwarren met de rossige overgevoelige en snel gepikeerde middenvelder van SIOL, die met een streep vernietigend uithaalde: 0-1! Met de vreugdedans van Willy van de Zanden die daarop volgde, zijn we de komende drie maanden verzekerd van regen. SIOL was rijp voor de slacht en DAW 4 combineerde er eenvoudig op los. Na een goede actie met stilistische sleepbeweging van Martijn ‘het onnavolgbare slangenmens’ Verstegen belandde de bal bij Ton Reijnen, die op zijn beurt weer eindstation Jeroen van Leijsen kon bedienen. Jeroen completeerde het schoolvoorbeeld van geperfectioneerd totaalvoetbal met een doelpunt: 0-2! De frivool spelende publiekverwennende spelers van Das Vierte waren nu echt bevrijd en gingen rap op zoek naar een volgende treffer. Met een goedmakertje van de scheidsrechter, die besloot om de keeper voor zijn goede tackel op de bal met een penalty te bestraffen, tekende Martijn Verstegen vanaf de stip feilloos de 0-3 aan! Het massaal meegereisde publiek uit Schaijk kon dit enorm waarderen en daarmee was de cavia nog niet van de tak gesjoeld. De 94e rush van Mike Broere over de rechterflank was de hele linkerlinie van de SIOLselingen teveel gevraagd en hij legde aan voor een perfecte voorzet. Dat moet wel, want aan het eind van de voorzet was het Ton ‘kan niet koppen, maar ja ik kan zoveel niet, dusja’ Reijnen die het witte leder met John Bosmanprecisie in de bovenhoek knikte: 0-4! Dat bleek de scheidsrechter toch wat te ver te gaan, nu hij zich later immers nog graag in het feestgedruis in de kantine wilde begeven. Hij besloot een vliegende kamikaze tackel van De Bassie Van Siol door de vingers te zien, waarna de thuisploeg haar enige aanval van de tweede helft mocht vervolgen. Ralf ‘stik maar, ik ga geen rondje lappen’ Albers moest lijdzaam toezien hoe het Katwijkse slotakkoord voor een 1-4 eindstand zorgde.

Joey Lukassen bedankt voor het meedoen, uiteraard mede mogelijk gemaakt door Rob ‘1-s’ Kuijpers!
Tagged under Senioren