• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Na een desastreus verloren pot tegen HVCH was het tijd voor wat ontspanning. Na wekenlang voor velen, wellicht maandenlang voor een enkeling, op zijn toppen van zijn tenen te hebben gelopen, waardoor er breukjes zijn ontstaan letterlijk en figuurlijk was het tijd voor wat ontspanning. Een strenge selectieprocedure ging hier aan vooraf. Velen vielen af, want wat over zou blijven zijn de mannen en de jongens gingen met open ogen de boot in, figuurlijk dan.

Zoals een goede spirit behoort te zijn en dit is bij daw 5 als bij geen ander team bij daw, vertrok het hele stel, bijna compleet, lees 2 wagens bijna vol op het afgesproken tijdstip, gevolgd door een groep gelosten op 3 uur achterstand en nog een groepje op 5 uur achterstand richting de hoofdstad van het Koninkrijk der Nederlanden. Allereerst moet de grote organisator achter dit prachtige trainingskamp bedankt worden, voordat het vergeten wordt! Bij deze namens heel ’t vijfde; “Bedankt!”.

Zogezegd, het groepsgevoel behoeft eigenlijk al geen draai aan de slinger meer en de koers werd ingezet richting een prachtig gelegen accomodatie op partyboot Grietje voor 2 ontspannen nachten, waar Schipper Aldert en zijn bemanning garant voor zouden staan.Bij aankomst natuurlijk eerst een pilsje genuttigd met Das Kapitan en de boot verkend. Iedereen zocht een lekker bedje uit, maar Luuk “Paal? Boom? Bubbles? Boot? Amsterdam?” Willems vond de beste bleek later. Na een snelle hap te hebben genomen bij een lokale specialiteiten pizzeria werd de avond ingezet. De Lukano haastte zich naar zijn spullen om zijn beatbox erbij te pakken voor wat gezellige achtergrond muziek (er zaten nog wat Portugesichese gasten te dineren, en ook een Fransotische damesclub zat nog een hapje te eten in de kajuit. Natuurlijk kon niet overal op gewacht worden en wederom was het de enige Lukano die richting zijn slaapplaats spurtte. Binnen enkele seconden was hij terug met een prachtig zelf gemaakt koffertje inclusief wat lekkere borrels die niemand anders meer lustte, dopjes waren allemaal al een keer los geweest, dus wat kan er eigenlijk nog mis gaan zou je denken. Niets toch? De Grolsch van Aldert mocht in zijn koelkast blijven staan en de groene en bruine kratten verschenen vanaf de kade in het kajuit voor de droge kelen.

De sfeer kwam er in en de Fransosichte dames werden knapper en knapper, de muziek mocht langszaam harder en de Portugesichtige en Fransaisqe collega-gasten deelden mee in de feestvreugde. Ook zij wilde geen Grolsch meer en dat pikte Aldert natuurlijk niet. Samen met vrouwlief, lees: de bemanning, stoorden zij de party. Waardoor versierpogingen met over de datum zijnde tulpen, gezellige bierviltjes en swingende kontjes niet konden worden afgemaakt. Kortom tijd om te vertrekken, behalve voor de firma Vur Mekaor onder begeleiding van Luuk “Bonger kan echt niet zuipen” Willems, die nog een een borrel wilde pakken aangezien ze nog maar net binnen waren. ’s Nachts terug te zijn gekomen, was de kamer van Luuk “ik lust geen champions” Willems zo goed als leeg, Bonger lag al uren fit op bed en was het tijd voor het Rosenberg Trio. De tweede waarschuwing zou volgen, de muziek werd aangezet door de 30’ers, voor maarliefst 10 tellen. Een vriendschap tussen de broertjes van Ron “ik kan heel goed draaien met mijn kont”, Rob “hoezo kan ik niet zingen? Was ik er eigenlijk uitgezet bij de Bubbles?” Appelhof en Bart “is maar goed dat ons’ Noom er niet bij was anders schaamde ze zich kapot!” Bongers en Schipper Aldert was geboren. In ieder geval was het lastig eieren bestellen op paasochtend voor deze heren. De volgende ochtend, voormiddag werd het terras opgezocht waar Luuk “ik slaap overal” zijn hoofd deponeerde op een terrastafeltje. Opmerking van het weekend werd gepresenteerd door Mark “Bonger kan echt niet zuipen” Smits beantwoorde de vraag; “hoe schrijf je Mark? Met een C of een K?” met “Met een M natuurlijk, ik heet toch geen Kark!”, waarop het vriendelijke, wulpse meisje bijna begon te huilen van verbijstering.

Verder kan de middag samengevat worden als een korte wandeling door Mokums trots, onbeperkt toch beperkt spare-ribs eten en preperen voor de tweede avond. Over het onbeperkt spare-ribs eten was enig commentaar van food liefhebber bij uitstek Mark “ga ik gvd zonder mijn duifje uit eten, heb ik de kans om een keer onbeperkt spare-ribs te kunnen eten, krijg je dit en moet ik weer naar de MacDonalds” Smits. Ach en vijf minuten later was hij alles weer vergeten.’s Avond moest de sfeer weer even op gang komen en dat moest gebeuren in een hollands cafe van een of andere bekende zanger, dit lukte niet helemaal, dus gasderop en verder.. op naar het cooldown cafe waar menig bezoeker bang moet worden van de uitsmijter, denk ik, probeerde Bart “ik ga echt niet vrijen met die homo” Bonger onder het doorgeven uit te komen en hadden we het hier ook wel weer gezien. Dus op naar het vertrouwde Bubbles, waar het mysterie van de paal of boom ontraadseld kon gaan worden. Het was dus duidelijk een paal verkleed als boom of beter gezegd... buuummm! In deze avond waar Rob “één avond is meer dan genoeg voor mij” Appelhof” het liet afweten, gaf hij na de hoofdrol op de eerste avond het stokje door aan Bart” zie mij blazen op dat alcoholtest-apparaat” Bongers. Rick “Bonger kan echt niet zuipen” Vos, vergat zijn Scania en liet even zien aan dhr Bongers (pinkje), wat zuipen is, hetzelfde deed Stefan “Bonger, jij kan ECHT NIET zuipen” van Summeren en zelfs Luuk “Bonger kan echt niet zuipen” Willems gaf Bonger een lesje slechte adem. Teleurgesteld en op wraak bezonnen liet het gefrusteerde mannetje rond. Gevlucht naar een andere kroeg met de poging om als laatste thuis te zijn, vergat hij doei te zeggen tegen Rick “benjamin valt op kleine meisjes” vd Burgt die zoals een giraffe zijn jong drooglikt bij de geboorte zijn verovering van de avond stond te bewerken. Natuurlijk was Bonger niet als laatste thuis, pffff....

En terug naar de wedstrijd, want daar gaat het natuurlijk allemaal om. Uit en tegen SDDL, de familie vd Heijden stond klaar met een sportieve uitgestoken hand om een lekker potje te gaan ballen. Nadat tijdens de warming up enkele ballen door spelers van SDDL 1 weg werden getrapt, zodat we de keeper niet in konden schieten werd besloten om maar snel aan de match te beginnen. Het oranje leger begon furieus, na de verliespartij van vorige week leek de druk van de ketel. Links en rechts gingen oranjehemden in een flits hun directe tegenstander voorbij. Het eerste doelpunt viel dan ook al snel. Op rechts ging Mark “pfff... was ik ook maar op tijd naar bed gegaan zoals Bart” Smits zijn directe tegenstander Van der Heijden van SDDL voorbij en gaf een afgemeten voorzet op Johan “pfff... gaat gaat Bart bij jullie ook al zo vroeg naar bed, hetzelfde dus als op een VM weekendje” Vos. Natuurlijk knalde Joke de bal tegen de touwen en ondertekende hiermee direct het contract voor volgend seizoen. Een win-win situatie, of nie?

Daarna gebeurde een beetje van dittum en een beetje van dattum, niet echt boeiend dus. Maar wel kwam SDDL beter in de wedstrijd en samen met hun de scheidsrechter. De onervaren scheidsrechter, bleek na afloop, dacht veelvuldig de voordeelregel toe te passen, echter moest het dan wel voordeel zijn voor SDDL, maar dat terzijde. In ieder geval werden door een drietal slordigheden achterin en eenmaal een klasse redding van Stefan “haha... die Bonger kan echt niet zuipen” van Summeren een 0-1 voorsprong verspeeld tot een 2-1 achterstand. Gelukkig hadden we een sluwe vos bij ons die nog voor rust een op maat gegeven bal van Ricky “sow wat kan die Bonger niet zuipen zeg” van Boekel verwerkte tot de gelijkmaker voor rust. Kortom 2-2 bij rust.

In de rust, onder het genot van een bakje thee, besloot trainer/coach/assistent leider/balzakdrager en chauffeur zijn troefen het veld in. Mark “Bonger kan echt niet drinken, hoorde ik!” vd Bogeart, Theun “waarom noemen ze mij tutter? Noem Bonger vanaf nu maar tutter” Laurant Ruijs Verstegen en Remco “haha Bonger kan echt niet zuipen! Van Nistelrooij kwamen erin voor de moe gestreden Ron “Bonger kan niet zuipen!!” vd Heijden, Mark “Bonger kan echt niet zuipen!” Smits en Rick “pfff... Bonger kan echt niet zuipen!” vd Burgt. En zo ging men op zoek naar de winnende treffer.

Conclusie van de tweede helft: SDDL kwam niet meer van eigen helft, Stefan “Bonger drinkt als een puppie” van Summeren kreeg niets meer te doen, Johan “met drie treffers bestorm ik tha goalgettah klassement” Vos, oftewel “Bart Bongers kan niet zuipen”, scoorde zijn derde van de avond en gelijk de winnende. De scheidsrechter floot naar eigen zeggen een prima tweede helft al waren beide teams daar wat minder over te spreken en liet hij een vrij sportieve wedstrijd toch uit de hand lopen en floot daardoor 5 minuutjes eerder af. Ricky “Bonger kan echt niet zuipen” van Boekel liet in de tweede helft zijn man niet meer lopen. Johan “moehahahah Bonger als eerste thuis!?” Vos loopt vaak buitenspel al denkt hij van niet. Bult “Bonger had een percentage van 0.34, haha! Hij kan echt niet zuipen!” Vos durfde niet mee te doen, omdat hij bang was dat hij zijn teen brak, zodat hij niet naar Zaad-Afrika kon/kan. Luuk “Bonger nipt!” Willems had nog een kater en liet ook verstek gaan en ook Ferry “Bonger kan echt niet zuipen!” vd Heuvel en Ruud “kan Bonger nog steeds niet wakker blijven en een klein beetje zuipen?” Zegers durfde niet (nog een dag met die opgeschoten jong) over straat te gaan om tegen de familie Van der Heijden/Adriaans te voetballen.
Tagged under Senioren