Geffen thuis, alt lastig!
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Zondag 9 september. Onderhand de heetste dag van het jaar en das funfde werd ingepland om 13.00 uur scherp! Zweten dus.
Opponent was wederom Geffen. Ut viert dizze keer. Na de foto-shoot (zeger-look-à-like bedankt!) en een warming up van lik-me-vesje, nondeju wa was t heit!, konden we op veld 4 gaan aftrappen. Leidsman was degene die het meest vooraan aan de bar in de kantine zat en voor t minst aantal muntjes wel wilde fluiten! Geld zat schijnbaar: Don Leo!
En dan onderbreken wij even het verhaal voor een korte mededeling richting DAW: veld 2 is zo krom als een hoepel! Ik herhaal: veld 2 is zo krom als een hoepel! Als je vanaf de penalty stip over de middenstip naar het andere doel kijkt aan de kant van EMOS, dan kom je uit bij de 1e paal! Ik weet niet wie hier het doel heeft geplaatst, maar ik gok dat dit is geweest terwijl er naar de korfballende sportvrouwtjes, à la Kees Flodder uit de film Flodder, werd gekeken. Ja dat komt dan wel goed met zon enorme paal in de hand!
Enfin, le match: De stroeve grasmat en de heit zorgde voor een stroeve, heite wedstrijd! Zonder echt veel gevaar te creëeren aan beide zijde, kreeg pAP ineens het leder voor zijn schoenzolen! Net als 9 maanden geleden zorgde een droge knal voor een rake treffer. 1-0. Zoonlief Melle zag dat t goed was en sliep lekker verder de rest van de dag. De eerste helft kabbelde verder en t enige echte vertier kwam van de zijde langs de zijlijn, alwaar broeders van de B-selectie in volle getalen hun makkers kwamen aanmoedigen. Jaloers DAW bestuur omdat er meer volk stond dan bij t urste! Om toch de omzet binnen te halen die dag, werden zelfs toeschouwers van das funfde gevraagd entree te betalen! Logisch vind ondergetekende, maar moeders de vrouw hoonde de kassameneer vriendelijk weg en liet haar Antilliaanse viervoeter op de balie schijten! "Het wisselgeld laat maar zitten" zei ze gniffelend!
Ook de gebroeders Visschers hadden zich aan de zijlijn genesteld naast een hopeloos slachtoffer. Ocherrum menneke ligt nu nog steeds bij de eerste hulp in Bernhoven. Dokters staan voor een raadsel waarom er aan beide zijde van zijn buik, 2 donkerblauwe plekken te vinden zijn. Wij weten het wel, of nie hè Vis! Kolderiek ten top en Geffen profiteerde van de onoplettendheid achterin. 1-1. Rust.
In de tweede helft kwam Geffen er niet meer aan te pas. T was heit en de rood-witte army had er meer last van dan de goddelijke oranies. De druk nam toe op het goeie doel en de 2-1 kon niet langer uitblijven. Uit een afgeslagen corner stond HIJ op de goede plek! De sta-in-de-weg van de A77, de sterke arm (lekker veel ondeugende dvd's kijken) der wet, de recordhouder paspoortbladeraar van Schiphol, de man die door elke uitgezette somaliër wordt gevreesd: zoon van de multimiljonair! Oftewel air force maïs! Met een soepele borstbeweging duwde hij de knikker dood waarna hij met een schrale schuiver door een Wout (!) van benen de kansloze keeper verbouwereerd achterliet! Een uitzinnige kreet volgde. Hij spurte op zijn kameraad af, de grote, rode spits, de enige binnen t team die altijd en als enige in zijn kansen gelooft en hem iedere keer oppept om hem te laten voelen dat hij het wil, dat hij het kan, dat het gaat gebeuren, en dat het, zoals in deze wedstrijd ook daadwerkelijk gebeurt! Een vreugdesprong in zijn armen, de greep om zijn middel, de innige omhelzing die uren, weken, maanden jaren eeuwen lijkt te duren. Het wordt hem teveel, de emotie komt los! De tranen schieten over zijn wangen! Sport = emotie! Prachtig. T publiek staat met een brok in de keel te aanschouwen wat voor schouwspel zich hier weer afspeelt bij t vijfde! Onbeschrijflijk mooi!
Geffen gaat op de knieën. Weet het niet meer en das funfde dient de genadeklap toe. Het rode monster, wiens geniale stift de week ervoor nog werd opgeraapt door de keeper, kiest nu voor de beste oplossing die dag, zelf niet scoren en schuift af op tutter die hem ook afschuift maar dan in het netje. 3-1. Hek eromheen, grote ketting, dik slot en vergrendelen die wedstrijd. Hier en daar nog wat lichte tot zeer gewelddadige vergrijpjes, maar wanneer don Leo merkt dat hij in zijn zakken alleen wat bierviltjes en een kwast met witte verf heeft zitten besluit hij verstandigerwijs zijn fluit te betasten en te bespelen. Spelen met woorden: I like!
Tas met 3 punten blijven in Schaijk. Volgende week een uitwedstrijd tegen het plaatselijke FC Uden uit Uden.
Opponent was wederom Geffen. Ut viert dizze keer. Na de foto-shoot (zeger-look-à-like bedankt!) en een warming up van lik-me-vesje, nondeju wa was t heit!, konden we op veld 4 gaan aftrappen. Leidsman was degene die het meest vooraan aan de bar in de kantine zat en voor t minst aantal muntjes wel wilde fluiten! Geld zat schijnbaar: Don Leo!
En dan onderbreken wij even het verhaal voor een korte mededeling richting DAW: veld 2 is zo krom als een hoepel! Ik herhaal: veld 2 is zo krom als een hoepel! Als je vanaf de penalty stip over de middenstip naar het andere doel kijkt aan de kant van EMOS, dan kom je uit bij de 1e paal! Ik weet niet wie hier het doel heeft geplaatst, maar ik gok dat dit is geweest terwijl er naar de korfballende sportvrouwtjes, à la Kees Flodder uit de film Flodder, werd gekeken. Ja dat komt dan wel goed met zon enorme paal in de hand!
Enfin, le match: De stroeve grasmat en de heit zorgde voor een stroeve, heite wedstrijd! Zonder echt veel gevaar te creëeren aan beide zijde, kreeg pAP ineens het leder voor zijn schoenzolen! Net als 9 maanden geleden zorgde een droge knal voor een rake treffer. 1-0. Zoonlief Melle zag dat t goed was en sliep lekker verder de rest van de dag. De eerste helft kabbelde verder en t enige echte vertier kwam van de zijde langs de zijlijn, alwaar broeders van de B-selectie in volle getalen hun makkers kwamen aanmoedigen. Jaloers DAW bestuur omdat er meer volk stond dan bij t urste! Om toch de omzet binnen te halen die dag, werden zelfs toeschouwers van das funfde gevraagd entree te betalen! Logisch vind ondergetekende, maar moeders de vrouw hoonde de kassameneer vriendelijk weg en liet haar Antilliaanse viervoeter op de balie schijten! "Het wisselgeld laat maar zitten" zei ze gniffelend!
Ook de gebroeders Visschers hadden zich aan de zijlijn genesteld naast een hopeloos slachtoffer. Ocherrum menneke ligt nu nog steeds bij de eerste hulp in Bernhoven. Dokters staan voor een raadsel waarom er aan beide zijde van zijn buik, 2 donkerblauwe plekken te vinden zijn. Wij weten het wel, of nie hè Vis! Kolderiek ten top en Geffen profiteerde van de onoplettendheid achterin. 1-1. Rust.
In de tweede helft kwam Geffen er niet meer aan te pas. T was heit en de rood-witte army had er meer last van dan de goddelijke oranies. De druk nam toe op het goeie doel en de 2-1 kon niet langer uitblijven. Uit een afgeslagen corner stond HIJ op de goede plek! De sta-in-de-weg van de A77, de sterke arm (lekker veel ondeugende dvd's kijken) der wet, de recordhouder paspoortbladeraar van Schiphol, de man die door elke uitgezette somaliër wordt gevreesd: zoon van de multimiljonair! Oftewel air force maïs! Met een soepele borstbeweging duwde hij de knikker dood waarna hij met een schrale schuiver door een Wout (!) van benen de kansloze keeper verbouwereerd achterliet! Een uitzinnige kreet volgde. Hij spurte op zijn kameraad af, de grote, rode spits, de enige binnen t team die altijd en als enige in zijn kansen gelooft en hem iedere keer oppept om hem te laten voelen dat hij het wil, dat hij het kan, dat het gaat gebeuren, en dat het, zoals in deze wedstrijd ook daadwerkelijk gebeurt! Een vreugdesprong in zijn armen, de greep om zijn middel, de innige omhelzing die uren, weken, maanden jaren eeuwen lijkt te duren. Het wordt hem teveel, de emotie komt los! De tranen schieten over zijn wangen! Sport = emotie! Prachtig. T publiek staat met een brok in de keel te aanschouwen wat voor schouwspel zich hier weer afspeelt bij t vijfde! Onbeschrijflijk mooi!
Geffen gaat op de knieën. Weet het niet meer en das funfde dient de genadeklap toe. Het rode monster, wiens geniale stift de week ervoor nog werd opgeraapt door de keeper, kiest nu voor de beste oplossing die dag, zelf niet scoren en schuift af op tutter die hem ook afschuift maar dan in het netje. 3-1. Hek eromheen, grote ketting, dik slot en vergrendelen die wedstrijd. Hier en daar nog wat lichte tot zeer gewelddadige vergrijpjes, maar wanneer don Leo merkt dat hij in zijn zakken alleen wat bierviltjes en een kwast met witte verf heeft zitten besluit hij verstandigerwijs zijn fluit te betasten en te bespelen. Spelen met woorden: I like!
Tas met 3 punten blijven in Schaijk. Volgende week een uitwedstrijd tegen het plaatselijke FC Uden uit Uden.