Das Funfde gesignaleerd bij 11-11-bal
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
De laatste tijd komen de uitnodigingen voor feesten, partijen, openingen, promotie-activiteiten en andere festiviteiten met vrachtwagens tegelijk binnen bij de coaches Kuijpers en Vos. Gevraagd wordt telkens of hun sterrenensamble aanwezig kan en wil zijn. Natuurlijk wordt er uit financieel oogpunt vaak toegehapt door de heren, echter zitten er ook mindere kanten aan het succes, want waar normaal gesproken alle 18+ dvd’s van Herr Kuijpers door de gleuf moeten vallen is nu geen plaats door alle aanwezige fysieke post. Natuurlijk is er een alternatief, downloaden. Maar ook op de overvolle Ipad stribbelt alles toch wat tegen, zo ook worden in deze moderne tijd uitnodigingen, promotiefilmpjes, etc., etc. digitaal gestuurd, waardoor de normale dagelijkse downloads bij Sir Vos met een pikant erotische tintje ietwat trager op zijn touchscreen verschijnen.
Even was er totale verwarring en kreeg d’n Steef nog twee rollertjes op doel te verwerken, maar vervolgens gingen de remmen weer los voor Viva L’Orange. En de gelijkmaker volgde dan ook direct, d’n Roba, zo fit als een hoentje na een heerlijke avond pappie-kind-kwaliteit-avondje te hebben gehad, niet te verwarren met een oppasavond, werd de diepte gezocht. Hij omzeilde zijn tegenstander, legde terug op d’n Tjub, die eveneens niet aanwezig was op 11-11 bal, met de uitleg gatver plastic bekers, doe mij maar een fles. Hij legde aan voor het schot, maar dit was voor de schijn, want langs hem stond de grote rooie die zo vrij als een vogeltje richting de achterlijn liep en vanaf een bijna kansloze positie de bal achter de verbaasde doelman schoot. De één tegen één werd dan tegelijk de ruststand.
Even was er totale verwarring en kreeg d’n Steef nog twee rollertjes op doel te verwerken, maar vervolgens gingen de remmen weer los voor Viva L’Orange. En de gelijkmaker volgde dan ook direct, d’n Roba, zo fit als een hoentje na een heerlijke avond pappie-kind-kwaliteit-avondje te hebben gehad, niet te verwarren met een oppasavond, werd de diepte gezocht. Hij omzeilde zijn tegenstander, legde terug op d’n Tjub, die eveneens niet aanwezig was op 11-11 bal, met de uitleg gatver plastic bekers, doe mij maar een fles. Hij legde aan voor het schot, maar dit was voor de schijn, want langs hem stond de grote rooie die zo vrij als een vogeltje richting de achterlijn liep en vanaf een bijna kansloze positie de bal achter de verbaasde doelman schoot. De één tegen één werd dan tegelijk de ruststand.