DAW 4 laat zich de kaas van het brood eten

Gebroederlijk en eensgezind stormden de hongerige wolven van DAW 4 afgelopen zondag op het ontbijt af. Koffie, broodjes, Filet Americain, gebakken eieren met spek… Het was weer eens uitstekend geregeld en zelfs Bas Martens (bekend van zijn vervelende eigenschap om op kosten van een ander lomp veel op zijn bord te gooien) kwam niets te kort.

Vooral aan kaas was geen gebrek. Een jolig grapje via de DAW 4 groepsapp zorgde ervoor dat doelman Dave persoonlijk een heuse blok kaas meenam naar het ontbijt. Een unicum en het beloofde dan ook een bijzondere dag te worden. Nadat we ook whatsapploze Mikeb het grapje uitgelegd hadden, konden we de kunstwei in. Voetbalveldmaarschalk Leo van Mun was extra vroeg opgestaan om het prachtige kunstgras nog een beetje bij te knippen en het resultaat mocht er zijn. DAW 4 mocht het seizoen in stijl afsluiten, op het vertrouwde blinkende kunstgrasveld.

Beoogd slachtoffer was deze zondag DESO 3, dat na de dames uit Maastricht ook de eer had om op ons fraaie sportpark kampioen te mogen worden. De Ossenaren kwamen al rap op voorsprong en het leek dan ook kaasje te worden voor de bezoekers. DAW zat echter niet bij de pakken neer en de bal werd goed rond gekaast. De strijd en passie vertoonde grote gelijkenissen met de heroïsche Maya’s en de Inkaas. Het publiek stond dan ook op de banken toen Petje van der Heijden zelfzuchtig een vrije trap in de korte hoek binnen prikte. Toen Sjoerd Wingens niet veel later vernietigend hard uithaalde en zo de 2-1 binnen knalde, waren de hoera’s, hoezee’s en eurekaas niet van de lucht. DAW stond op voorsprong en de stemming op het sportpark was bij vlagen nog beter dan op de WeeKaas van 1998 en 2010. Doelman Dave dacht vlak voor de rust hardop na over of hij zijn kaas in blokjes ging snijden, of dat hij toch beter de kaasschaaf kon gebruiken om er schijfjes van te maken. Tijdens dat gedachteproces glipte de bal van zijn handschoen. De rebound werd door reservekeeper Japie op miraculeuze wijze over de lat getikt, maar daar wilde Dave niet op wachten. Hij torpedeerde de spits van de bezoekers tegen de vlakte en dat leverde hen een pingel op. Dave had een week eerder nog een pingel gestopt en hij gebruikte opnieuw zijn Zuid-Venezolaanse regendans als lokaas. Hekaas trapte de penaltyspecialist van de uitploeg daar niet in: 2-2.

Bij de thee werd nog een heerlijk blokje kaas genuttigd en de tweede helft was er één om snel te vergeten. DAW 4 hobbelde als een stel verloren orkaas over het veld en de bezoekers profiteerden daar optimaal van. DAW was niet zuivel in de passing en dat brak ze geregeld op. DESO kwam op 2-3 en zoals dit seizoen wel vaker het geval was, leek de geest daarna uit de fles. In het vervolg van de wedstrijd leken de oranjenaren meer bezig met een potje Boter, kaas en eieren en DESO zou de eindstand nog verder opvoeren tot 2-5. Er werden nog wat lelijke woorden en ongepaste overtredingen uitgewisseld en toen besloot arbiter HeBo maar af te fluiten. De bezoekers waren kampioen en dat werd groots gevierd. De confetti ging door de lucht en de paprikachips, wokkels en hamkaas vlogen er achteraan. DAW 4 zat ondertussen al buiten in de schaduw van de kantine, om Slotdag 2013 in te luiden. Rasentertainer Djarek van den Hoogen kwam met Stef Stuntpiloot op de proppen en de stukken gesmolten kaas en gore lauwe shotjes vlogen over de tafel. Na een aantal uren van gezelligheid op het terras volgde in de kantine nog een kleine afterparty, maar daarna was het toch echt tijd om naar huis te gaan. De lucht van bier, zweet en tenenkaas zwierf door de kantine en de laatste druppels alcohol rolden uit de tap. Iedereen kreeg bij het verlaten van de kantine nog een boterham met pindakaas. Je had erbij moeten zijn om het te geloven.

Slotdag was dus weer erg geslaagd. Voor zover bekend is het meubilair dit keer heel gebleven.