DAW 4 on tour: Eindhoven!

De KNVB had in al haar wijsheid besloten dat het niet gepast zou zijn om onze roomse selectie tijdens de Paasdagen in actie te laten komen. Dat bood ons religieus ensemble natuurlijk de gelegenheid om de lijdensweg en het heengaan van onze Heer Jezus Christus in stijl te herinneren in het officieuze Mekka van het katholicisme: Eindhoven!

Voordat we koers zetten naar het epicentrum van Pasen vierend Nederland, verzamelden we in Casa Maximo Goleador, alias: het Huis van de Topscoorder. Daar werden de aanwezigen opgedeeld in vier fanatieke gospelkoren, waarna de ‘Nie schieten maar Pasen’ quiz kon beginnen. Met toepasselijke vragen over Witte Donderdag en The Passion kwam de sfeer er goed in en na een spannende nek-aan-nek race wisten de rookies van ‘Eindje Gramma’ de rest van het deelnemersveld knap achter zich te laten. Het gezwets en gezever barstte meteen los en dat was dan ook het signaal om maar snel in de taxi’s te stappen.

Eenmaal in Eindhoven aanbeland werden we door Tour Operator Van der Zanden begeleid naar café De Wildeman, maar niet voordat we door onze nestor verblijd werden met een mooie tegeltjeswijsheid: de grootte maakt niet uit, het gaat om de gevoeligheid! Toen de gemiddelde leeftijd in De Wildeman net wat te hoog bleek voor onze jeugdige selectie, vertrokken we richting café De Spijker. Daar werden we al blij opgewacht door de plaatselijke voorzitter van de Gay Bar, die zonder een woord te zeggen met veel belangstelling aandachtig het hele team in zich op nam. Gelukkig was Tim School niet te beroerd om het ijs te breken en zij maakten er samen een geweldige vijf minuten van.

Nadat dat hoofdstuk afgesloten was, sloegen we bijna stijl achterover van verbazing. De kroeg bleek bezeten door de vrouwelijke personificatie van de kruising tussen een trol, een heks, een kabouter en een bunzing. Om ‘haar’ boenkige schouders hingen de medailles van zeven gewonnen titels op de clubkampioenschappen van het selecte clubke ‘Mensen met een lelijk gezicht, ge hoort erbij’. Voor een paar beschonken aasgieren van DAW 4 maakte dat overigens niets uit, want het ademde en leek vrouwelijk en daarmee voldeed ‘het’ aan de minimumeisen. De Burgt en Rens ‘opeens niet meer geblesseerd’ van Hal richtten zich ondertussen op de aanwezige meiden van 11. Teon het niveau eenmaal tot ver onder de kelders van De Spijker gezakt besloten we maar om er een eind aan te breien. Met wisselend succes werd de weg naar het station afgelegd, waar onze taxichauffeurs ons weer netjes op stonden te wachten.

Op de terugweg wist meneer Van Hal niet meer of hij de trol van De Spijker nu wel of niet van zich af had geslagen en die gedachte maakte hem spontaan zo ziek als een konijn. De taxichauffeur moest daarom midden op de A50 vol in de ankers om Rens in de berm zijn gang te laten gaan en dat bleek niet voor niks. Ook de familie Van Leijsen had vanwege het gloednieuw gestorte beton al passende voorzorgsmaatregelen genomen. Zoonlief Lars kreeg de huissleutel niet mee en mocht de nacht op water en brood in het tuinhuis doorbrengen. Ook die maatregel bleek achteraf niet onverstandig.

Al met al een veelbewogen en geslaagde avond en Das Vierte is klaar om de eindsprint in de competitie in te zetten. De ploeg wacht nog vier finales (cliché..) en daarna weten we of we ook volgend seizoen weer in dezelfde klasse uit mogen komen.