• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Na een vermoeiende wedstrijd in Udi, niet te verwarren met het “grote” Udi, zoals menig speler van Udi / Beter Bed 6 zich denkt te kunnen manifesteren op het veld van de lokale veld werden ze desondanks toch via de KNVB uitgenodig op de velden van sportpark d’n Heuvel.



Enfin, het was dus een uur vroeger als een aantal pannenkoeken van DAW 5 had verwacht, ondanks de klok was verzet in geheel Nederland was net in diverse huishoudens schijnbaar niet doorgedrongen. Toch ging de wedstrijd door, want zonder Bas “mijn meid is jarig” Martens en Jeroen “personeelsfeest” van Leijsen werd de wedstrijd toch maar aangevangen. Onder het moto een slechte yell valt in het niets van een slechte smoes, kan een scheidsrechter natuurlijk niet worden overtuigd om de aanvang van de game te vertragen. Desondanks het persoonlijk falen van een enkeling werd de nummer 2, de kanshebber op de titel lichtjes uitgedaagd door de defensie van de oranjehemden. Onder leiding van captain Ron “Gerbert Vos wordt opa” vd Heijden, werden de spitsen van de tricolores lichtjes ontvlambaar. De irritatie van de rood-wit-blauwen was vanaf het fluitsignaal door de keurig fluitende leidsman J. Van Son. Zoals schijnbaar een lid van Udi / Beter Bed 6 zich hoort te gedragen werden alle onzinnige opmerkingen, provocaties, etc. richting de leidsman, richting de assistent scheidsrechter, richting de spelers van de Schaijkse spelers en eveneens richting de leiding van de gastheren verzonden. Waar de oranjehemden zich in Uden lieten inpakken door de praatjes was het in Schaijk een totaal ander verhaal.
De wedstrijd werd gestart en de tricolores (Tutter; dat zijn spelers met in ieder geval meer kleuren in het tenue als alleen het oranje van DAW) zetten vol druk op de Schaijkse defensie. Maar de pezige mannen van d’n Heuvel zetten geen stap opzij voor de zeurende peuters. Nadat de storm was gaan liggen en veldmaarschalk Kuijpers stuurde zijn troepen richting het vijandelijke doel. De gasten leken niet bepaald onder de indruk, maar het Zimmermanntelegram werd verzonden. De broekies begrepen er natuurlijk niets van, maar dit is het moment dat de mannen van de mennekes worden onderscheiden. Dit was dus zo’n wedstrijd dat op bepaalde momenten beslissend is niet enkel voor deze wedstrijd maar eveneens voor het verloop van de verdere competitie voor beide elftallen. Kortom de opbouw van achteruit werd door de al meerdere malen misbruikte doelman ‘de beer van d’n Heuvel, de angel onder de lat, de gnoe langs de paal, de twee vuisten vooruit’ Van Summeren, helaas zonder zijn getrouwe supporters. Wat missen we die toch al verschillende wedstrijden. Helaas hebben pa en ma Van Summeren geen tijd meer om de sublieme acties van de zoon maar meer van de linie ervoor.. te zien.
Even terug naar de wedstrijd, de eerste minuten kunnen worden overgeslagen want er gebeurde werkelijk niets noemenswaardig, totdat de Schaijkse doelman de captain aanspeelde. Deze aanvoerder die vandaag vocaal zeer aanwezig, maar tussen het commentaar geven op de tegenstander zag hij tijd om de R. ‘de blonde engel’ van Nistelrooij die zich infiltreerde op het middenveld en zichzelf vrijspeelde. Naast hem verscheen de ingezakte spits en eveneens gastspeler K. ‘ik spuug al mijn bier uit door de kantine’ Vissers. Deze creatieveling werd aangespeeld en zocht M. ‘El Flaco’ Smits die langs de lijn dwingend aanwezig was. Hij zag de doorgelopen verdediger Van Nistelrooij, oftewel ‘mr. Duracell’ opduiken achter de laatste Udense verdediger. De bal leek over het koppeltje te gaan vallen, maar in een uiterste poging zweefde de blonde Socrates naar de bal. Met de linkerarm leek hij zich af te zetten van zijn naaste belager, maar de leidsman keurde dit lichte vergrijp goed, zijn benen zweefde ruim twee meter boven de grond richting het leder. Vanaf de zuid-tribune werd al watertandend gekeken naar de sublieme actie, de fanatieke aanhang in vak 2-0 stond in blote pens op de banken, want de knoest stampte de bal strak in de bovenhoek waarbij de doelman vertwijfeld om zich heen bleef kijken. Uit een interview bleek dat het geheime recept een goed Japans diner was, dus wil je ook een keer een doelpuntje scoren is Tanuki in Oss het juiste adres voor een beste voorbereiding. Dat bleek enkele minuten later wel toen wederom een lid van MafMarMoi het elftal bij de hand nam. Na enkele scherpe duels die door mochten van de leidsman was het R. “El Jardinero” Vos die aan het eind stond van de aanval met een simpel intikkertje via de scheenbeschermer. Zoals al eerder de afgelopen jaren lieten de jongens van MafMarMoi zien dat ze hun team mee konden nemen op sleeptouw. Het werd een hels karwei, maar de overwinning werd over de streep getrokken. Kortom voetballend niet altijd even mooi, maar na een overwinning en een wonderschoon doelpunt is er weinig reden tot klagen.

Doelpunten:
1-0 MafMarMoi
2-0 MafMarMoi

Assist:
1-0 MafMarMoi
2-0 Nvt, eigen actie
Tagged under Senioren