Weer ruime uitnederlaag voor Das Vierte: 5-1

Na het knappe gelijkspel van vorige week wachtte deze week opnieuw een tegenstander waartegen DAW 4 vol aan de bak zou moeten: Odiliapeel 2. De heenweg verliep via talloze toeristische attracties en was daarmee even wonderlijk als inefficiënt, maar bij het luiden van de gong waren toch alle spelers – en de tenues – in de Peel gearriveerd.

DAW 4 was zich bewust van de noodzaak om de komende weken nog wat punten te vergaren en begon fel aan de wedstrijd. De spartelende groen-witten werden hevig onder druk gezet en na ongeveer twee minuten werd de ban al gebroken. Een afvallende bal viel voor de linker van mister Bookmaker, die eerst het doelpunt vierde en daarna pas beheerst afdrukte: 0-1! DAW 4 kreeg vleugels en de gastheren wisten het eerste kwartier niet waar zij het moesten zoeken op de zompige ondergrond. Vlak na de 0-1 had Tim Vissengroep al de kans om er 0-2 van te maken, waarmee we de wankelende Pelers al vroeg in de wedstrijd definitief ten val hadden kunnen brengen. Ook Rik ‘Ovum Novum is my way of life’ van Summeren kreeg nog een kansje om het net te laten bollen, maar kon helaas niet goed afdrukken.

Daarna ging het helaas rap bergafwaarts met de totaalvoetballers van Das Vierte. Lim van der Tinden had woensdag een vuiltje uit zijn oog laten halen, maar kennelijk had de dokter daarbij per ongeluk ook allebei zijn pupillen verwijderd. Hierdoor maaide Lim na ongeveer een kwartier spelen bijna volledig langs de bal, waarna Odiliapeel de vrije doortocht had naar doelman Tom van Casteren. De goalie werd eenvoudig omspeeld en daarmee was de Ausgleich een feit: 1-1. Niet veel later toonde het centrum van DAW 4 zich opnieuw van zijn meest Sinterklaasachtige kant, toen een beperkt getalenteerde speler van de Peel zomaar zes spelers voorbij mocht wandelen, om daarna de 2-1 te scoren. Tot overmaat van ramp verneukte Das Vierte vervolgens ook nog eenvoudig balbezit achterin, waarna de gastheren ook nog eens de 3-1 cadeau kregen. DAW 4 werd zelfs nog gematst door de autoritair aangelegde scheidsrechter van dienst, toen Tom van Casteren de bal niet veel later vanaf ongeveer 44 centimeter achter de lijn terug het veld in kegelde. Een ‘no goal’ beslissing waarvan IJzeren Rinus spontaan de slappe lach gekregen zou hebben.

De laatste tien minuten voor de thee herpakte DAW 4 zich weer een beetje en het kreeg zowaar een loei van een kans op de 3-2. Na een gevaarlijk hoog been tegenover Admiraal ‘schwalbefantoom’ Van der Zanden besloot de scheidsrechter om ons een indirecte vrije trap toe te kennen, op vijf meter van het vijandelijk doel. Helaas is Torschutzer Japie beter in het benutten van moeilijke kansen en bleef de stand 3-1.

Wie iemand een cadeautje geeft, kan op den duur een cadeautje terug verwachten. Dat bleek toen een verdediger van Odiliapeel pal voor rust met de knie zijn eigen keeper passeerde. Helaas lag de lat hinderlijk in de weg, waardoor we met een teleurstellende 3-1 tussenstand de catacomben in gingen.

In het tweede bedrijf probeerde DAW 4 om er toch nog een resultaat uit te slepen, maar helaas waren de Peelse Goden ons niet goed gezind. Zo raakte Lim van der Tinden met een afstandschot de lat en was Admiraal Van der Zanden met een bal op de paal nog dichter bij een treffer. Na ruim een kwartier in de tweede helft viel definitief het doek. Odiliapeel kon de bal vanaf rechts voor de goal brengen en omdat Luuk ‘zievertes’ Willems het belangrijker vond om slap te zieveren dan om kort te dekken, kon de 4-1 ongehinderd bij de eerste paal worden binnengeschoten.

Daarna was de wedstrijd definitief gelopen en dat gaf Lucky Luuk de kans om zijn bijnaam eer aan te doen. Kermend als een gecastreerde Jolly Jumper stortte hij ter aarde en hij schreeuwde tegelijkertijd de hele regio tussen Venlo en Utrecht uit hun bed. In eerste instantie leek het erop dat Luuk nooit meer een stap op het voetbalveld zou zetten, maar die hoop bleek ijdel. Hij had het namelijk gemunt op de vrouwelijke verzorgster van de Peel, die hem met alle liefde en plezier op allerlei plekken kwam kietelen. Nadat ze uitgekieteld was besloot Luuk om het veld maar te verlaten, om zo nog iets van zijn geloofwaardigheid te behouden. Het spelniveau van DAW 4 kreeg daarmee even een boost, maar dat mocht het resultaat niet meer baten. Sterker nog, vlak voor tijd kreeg Das Vierte ook nog de 5-1 om de oren.

Na de zoveelste ruime uitnederlaag keerde Das Vierte noodgedwongen puntloos terug naar Schaijk. Daar werd het vertoonde spel nog even grondig geanalyseerd, onder het genot van een pilsje en een broodje Unox met mayonaise en tomatensaus. Het bleef nog lang onrustig aan de Bossestraat.