• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Mocht Eerste Paasdag dit jaar één dag eerder gevallen zijn, dan zouden alle paaseieren van Broer Konijn spontaan gesmolten zijn. De zon vierde afgelopen zaterdag namelijk hoogtijdagen. Met temperaturen ver boven de 11 graden lagen de stralende grasmatten in de regio er uitnodigend uit. Helaas mocht Das Vierte aantreden op de korrelloze, plat gelopen en dempingloze kunstgrasmat van DAW. Vijand van dienst was naaste belager Margriet 3.

In een voorzichtige openingsfase had DAW iets meer balbezit dan de bezoekers, maar de eerste loei van een kans was voor de uitploeg. Een geelzwarte buitenspeler mocht van dichtbij op goal rossen, maar hij slaagde erin om de 400% kans om te zetten in een aanslag op de zojuist hoog in de vangnetten opgedoken klepslagzwaluw. Die ontsprong gelukkig de dans. Men zou verwachten dat het ontembare Das Vierte hierdoor wakker geschud zou zijn, maar dat strookte niet met het spelbeeld. Na een niets ontziende sliding van Mister Bookmaker in de eigen 16 leek een volgende kans van Margriet onschadelijk gemaakt, maar daar dacht goalie Janssen anders over. Met capriolen waar Loekie de Leeuw en Clown Bassie niet van terug gehad zouden hebben liet hij de bal uit zijn door een Zamboni geprepareerde handschoenen glippen en daarvan werd dankbaar geprofiteerd: 0-1. Ondanks de hoopgevende tussenstand waren de bezoekers de eerste twintig minuten druk in de weer met monologen, dialogen en triologen met de vastberaden arbiter van dienst. De Collina van de Lage Landen was niet onder de indruk en liet zich de scheidsrechterlijke kaas niet van het brood eten. Na ruim een half uur ontwikkelden de discussies zich tot een ware aflevering van de Vijf Uur Show. Daarvan wist Das Vierte dankbaar te profiteren. Een listige corner van de Grote JVL werd bij de eerste corner binnen geknikt door Mister Bookmaker. Als ware hij een kruising tussen Bep Bakhuis (google maar even), Oliver Bierhoff en Erik van den Heuvel leek hij eindeloos door de lucht te zweven, voordat hij het witte leder bij de eerste paal stijlvol tegen de touwen kopte: 1-1! Nog voor de thee wist Das Vierte het tij definitief te keren. Uit een afgeslagen voorzet van de Helm van D’n Heuvel reageerde Robin ‘selectieve pijntjes’ van den Heuvel het meest alert en hij haalde vernietigend uit: 2-1! Half Time.

Na een enerverende tête-à-tête tussen de flamboyante leidsman en de voorhoede van de geelzwarten startten de bezoekers licht ontvlambaar aan het tweede bedrijf. Ook de grensjager van de uitploeg trok zijn trukendoos volledig open en kwam op de proppen met het meest ongeloofwaardige vlagsignaal sinds het fenomeen ‘grensrechter’ in het voetbal geïntroduceerd werd. Daar trapte de arbiter terecht niet in, waarna Roadrunner Geurts chefkok en topschutter Jans in stelling kon brengen: 3-1! Niet gek veel later gooiden de Totaalvoetballers het duel definitief in het slot. Een ontketende JVL stormde zo ongeveer vanaf de middellijn op het vijandelijke doel af, wist zijn zwaar versleten schoen onderweg nog net in bedwang te houden en schoof de bal daarna langs de zwaar geschokte doelman: 4-1! Volgens de roddels in de wandelgangen was dit de eerste veldgoal van de Grote JVL, sinds seizoen 1997/1998. Man of the Match JVL bracht met zijn goal en assist op deze zaterdag een heuse open sollicitatie uit naar een plek in het Zaterdagteam, maar zij bedankten dankbaar doch erg nadrukkelijk voor die eer. Het slotakkoord van dit duel bracht iedere stoere pauw in de omgeving van de Zandstraat en Bossestraat in diepe verlegenheid: zo’n kabaal hadden zij nog niet eerder kunnen produceren! Oorzaak: Robin ‘Bambino Theatrico’ van den Heuvel ging als een stervende zwaan naar de vlakte, nadat hij door zijn tegenstander afgezaagd werd. Met een kleine en botte figuurzaag wel te verstaan. Zijn vernietigende klaagzang richting de scheidsrechter (“Geen enkele intentie, een aanslag, wat een schande!”) leidde echter niet tot een gele kaart voor zijn tegenstander.

Afterparty in Eindhoven
Deze ruime en eclatante zege op concurrent Margriet was de opmaat naar een bruisende stapavond in Eindhoven. Nadat we in de kantine al even voorgeborreld hadden en in Huize Van den Burgt een del bier en een bult friet naar binnen hadden gewerkt, stond voor Das Vierte een heuse spelersbus op de stoep. Die bracht de Verheerlijkers Van het Voetbal naar de Lichtstad, waar de ploeg door de lokale oberessen tot diep in de nacht bezig gehouden werd.

Waar Van Summeren normaal gesproken als een echte student dik te laat komt, was hij er nu als de kippen bij om de lokale vrouwenstand in onveiligheid te brengen. Ook Rick ‘Born to be Womanizer’ Van de Burgt kwam her en der wat bekenden tegen, maar tot indrukwekkende successen leidde dit allemaal niet. Nadat de heren Jans, Van Summeren en Lars ‘schuttingdriver’ van Leijsen besloten om na het verzetten van de klok in een hoek van de kroeg te gaan pitten, vonden we het welletjes. Moe maar voldaan sleepten we ons weer de touringcar in, waarna in Huis Van de Burgt nog een korte after-afterparty volgde. De zondag had erg weinig om het lijf...
Tagged under Senioren