• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Het waren onwennige en onwerkelijke maanden op Sportpark D’n Heuvel, bij afwezigheid van het zo vermaarde tikkie-takkie voetbal van Das Vierte. Gelukkig kwam daar afgelopen zondag een einde aan, toen de smaakmakers van DAW 4 hun kicksen weer uit het vet mochten trekken voor de eerste wedstrijdminuten van het seizoen. Op het programma stond een vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen het reservevlaggenschip van het idyllisch kerkdorp Hernen: UHC 2.

Met een op een ontelbaar aantal plaatsen gewijzigd elftal, was het in de beginfase even zoeken voor onze Selecao. Er werd veel slordig balverlies geleden en her en der liepen wat ex-vakantiegangers al na drie minuten naar de broodnodige adem te happen. Ook de tegenstander bakte er gelukkig niet bijzonder veel van en voor zover de bezoekers er toch een keer doorheen kwamen, stuitten zij op de goed keepende Koen Jansen. Zowat de eerste gevaarlijke uitbraak van onze Wonderploeg bracht de vijandelijke doelman al direct in grote verlegenheid. Die doelman kon niets doen dan illegaal aan de noodrem trekken, maar omdat de goed gemutste arbiter Van Maasdijk zich in al zijn barmhartigheid over zijn hart streek, kwam hij goed weg met slechts een corrigerende reprimande.

Dat mocht de Hernenaren niet baten, want even later nam Das Vierte alsnog het heft in handen. Een vrije trap van Bak-en-Brader Japie Jans werd slecht verwerkt door de keeper van UHC, waarna debutant Niels Albers zo alert was om in de rebound te profiteren: 1-0! Die voorsprong kon even later worden verdubbeld door Rick van den Burgt, die het begrip ‘voorstopper’ deze zondag een heel andere betekenis gaf. Hij dook overal op waar je hem als voorstopper niet zou verwachten en dat leverde hem uit een vrije trap een grote kopkans op. Helaas kopte hij de bal net voorbij de zesde paal langs doel. Vlak voor de thee was Mister Burgt weer eens nergens te bekennen om zijn verdedigende taken serieus te nemen, zodat Lim van der Tinden de honneurs waar moest nemen. Die dacht op zijn beurt ook een doorgebroken speler uit te schakelen, maar kwam daarvoor de noodzakelijke snelheid, motivatie en spelinzicht te kort. Gelukkig bleef doelman Jansen koelbloedig en als een ware Joyce Sombroek kwam hij in het 1 op 1 duel als glorieuze winnaar uit de strijd. Halbzeit.

Waar de bezoekers in het eerste bedrijf nog de nodige kansen creëerden – om daar vervolgens vrij matig mee om te springen – had doelman Jansen in de tweede helft aanzienlijk minder werk om handen. Dat bracht hem op het wonderlijke idee om zijn eigen werk te creëren. Bij een terugspeelbal nam hij net wat teveel tijd, wat tot een nieuwe opgelegde kans voor de uitploeg leidde. Ook deze keer liet doelman Jansen zich niet gek maken en hij herstelde zijn eigen fout vakkundig. De tweede helft had voor de neutrale bezoeker de amusementsfactor van een negentiende herhaling van NOS Testbeeld. Beide ploegen gingen slordig met de mogelijkheden om en veel opgelegde kansen werden niet gecreëerd. Met nog ongeveer een kwartier op de klok gooide Das Vierte de wedstrijd in het slot. Uit een corner van Mister Bookmaker kon de revaliderende Bas Martens dichtbij het doel kinderlijk eenvoudig en volledig ongehinderd tegen de bal aan lopen en daarmee was de keeper kansloos: 2-0.

In het vervolg van de wedstrijd gebeurde er weinig meer en na 90 minuten en een beetje floot leidsman Van Maasdijk voor het einde van de wedstrijd. Een sensationele seizoensopening voor DAW 4, dat niet alleen begint met een overwinning op een selectie-elftal, maar dat tegelijk ook voor het eerst sinds het uitvinden van de kleurentelevisie weer eens de Heilige Nul gehouden heeft. Janssen vs Jansen: wie had gedacht dat een s-je minder zo’n verschil kan maken..?

Tagged under Senioren