• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Na een klein half uur rijden vanuit Schaijk dreigden de ongekroonde vedetten van Das Vierten afgelopen zondagochtend met hun paarden en wagens van de Aarde af te knikkeren. De langgerekte polders hielden maar niet op en alles wees erop dat we het Einde der Wereld naderden. Gelukkig was ons vertrouwen in Galileo Galilei ongeëvenaard groot, zodat we er toch in slaagden om onze eindbestemming te bereiken: Lith. Aldaar ontmoetten we het tweede elftal van zowel Norbert als Litta voor een volgende wedstrijd in de DasVierte verhalenreeks ‘Nu Of Nooit’.

Het affiche van deze wedstrijd hing ergens in de kelders van de Vierde Reserveklasse aangeplakt en als hekkensluiter wist Das Vierte dus wat het te doen stond: winnen. De Oranje-Blauwen kwamen dan ook gemotiveerd uit de startblokken. Het dichtst bij een doelpunt was Jeroen ‘Rosheuvel’ van Leijsen, maar op zijn inzet van dichtbij redde de Lithse (of Macherse) goalie knap. Ook The Menace kreeg een aardige kans, maar ook zijn schot met links in de korte hoek kwam niet voorbij de sluitpost van NLC. Daarna zakte het spel van Das Vierte ver weg, als ware het een volgeladen vrachtwagen wortelen van de Jokergouw over een dun laagje ijs na een nacht met twee graden vorst. Het werd rommelig en de tegenstander werd een aantal keren prima in het zadel geholpen. Nadat onze Selecao al eens goed weg gekomen was, ging het toch mis. Hoewel de onberispelijke vlag van Leijs van Larsen nog omhoog ging, liet de lokale en voor de gelegenheid verklede barman gewoon doorvoetballen. Daarvan profiteerden de gastheren dankbaar: 1-0. Onder het ‘genot’ van een zuur onderbuikgevoel en een halflauw brouwsel waarvan nog steeds onduidelijk is of het ranja, thee of een haffel rommel uit de plaatselijke Schelde was, grijnsden we onszelf door de rust heen.

In de tweede helft wilde een deel van Das Vierte er nog het beste van maken, maar die moraal verdween als een leeglopende ballon na een onthutsende tweede goal van Lith. De anders zo degelijke en betrouwbare Frietbakker van de Hoevestraat maakte er een potje met vet van door Tokyo-Teun veel te slap in te spelen. De bal werd kinderlijk makkelijk onderschept door de rood-zwarte vijand en na een simpel balletje breed stond het 2-0. Als klap op de vuurpijl kreeg Turbo-Theo even later ook nog eens een gele kaart te zien. Dat bleek het Ei van Columbus – die als vroeg geboren soulmate van Das Vierte minstens een jaar of acht geleden al op de theorieën van Galilei vertrouwde – want in ondertal creëerde het Oranjeblauwe Legioen zowaar de beste kans van de wedstrijd. The Menace gebruikte zijn suikerbeen voor de tweede keer deze wedstrijd en dit keer om een voorzet te geven. Die belandde perfect in de loop van een instormende Derksenator, maar die stuitte van dichtbij op de Lithse Poortwachter. Dat klopte het laatste beetje strijdbaarheid uit de ploeg.

Niet lang daarna werd het ook nog 3-0 en de manier waarop kwam hoog binnen op de Eeuwige Guiness Book of Records ranglijst van ‘Meest Lachwekkende Tegengoals’. Mitchel ‘geen Reekvelden maar’ Heesakkers liet merken dat hij zijn Osse roots nog niet vergeten is. Met gevoel voor de dadendrang binnen de kleinere kernen in zijn eigen gemeente sponsorde hij in samenwerking met Jaan Danssen een derde goal aan de thuisploeg. ‘Geen Reekvelden maar Heesakkers’ besloot de bal zo’n twaalf minuten af te schermen van zijn belager in de hoop dat de ogenschijnlijk niet overdreven gedreven Frietbakker hem op zou rapen. Die besloot helaas om hem in plaats daarvan vol tegen Reekvelden aan te rossen, waarna een aanvaller van NLC bulderend, gierend en bijna huilend van de lach de bal binnen tikte. In het vervolg van de wedstrijd waren de beleving en het geloof binnen de Schaijkse gelederen niet groot genoeg om nog een punt uit het vuur te kunnen slepen. Ook na de 3-1 van Leijs van Larsen – die met een fraaie zwabberbal van grote afstand het net vond – leek er weinig animo om er nog wat van te maken. In combinatie met de sloomste verzorger sinds het ontstaan van de voetbalsport (die het tot in detail beheerste om zijn benen links-rechts-links te hossen zonder vooruit te komen) en een thuisfluiter die het ondanks dit tijdtrekken en veertien doorgevoerde wissels tijd bij te tellen, bleef het bij 3-1.

Gelukkig was 80% van de Selecao zo’n 49 seconden na de wedstrijd alweer met hele andere zaken bezig.

Tagged under Senioren