• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Never change a winning team gaat niet op voor Das Zehnte, waar de samenstelling van de ploeg nog vaker verandert dan de stemming in een touringcar vol vrouwen in de overgang. Ook dit keer was het raak: voetbaloorlogsveteraan Erik ‘Ravanelli’ van den Heuvel kreeg tijd om thuis de heg te knippen, terwijl de (bijna) even onnavolgbare Yorick ‘niet woudvrouw maar’ Bosman in deze uitwedstrijd tegen FC De Rakt 4 zijn rentree maakte.

In Huize Merk vond men het nodig om voor de tweede keer dit jaar de Wintertijd in te laten gaan, maar iets later dan gepland vertrok onze voltallige selecao toch richting Uden. Aldaar werden we vorstelijk onthaald: de trotse lijstaanvoerder had namelijk de eer zich in een veredelde kartonnen doos om te mogen kleden. Dat bracht onze spatjesrijke vedetten compleet van de wap en dat was het eerste half uur goed te merken. Das Zehnte oogde laks, leed veel balverlies en speelde elkaar de ballen in met het tempo van een slowmotion van het NK wadlopen voor geblesseerde schildpadden. De Rakt wist al vroeg in de wedstrijd het aluminium – of wat daar nog van over was – te raken. Daar zette Das Zehnte via Nicky van ‘Son zonder Breugel’ alleen een fraai afstandsschot tegenover.

Uit een spaarzame Schaijkse corner werd het dan toch 1-0: voor De Rakt wel te verstaan. De oranjeblauwe corner leidde een Udense counter in en omdat terugverdedigen en verdedigend ingrijpen even niet op de kaart van Francois Boulanger stonden kon de thuisploeg profiteren: 1-0. Na een kleine 20 minuten leek het ook nog 2-0 te worden, maar onze keepende spelersmakelaar was alert en kwam ‘rap’ zijn hok uit. Dat gaf Das Zehnte moed en de Hommel was met een volley direct dicht bij de Ausgleich. Toch zou het gefrot en gepruts weer rap de kop opsteken. Ook Full Back Van Son zonder Breugel leverde de nodige ballen in en toen was Boks van Hanstel het beu: hij besloot daarom een tegenstander te bedreigen. De ME hoefde er nog net niet aan te pas te komen. Nadat De Rakt ook nog een open kopkans om zeep geholpen had, waren alle ogen gericht op een prachtig partijtje walruskoppen en zijlijn-struikelen van Yorick Bosman (of Schriks). Daardoor hevig afgeleid gaf de thuisploeg bulderend van de slappe lach een vrije trap weg op een gevaarlijke plek net buiten de zestien. Met zijn tweede goede balcontact van de wedstrijd wist Sonny van Nick het witte leder snoeihard boven de kleine goalie tegen de touwen te rossen: 1-1! Een enigszins gelukkige Halbzeitscore, maar geen neushoorn die daar om tuiniert.

In de categorie ‘Return of the Legends’ was het tijd voor Episode 2: Teun van Maasdijk! Na 34 jaar blessureleed slingerde hij meteen geroutineerd een corner voor de pot, die vakkundig op het fijngeschoren kupke van onze Boks van Hanstel terecht kwam: 1-2! Waar een echte TVM’er strak staat van de EPO en moeiteloos onafgebroken 200 kilometer bergop kan fietsen – en daarbij ook nog de Vallende Torenzwaluw voor kan blijven – zo anders is dat bij een TvM. Na zijn assist hield hij het namelijk noodgedwongen meteen weer voor gezien, maar het waren zes fantastische minuten. Das Zehnte had inmiddels de smaak te pakken en op goed aangeven van de Hommel wist onze Peer bij de tweede paal binnen te knikken: 1-3! Ook beroepsassistengever Hommel bleef in the flow en slingerde de bal opnieuw gevaarlijk voor de Udense pot. De miniballenpakker van de thuisploeg twijfelde en dat gaf ons politiek strijKeijzer de kans om het duel te beslissen: 1-4! Nadat de scheids eerder al met een rare move de VAR probeerde in te schakelen, had hij hem halverwege de tweede helft niet nodig om een onterechte gele kaart uit te delen aan vrijetrapkoning Van Son zonder Breugel. Dat drukte het humeur van onze Mannschaft en uitgerekend onze Herindeler kreeg het aan de stok met zijn medeMaashorstbewoners. ‘Gullie wilt zelf naar Uje!!’ was het onverbiddelijke commentaar vanaf de weer zeer goed gevulde publieke tribunes.

In de slotfase wist Das Zehnte nog tweemaal het net te vinden. Het assistenvat van de Hommel was nog niet leeg en als een (enigszins log) slangenmens wurmde hij zich langs zijn verdediger om onze Peer zijn tweede van het duel te laten maken: 1-5! Vlak voor tijd hoopte onze scharrelende Soesjeschef na een fraaie actie nog een pingel op te strijken, maar daar wilde de man in het zwart niet aan. Helaas voor de arbiter had hij in het belang van de thuisploeg beter wél kunnen fluiten, want in de rebound tekende Mister Wintertijd voor het slotakkoord: 1-6!

Drie welkome punten voor Das Zehnte en de honderd munten van de Eerste Periode lonken zoals zij nog nooit gelonkt hebben.

Tagged under Senioren