• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Na weer een flinke coronabreak, mochten de getalenteerde en ambitieuze vedetten van Das Elfte deze week weer voor het echie de wei in. Onder druk van een ingezonden brief van onze politieke aas, stond premier Rutte het zelfs toe dat onze trouwe supportersschare daarbij aanwezig was. Omdat die schare op dat moment nog niet kon beseffen wat zou volgen, was die ook trouw weer present.

Das Elfte liet niks aan het toeval over en had vorige week zondag direct een heuse oefencampagne belegd. Generaal De Vent had flink huis gehouden en de vingers op alle pijnlijke plekken gelegd en het kon dan ook niet anders, of er zou deze ochtend een vlijmscherpe ploeg uit de startblokken schieten. Helaas, het kon tóch anders. Met Kevin de Lus als boegbeeld van onze wanprestatie, stoken de Heeschenaren keer op keer als een warm mes door de boter. Als ware het een wonder, stond het dankzij de lenige panterreflexen van onze goalie bij het Halbzeitsignaal nog ‘maar’ 0-4.

Geïnspireerd door zijn toegesnelde echtgenote met kroost, begon Mister Bookmaker vlammend aan het tweede bedrijf. Met zijn O-benen waar je in het circus grof voor betaald zou worden, liet hij in de eerste halve minuut na de theepauze een bal tergend langzaam door zijn benen glippen. Ondanks alle ‘het-kan-nog’s en ‘nu wij’s in de rust, was het spelbeeld in de tweede helft nog bedroevender dan in de eerste helft. De blauwwithemden hadden de tijd van hun leven en combineerde er lustig op los. Ze voelden zelfs de vrijheid om hun keeper te wisselen en daar een jeugdspeler met een lengte van 1,31 meter voor in de plaats te zetten. Ondanks een half kopballetje van ons ingevallen breekkeijzer na een potje fierljepstokklimmen en dankzij opgefokte standjes zoals d’n Peer en Willem de Caviahamsteraar, hield die dwerg ook nog eens de 0. Nadat leidsman Appelhof uit medelijden al na 89 minuten en 58 seconden affloot, stond de geschokte teller voor onze gasten daarentegen op een slordige 11 uitdoelpunten.

Tijdens de derde helft liet De Lus zien waar hij wél goed in is: bier halen. Ook onze Storingsdienst van Waarde (inmiddels al negenvoudig Man of the Match) zeverde er een bult op los. Ook VVV - Dordrecht ’90 en de finale van de Australian Open waren entertainment van een andere planeet. Dat deed ons uiteindelijk een tegengoaltje of zeven vergeten, zodat de schade al met al nog te overzien was.

Op naar volgende week, waar ons in de klei van Maren-Kessel misschien wel één van de laatste haalbare kaarten van dit seizoen te wachten staat. Komt dat allen zien. Als je durft.