• Gepubliceerd in Voetbalnieuws
De wedstrijden tegen UDI'19 zijn altijd wedstrijden op zich. Het kanaltijd alle kanten uit, zeker als we tegen onszelf gaan voetballen.Afgelopen zaterdag wachtte ons een enigszins tegenvallend UDI, omdatzij niet echt een vuist konden maken tegen onze fanatieke spel. Hoewel de eerste helft wat traag op gang kwam, was al wel snelduidelijk dat DAW met minder dan een overwinning geen genoegen zou nemen.

Na zo'n klein kwartiertje was het Victor die de ban brak met eenknappe tegendraadse kopbal na een voorbeeldige voorzet vanaf delinkerkant. De 1-0 stond op het bord en er kon aan het doelsaldo gewerkt worden. Dat lukt de eerste helft ook behoorlijk, want nadat Dorus met eenmooie lob voor de 2-0 had gezorgd was het wederom Victor die met hethoofd scoorde en de 3-0 aantekende. UDI kroop iets uit zijn schulp enna wat misverstanden in onze verdediging was het Antwan, die met eengoede been-aktie redding bracht. Het werd langzamerhand wat rommeligeren de 3-0 leek de ruststand te gaan worden. Maar een vrije trap aan derand van de 16-meter bracht uitkomst. Michiel nam plaats achter de balen schoot met links de bal hard in de rechter-boven-hoek. Met die 4-0gingen we rusten.

In de rust wat omzettingen om iedereen aan spelen toe te laten komen,en enkelen van ons hadden nog andere verplichtingen elders.De tweede helft begon wederom wat aarzelend, maar nadat we onze draaiweer hadden gevonden kwam de 'swung' terug in ons spel.UDI kwam bijna niet meer over de middenlijn en speelde enkele kerenmet vuur via het stevige ingrijpen door enkele verdedigers.Wim kreeg een enorme kans maar kwam een teenlengte tekort om tescoren, maar dit werd later goedgemaakt door Dorus die snoeihard doorhet midden binnenschoot.

De 5-0 was een feit en na de 6-0 van Michiel leek de wedstrijd uit tegaan als een nachtkaars. Toch maakte we nog de 7-0, maar we leken welin slaap gesust door de tegenstander want een onschuldig ogendecounter van UDI werd totaal over het hoofd gezien door zowelmiddenveld als verdediging. Dus tegen de tijd dat we probeerden in tegrijpen vloog de bal via een uitgestoken been langs de kanslozeArthur: 7-1. Het eindsignaal ging bijna teniet in het gemor van de UDI-spelers die vonden dat we "te hard schoten" en "te fanatiek" waren.Zonder ons daar nou teveel drukte over te maken gingen we verder totde orde van de dag, en dat betekende een lekkere koele toeter in de kantine.

Volgende week Gemert uit.

Tot dan!!
Tagged under Senioren