Een nieuwe reeks van 10 voor DAW2?
- Geschreven door Martijn de Graauw
- Gepubliceerd in Voetbalnieuws
Op een mooie tweede paasdag waren de jongens van ’t tweede te gast in het diep in Limburg gelegen Bergen. Vlakbij de Duitse grens, kort gelegen bij de rivier de Maas met daarbij een prachtig pontje lag het sportcomplex van de plaatselijke FC. De voetbalclub, genoemd ‘De Montagnards’, spelend op de Venhorst met een kantine op ‘een heuvel’ en goed te bespelen hoofdveld was het decor voor wederom een ‘finale’.
De wedstrijd leek te slap worden begonnen door de oranjehemden, dit leidde dan ook tot de eerste mogelijkheid van de Montagnards. Deze werd deskundig door de verdediging van ’t tweede weggewerkt en enkele minuten later werd de slag gewonnen op het middenveld met voornamelijk Wilmar en Geert in de hoofdrol wat zijn vasthielden tot het laatste fluitsignaal. Het fysiek sterke thuisspelende team werd overbluft door de oranjehemden en kwamen er nog maar amper uit.
Echt uitgespeelde kansen had DAW nog niet gehad, totdat Tim vanaf de rechterkant naar binnen sneed. Zijn directe tegenstander kon hem net zoals de rest van de wedstrijd niet in bedwang houden en ging het strafschopgebied in. De laatste man zette een sliding in en kwam hier volgens de scheidsrechter te gevaarlijk in. De bal ging achter en er leek een corner genomen mogen te worden, maar vanuit de middencirkel floot de scheidsrechter voor een overtreding wegens gevaarlijk in komen. Toen de scheidsrechter dichterbij kwam en zag dat de overtreding gemaakt werd in de zestien meter kon hij niets anders dan de bal op de stip te leggen. Tim ging zelf achter de bal staan en stuurde de doelman de verkeerde hoek in en tekende voor de één tegen nul voorsprong. Het toen nog redelijk opgaande spel veranderde in een overwicht van ’t tweede en het was wachten op het uitbreiden van de voorsprong.
Er volgde dan ook meerdere kansen voor diverse spelers, zo had Tim na een rustig terug gelegde bal van Kaj kunnen aantekenen voor zijn tweede van de ochtend, maar het harde schot werd gekeerd door de doelman. Deze actie leek voor Kaj een bevrijding te zijn, want niet veel later deze maandag kwam uit een corner van Tim de bal pardoes bij onze onzichtbare vriend en werkte de bal tegen de touwen. Een belangrijke goal net voor de rust.
Tegenover de kansen en doelpunten van DAW konden de Limburgers enkel nog een slap schot zetten die wederom deskundig werd weggewerkt door de achterhoede.
Na de rust leken de Montagnards toch nog een ultieme poging te willen wagen om een positief resultaat te gaan behalen en zo nog mee te blijven doen in de top van het klassement. De lange bal werd nog vaker gehanteerd door de achterste linie van de gelen, maar de voorste linie werd amper bereikt laat staan dat zij iets gevaarlijks konden gaan uitrichten. Verdedigend stonden de Schaijkse elf goed en aanvallend lag er genoeg ruimte om keer op keer gevaarlijk te worden. Zeker omdat de Bergenaren steeds dringender op zoek waren naar de aansluitingstreffer en hierbij vaak niet al te nauwkeurig waren door de haast die ze hierbij hadden kwam er regelmatig een aanvallende oranjevoet tussen.
Zo ook bij de derde treffer. Na een onderschepping van Jeroen kon hij opstomen richting het doel van de in de wedstrijd aanwezige doelman. Nadat Jeroen uiteindelijk werd gestopt door een verdediger raakte de bal in een scrimmage en hier wist Peter wel raad mee. Nadat hij zijn directe belager van zich afschudde zocht hij de laatste man op, deze had al geel en moest hem laten doorlopen naar het doel. De topschutter stelde logischerwijs niet teleur en maakte aan alle onzekerheid een eind.
Ondertussen wilde de scheidsrechter de wedstrijd toch wat spannender maken en liet hij de wijze man met een vlag in de hand op de zijlijn een enkele keer staan, zowel bij buitenspel en bij ingooien. Maar dit veranderde vrij weinig aan het spelbeeld. Toch kregen de geelhemden een beloning voor hun harde werken, want in de vijf en tachtigste minuut was het na tweemaal blokken en weer doorgaan de ingevallen spits die op zeer gelukkige wijze de bal meekreeg in de zestien en oog in oog met Stefan kwam te staan. Helaas kon Stefan deze enige bal, met uitzondering van het intrappen, niet tegenhouden. Van een echt slotakkoord door de thuisspelende ploeg kwam het in de tien minuten hierna niet. En een terechte winnende ploeg stapte van het veld.
Bij deze wensen we de Montagnards nog succes in de laatste wedstrijden. Want een tegenstander zoals het hoort doet er alles aan om te winnen, inclusief overtredingen en onenigheid, maar na het laatste fluitsignaal was er respect van beide kanten voor elkaar.
De wedstrijd leek te slap worden begonnen door de oranjehemden, dit leidde dan ook tot de eerste mogelijkheid van de Montagnards. Deze werd deskundig door de verdediging van ’t tweede weggewerkt en enkele minuten later werd de slag gewonnen op het middenveld met voornamelijk Wilmar en Geert in de hoofdrol wat zijn vasthielden tot het laatste fluitsignaal. Het fysiek sterke thuisspelende team werd overbluft door de oranjehemden en kwamen er nog maar amper uit.
Echt uitgespeelde kansen had DAW nog niet gehad, totdat Tim vanaf de rechterkant naar binnen sneed. Zijn directe tegenstander kon hem net zoals de rest van de wedstrijd niet in bedwang houden en ging het strafschopgebied in. De laatste man zette een sliding in en kwam hier volgens de scheidsrechter te gevaarlijk in. De bal ging achter en er leek een corner genomen mogen te worden, maar vanuit de middencirkel floot de scheidsrechter voor een overtreding wegens gevaarlijk in komen. Toen de scheidsrechter dichterbij kwam en zag dat de overtreding gemaakt werd in de zestien meter kon hij niets anders dan de bal op de stip te leggen. Tim ging zelf achter de bal staan en stuurde de doelman de verkeerde hoek in en tekende voor de één tegen nul voorsprong. Het toen nog redelijk opgaande spel veranderde in een overwicht van ’t tweede en het was wachten op het uitbreiden van de voorsprong.
Er volgde dan ook meerdere kansen voor diverse spelers, zo had Tim na een rustig terug gelegde bal van Kaj kunnen aantekenen voor zijn tweede van de ochtend, maar het harde schot werd gekeerd door de doelman. Deze actie leek voor Kaj een bevrijding te zijn, want niet veel later deze maandag kwam uit een corner van Tim de bal pardoes bij onze onzichtbare vriend en werkte de bal tegen de touwen. Een belangrijke goal net voor de rust.
Tegenover de kansen en doelpunten van DAW konden de Limburgers enkel nog een slap schot zetten die wederom deskundig werd weggewerkt door de achterhoede.
Na de rust leken de Montagnards toch nog een ultieme poging te willen wagen om een positief resultaat te gaan behalen en zo nog mee te blijven doen in de top van het klassement. De lange bal werd nog vaker gehanteerd door de achterste linie van de gelen, maar de voorste linie werd amper bereikt laat staan dat zij iets gevaarlijks konden gaan uitrichten. Verdedigend stonden de Schaijkse elf goed en aanvallend lag er genoeg ruimte om keer op keer gevaarlijk te worden. Zeker omdat de Bergenaren steeds dringender op zoek waren naar de aansluitingstreffer en hierbij vaak niet al te nauwkeurig waren door de haast die ze hierbij hadden kwam er regelmatig een aanvallende oranjevoet tussen.
Zo ook bij de derde treffer. Na een onderschepping van Jeroen kon hij opstomen richting het doel van de in de wedstrijd aanwezige doelman. Nadat Jeroen uiteindelijk werd gestopt door een verdediger raakte de bal in een scrimmage en hier wist Peter wel raad mee. Nadat hij zijn directe belager van zich afschudde zocht hij de laatste man op, deze had al geel en moest hem laten doorlopen naar het doel. De topschutter stelde logischerwijs niet teleur en maakte aan alle onzekerheid een eind.
Ondertussen wilde de scheidsrechter de wedstrijd toch wat spannender maken en liet hij de wijze man met een vlag in de hand op de zijlijn een enkele keer staan, zowel bij buitenspel en bij ingooien. Maar dit veranderde vrij weinig aan het spelbeeld. Toch kregen de geelhemden een beloning voor hun harde werken, want in de vijf en tachtigste minuut was het na tweemaal blokken en weer doorgaan de ingevallen spits die op zeer gelukkige wijze de bal meekreeg in de zestien en oog in oog met Stefan kwam te staan. Helaas kon Stefan deze enige bal, met uitzondering van het intrappen, niet tegenhouden. Van een echt slotakkoord door de thuisspelende ploeg kwam het in de tien minuten hierna niet. En een terechte winnende ploeg stapte van het veld.
Bij deze wensen we de Montagnards nog succes in de laatste wedstrijden. Want een tegenstander zoals het hoort doet er alles aan om te winnen, inclusief overtredingen en onenigheid, maar na het laatste fluitsignaal was er respect van beide kanten voor elkaar.