• Gepubliceerd in Voetbalnieuws

Na twee doelpuntrijke bekerpotjes, mocht DAW 4 het in haar laatste Amstel Cup duel in Grave opnemen tegen regerend kampioen GVV 2. De pijnlijke 0-7 nederlaag op slotdag, waarmee GVV 2 in Schaijk de titel in de wacht sleepte, stond nog vers in het geheugen. We waren dan ook vastberaden om ze dat betaald te zetten!! Hmm, leest u verder…

Op een zompig doch goed bespeelbaar veld in Grave begon DAW 4 goed aan de wedstrijd. Met agressief, dominant en attractief voetbal werd Grave flink zoek gespeeld en niets wees erop dat we met een combinatie van GVV 1 en GVV 2 te maken hadden. Sterker nog, alles wees erop dat we met een GVV 1+2 = 3 collectie te maken hadden. Het overwicht werd vakkundig uitgedrukt in menig uitgedeeld speldenprikje van DAWzijde. Goede rushes langs de flanken en enkele gevaarlijke schietkansen door het midden mochten echter niet baten. Ook de complete offday van onze Graafse leidsman werkte niet in Schaijks voordeel, toen erkend schwalbekunstenaar Ton Reijnen voor de gein een keer GEEN schwalbe maakte. Hij passeerde de trage keeper, die daarbij niets anders kon doen dan de in ideale scoringspositie verkerende linkshalf tegen de vlakte te werken. Doordat de brilglazen van de scheids kennelijk maar vanaf één kant doorzichtig waren, bleef een overduidelijke penalty helaas uit. Naarmate de eerste helft vorderde kregen ook de stedelingen een paar kleine mogelijkheden. Vlak voor de thee centreerde alle gekheid zich op een stokje, toen de gastheren tegen alle verhoudingen in op voorsprong kwamen. Tekenend was de miraculeuze wijze waarop de bal via vanalles en nog wat van richting veranderde en ergerlijk traag in het hoekje stuiterde. Ook onze doelman stuiterde in datzelfde hoekje, maar dan niet in het net, maar op de paal. Andersom was het gelukkiger geweest, maar andersom telt niet in het amateurvoetbal.
 
Na de hervatting zette DAW 4 direct flink aan en dat resulteerde al snel in een goal. Voor Grave helaas, uit de counter. DAW bleef echter bij vlagen aardig combineren en zou wederom de nodige kansjes krijgen om het doelnet in beweging te krijgen. De beste kans kwam op naam van Ton Reijnen, die het vizier echter op vergelijkbare scherpte als de scheids had staan. Grave volhardde in het executeren van enkele rappe counteraanvallen, waarop de bij vlagen weinig doortastend opererende DAW defensie helaas geen antwoord had. Grave wist de 3-0 op het bord te krijgen en daarmee was het Schaijkse verzet gebroken. Hoewel er nog de nodige kansen voor DAW 4 zouden komen om de tussenstand een beter aanzien te geven, was de moraal zoals wel vaker uit de ploeg en liepen de gastheren snel uit. Ze werden daarbij een beetje geholpen door een heus Grandelletje van invaldoelman Kay van Son, die de plaats van de geblesseerde Pepijn van de Ven innam. Doelpalen geven nu eenmaal niet mee. Met een WK-blooper achtige net-niet redding werd de stand op 4-0 gebracht en daarmee kregen de zwakke Gravers veel meer dan ze verdienden. De eindstand zou geparkeerd worden op 6-0, waarbij aangetekend moet worden dat het ook 7-0 had kunnen zijn. Met een 5-0 stand op het bord voorkwam Kay “Buffon” van Son met een fraaie redding met de voeten dat de wedstrijd voortijdig beslist zou worden. Met een doelsaldo van 4 voor en 16 tegen kan DAW 4 terug kijken op een succesvol bekeravontuur. Immers, 4 keer 4 is 16.
Tagged under Senioren